Domino Mocolin, secretario regis iunioris

Reverende Domine {etc.} etc.

Nanus, quem dono mihi nuper Dominatio Vestra per nuntium meum misit, fuit mihi acceptissimus. Cui summas pro habito in conquirenda re labore ago gratias, relaturus Dominationi Vestrae per omnem occasionem. Placet mihi et facies et statura homuncionis, quae in eo non excedit longitudinem, sed eam proportionem continet, qualem ego semper optabam. Quod si posthac illi nihil in statura accresceret, commodissimus foret ad eos usus et illis hominibus, quibus ego eum dare destinavi. Verum crescat sive non, semper mihi erit gratissimus, et quoties eum intueor, refricat mihi memoriam Dominationis Vestrae et amorem meum erga eandem auget.

Gedanensium meorum gentilium in mittendis pannis pro Dominatione Vestra et domino curiae magistro negligentia me admodum male habuit, ita ut etiam post acceptas novissimas Dominationis Vestrae litteras, per cancellarium meum, quem ad conventum harum terrarum Graudentinum, ipse ex itinere ob adversam valetudinem, quae me corriperat, re{c}tractus, ablegaveram, acriter cum illis expostulaverim et illi negotium hoc ad omnes dominos consiliarios deferendum commiserim. Quod aeque male omnes habuit, atque me, et per illos itidem, cum illis in frequenti senatu expostulatum fuit. Qui in quendam ex collegis eorum culpam reiecerunt, cuius negligentia factum fuisse, sancte affirmabant, ne citius stam{m}ina illa panni ad Dominationem Vestram et dominum curiae magistrum esse<n>t ablegati et ea eo tempore certo missa esse dixerunt.

Rogarunt etiam dicti gentiles mei , ut eos apud Dominationem Vestram et dominum curiae magistrum excusarem. Quam plurimum rogo, si quicquam vel in dominos hic consiliarios vel gentiles meos ob hanc moram odii contraxerit, velit illud deponere, culpam remittere, et nos hic omnes solita propensione et benevolentia una cum domino curiae magistro prosequi.

Quod ad me spectabit, experietur Dominatio Vestra me semper erga illam studiosissimum fore.

Commendo me Dominationi Vestrae et, ut eandem Dominus Omnipotens sospitem et incolumem diu conservet, precor ex animo.

Datae Heilsberg, 3 Novembris MDXLVII.