Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino meo colendissimo et plurimum observando

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime et plurimum observande.

Obsequiorum meorum commendationem.

Utinam et salutem integram non precari, sed nosse detur. Nam plurimum me perturbavit ista adversa Reverendissimae Dominationis Vestrae valetudo, quam non aliunde reor accidisse, nisi ex immodico maerore, quem accepit ex decessu episcopi Cracoviensis. Hunc iam sua fata passum cum nihil levet noster dolor, ne etiam nos in calamitatem deiciat, debemus in hoc admittendo esse temperantiores. Ego vero antequam manum Reverendissimae Dominationis Vestrae officio fungentem videro, non possum sine afflictione esse. Id ut quamprimum fiat, Deum precor et magno desiderio exspecto.

Quod ad meam profectionem in conventum pertinet, si aliter fieri non poterit, utcumque me parabo et voluntati Reverendissimae Dominationis Vestrae obsequar, quae fortasse postea re per valetudinem melius expensa inveniet causas, cur non temere hanc provinciam fugiam. Non vero scripsi vocationem regiam in conventum mihi expectandam esse, sed causatus sum mihi non licere, ut me consiliis regiis immisceam, prius quam ipsa me regia maiestas per litteras suas in consiliarium asciscat, quod futurum intelligebam his litteris, quas cum bullis Romanis affuturas Reverendissima Dominatio Vestra dixit. Quod certe puto ipsam etiam Reverendissimam Dominationem Vestram sentire nec video num secus me facere deceat. Iam ne pluribus verbis Reverendissimam Dominationem Vestram aegram gravem, res postulat. Mihi litterae illius plus quam res ulla iam inde desiderabuntur.

Dominus Deus reddito pristino vigore et salute corporis nos quoque consolari dignetur. Ad quod omnibus votis feror.

Ex Frauenburg, die V Aprilis 1538.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae deditissimus Tidemannus electus Culmensis