Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi administratorique episcopatus Pomezaniensis et postulato Varmiensi dignissimo, domino meo clementissimo

Post humillimam perpetuae meae fidelitatis devotissimorumque servitiorum in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae commendationem.

Reverendissime in {in} Christo Pater et Domine, domine clementissime.

Accepi heri a familiari generosi domini Ioannis a Verden Paternitatis Vestrae Reverendissimae litteras una cum decem florenis Ungaricalibus, quibus me pro sua cum nullo conferenda liberalitate et pietate benignissima praeter alia innumera et a me neutiquam promerita beneficia in hac necessitate mea munificentissime sublevare dignata est. Quamvis pro tanta benevolentia Patrenitati Vestrae Reverendissimae meritas gratiarum actiones agere non valeo, eas tamen, quas possum, maiores et numquam intermorituras ago habeoque, ac agere, et ut Divina Maiestas uberiori sua clementia Paternitati Vestrae Reverendissimae hoc abundantissime referat, orare, quamdiu hos spiritus reget artus, non desinam etc.

Quamprimum, Reverendissime Domine, meliuscule aliquantulum, quod cirurgicus brevi futurum pollicetur, habere cepero, non differam me ad Paternitatem Vestram Reverendissimam conferre, sed cum dominus doctor propter inveteratum catarri defluxum promissis cirurgici parum fidei dicat non posse tam facile defluxum catarii sisti et propterea consulat, ut acceptis mecum pro cura eiusce morbi medicinis necessariis me ad Paternitatem Vestram Reverendissimam conferrem. Ego inter spem et metum constitutus, quid tuto aggrediar, incertus sum. Si enim, antemquam integre fuero restitutus sanitati, hinc pedem movere debeam, nec ne, non satis apud me possum expendere et penitus in eo facto expers sum consilii. Qua de re quid mihi agendum sit, a Paternitate Vestra Reverendissima, domino meo clementissimo, humillime peto edoceri, an doctori, vel cirurgico, qui promissis dumtaxat suis me solatur, f[ide]re debeam etc.

Scripseram Paternitati Vestrae Reverendissimae pauloante, quod m[ona]chus ille Pangracius firmissime statuerat praecedenti die Dominica [cucul]lam totaliter deponere, quam tamen ob vestimenta necdum sibi parata, h[acten]us non deposuit. Qui praedicto die Dominico, postquam multa in Rom[anam] ecclesiam, papam propter manifestam tyrannidem verum antichristum esse, nec alium exspectandum ex dictis Sancti Pauli asserens, debl[a]teratus esset. In calce sermonis, cum sibi quaedam scheda c[ommunica]a fuisset, in qua certa mulier precabatur, ut gratiarum actione[s] Domino Deo pro ea fierent ob id, quod per Sacrosanctam Eucharistia[m], cui se in partu laborans devoverat, fuisset partu libera effe[cta], audiatis, inquit, dilecti Christiani. Adhuc modicum lume[n] in vobis est. Nonne antehac vos informavi, ut vestrum qui[squis] sua in necessitate ad Deum Patrem eiusque Filium Christum Iesum confugeret? Sacramentum enim, in quantum sacram[en]tum te in nullo penitus iuvare poterit. Haec et alia pl[ura] cum magna auctoritate effuttiens etc.

Quod reliquum est, m[e] servitiaque mea iterum humillime in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae c[om]mendo Deumque precor, ut Paternitatem Vestram Reverendissimam quam diutissime sospitet et prosperet in omnibus.

Datum Gedani, XXVII Octobris anno Domini M-o DXXXVII.

Eiusdem Paternitatis Vestrae Reverendissimae servitor humilis Baltasar a Lub[lin]