AAWO, AB, D. 3, f. 72r
⌊Eobanum⌋ nostrum non miror bona carmina scribere, cum sit ingenio, cerebro, externis moribus et arte ipsa superinscribed⌈et arte ipsaet arte ipsa superinscribed⌉ poeta absolutissimus, quare verissime ⌊Resedia stain⌈[sedia]sedia stain⌉nus⌋ eum nostri saeculi poetarum regem appellare consuevit superinscribed⌈consuevitconsuevit superinscribed⌉. Est [...] stain⌈[...][...] stain⌉ modis omnibus optimus, omnis doli mali plan[...] stain⌈[...][...] stain⌉cr[...] stain⌈[...][...] stain⌉s nec ullius mortalium amantior quam Tui, finem numquam stain⌈[numquam]numquam stain⌉ facit laudandi Te et virtutes Tuas superinscribed⌈TuasTuas superinscribed⌉, maxime quoties mero pa stain⌈[pa]pa stain⌉ululum incaluit, quando maxime homines ex animo loqui solent. Inveni typographum imparatiorem, quam sperabam, quare sex tantum codices absoluti adhuc sunt, reliqui vero plus minus quatuordecim, quos ad Te perferam, si Deus vitam concesserit, principio mensis Maii intra dies quindecim. Hospes in Bove postridie, quam hinc abierat, iuravit se prae ebrietate nihil eorum meminisse, quae illi dixeras de numeranda mihi pecunia, promisit tamen se daturum, immo eodem illo die numeravit ⌊Petreio⌋ florenos decem, quibus papyrum compararet. In meos usus nihil adhuc ab eo poposci, c stain⌈[c]c stain⌉ogar tamen brevi, ne nimium gravem ⌊Eobanum⌋ nostrum stain⌈[m]m stain⌉. Cuperem, etsi opus fore non credam, d. tribus [...] stain⌈[...][...] stain⌉ducere illi in memoriam. Nihil habeo quod stain⌈[uod]uod stain⌉ [...] stain⌈[...][...] stain⌉ scribam, nisi quod cupiam vehementissime omnia [...] stain⌈[...][...] stain⌉ sententia istic evenire.
Vale, praesul ornatissime stain⌈[natissime]natissime stain⌉.