» Korpus Tekstów Łacińskich Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

A-Z A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

SABINUS Georgius · SCHÖNBORN Nikolaus von Thorn · SCORNACO Adolphus de · SCULTETI Alexander · SECUNDUS Ioannes · Seeburg vicars of · Sigismund I Jagiellon · Sigismund II Augustus Jagiellon · SOBOCKI Tomasz · SOKOŁOWSKI Jan · SOLFA Jan Benedyktowicz · SOMMA Scipione di · SPERANTIUS Sebastian · SPIEGEL Jacob · SPINOLA Lodovico · SRZEŃSKI Feliks (Szczęsny) · STROZZI Reynaldus · STURM Arendt · SZYDŁOWIECKI Krzysztof · SZYDŁOWIECKI Mikołaj · SZYDŁÓW Bartłomiej of


WYSZUKIWANIE

Listy – pełny tekst

Spis Baza danych Pełny tekst

Znaleziono: 6

zachowanych: 6 + zaginionych: 0

1IDL  224 Ioannes DANTISCUS do Krzysztof SZYDŁOWIECKI, Valladolid, 1524-11-12


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, BNW, BOZ, 2053, TG 5, Nr 530, k. 168
2kopia język: łacina, XVI w., AGAD, LL, 23, s. 201-202
3kopia język: łacina, XVI w., BJ, 6557, k. 120r-v
4kopia język: łacina, XVI w., B. Ossol., 177/II, k. 158v-159r
5kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 36 (TN), Nr 95, s. 297-298
6kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 274, Nr 113, s. 144-145
7kopia język: łacina, XIX w., MHMT, former BJ, Przyb. 15/52, k. 137v-138r

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 287

Publikacje:
1AT 7 a.1524, Nr 150, s. 130 (in extenso)
2Sumariusz Nr 899, s. 110 (polski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BNW BOZ 2053 nr 530 f. 168v

Magnifico Domino et domino Krzysztof Szydłowiecki (*1466 – †1532), one of the most trusted advisors of the King Sigismund I Jagiellon; 1497-1507 Marshal of the court of prince Sigismund Jagiellon, Cracow master of pantry; 1507-1510 court treasurer; 1509 castellan of Sandomierz; 1511 Vice-Chancellor of the Crown; 1515 - grand chancellor; 1515-1527 Voivode of Cracow; 1515 - Starost; 1527-1532 - CastellanChri paper damaged[Chri]Chri paper damagedstofero de SchidlowieczKrzysztof Szydłowiecki (*1466 – †1532), one of the most trusted advisors of the King Sigismund I Jagiellon; 1497-1507 Marshal of the court of prince Sigismund Jagiellon, Cracow master of pantry; 1507-1510 court treasurer; 1509 castellan of Sandomierz; 1511 Vice-Chancellor of the Crown; 1515 - grand chancellor; 1515-1527 Voivode of Cracow; 1515 - Starost; 1527-1532 - Castellan Palatino et Capitaneo Generali Cracoviensi etc. paper damaged[etc.]etc. paper damaged Regni Poloniae Cancellario, domino meo gratiosissimo.[1]

BNW BOZ 2053 nr 530 f. 168r

Magnifice et Gratiosissime Domine. Humillimam servitiorum commendationem.

Cum certo sciam ea in notitiam Magnificentiae Vestrae ventura, quae ad longum serenissimae regiae maiestati descripsi, nolui prolixis meis litteris Magnificentiae Vestrae esse morosior, sed illa in compendium conferre, in quibus gratia et adminiculo Magnificentiae Vestrae plurimum egeo. Cum adhuc totus essem caesarianus, nulla mihi cum domino Antonio Rincone potuit esse consuetudo, qua de re cum nuper in curia christianissimi regis Franciae cum ipso domino Antonio multa sum locutus, obtinui ab eo, ne hanc meam inofficiositatem, si dici potest, aegre ferret. Rogavitque me cum aliquando ad Magnificentiam Vestram scriberem, illi eum summopere commendarem. Unde postquam hac in aula mihi est immorandum et salvus conductus, quem a Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoyrege christianissimoFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy habui, evanuit, alius mihi pro reditu erit impetrandus, pro quo a Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestate regiaSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ad illum regem litteras petii et a Magnificentia Vestra alias ad dominum Antonium peto, quibus ille facilius operam suam apud maiestatem christianissimam impenderet, ut liber mihi transitus per France (Gallia, Francia), the kingdomGalliamFrance (Gallia, Francia), the kingdom in reditu daretur. Dominus Antonius de mea erga illum excusatione fuit contentus, quae haec fuit. Eo tempore cum esset apud nos, mihi fuit incognitum, quid nomine regis sui apud serenissimum regem nostrum tractaret, cum autem postea mihi res haec in notitiam venisset, praesertim de ista coniunctione et affinitate utrimque composita, non potui nisi illi favere, cui serenissimus dominus meus bene vellet, quo fieret, si prius illi fortassis fuissem adversus, nunc velim deinceps illi semper esse addictus. Collaudavit hanc purgationem meam et se posthac ea de re numquam mecum expostulaturum promisit. Quomodo a christianissimo Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGalliarum regeFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy fuerim e written over ssee written over sxceptus et quam humaniter ab illius maiestate in Lyon (Lugdunum), city in east-central France, on the Rhône and Saône rivers, one of the most important printing and publishing centers in early modern EuropeLugdunoLyon (Lugdunum), city in east-central France, on the Rhône and Saône rivers, one of the most important printing and publishing centers in early modern Europe habitus aliquando coram referam. Interea me Dominationi Vestrae Magnificae, ut domino meo gratiosissimo commendo et rogo rebus et fortunis meis post tam longam et duram servitutem, ubi occasio se offeret, coram serenissima maiestate regia favere velit.

[1] Written on piece of maper which is now lost

2IDL  308 Ioannes DANTISCUS do [Krzysztof SZYDŁOWIECKI], Granada, 1526-10-14


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, BCz, 242, s. 50
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 1366, s. 10-11
3kopia język: łacina, XVIII w., B. Ossol., 151/II, k. 36v

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 394

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 242, p. 50

Illustris et Magnifice Domine, domine gratiosissime. Humillimam commendationem.

Quod nuper cum familiari meo Fabian Wojanowski (Fabian of Dąbrówka, Fabian Damerau) (†1540), courtier of King Sigismund I Jagiellon and Queen Bona Sforza, German tutor to their son Sigismund II Augustus. In 1531 he went back to his family name Damerau; Dantiscus' companion on his mission to Emperor Charles V and his successor as a royal envoy at the Imperial court; 1539-1540 Canon of Ermland (Warmia) (from 1538 coadiutor of Henryk von Snellenberg by Dantiscus' patronage) (KOPICZKO 2, p. 49; SBKW, p. 37)Fabiano WoyanowskiFabian Wojanowski (Fabian of Dąbrówka, Fabian Damerau) (†1540), courtier of King Sigismund I Jagiellon and Queen Bona Sforza, German tutor to their son Sigismund II Augustus. In 1531 he went back to his family name Damerau; Dantiscus' companion on his mission to Emperor Charles V and his successor as a royal envoy at the Imperial court; 1539-1540 Canon of Ermland (Warmia) (from 1538 coadiutor of Henryk von Snellenberg by Dantiscus' patronage) (KOPICZKO 2, p. 49; SBKW, p. 37) nihil ad Illustrem Magnificentiam Vestram scripsi, non fuit alia causa, quam ne illum ob viarum insecuritatem multis litteris onerarem. Redeo itaque ad praesens ad solitum scribendi officium et si quid in eo omisi, veniam mihi dari humiliter peto.

Ea, quae hic egi hactenus et quaecumque de novis rebus obtulerunt, longo volumine ad maiestatem regiam perscripsi, inde Illustritas Vestra omnia habunde intelliget, nolui in his igitur esse morosior.

Tractatur hic postquam pontifex per istos tumultus nuper in urbe excitos ad conditiones redactus est per regem christianissimum de obsidum recuperatione veneruntque ab illius maiestate hodie litterae ad caesarem, sed adhuc, quid ms. quit(!) quidquid ms. quit(!) in eis habeatur, sciri non potest, creditur tamen, quod et propter Turcarum impetus, et ad agendam victoriam serenissimi Hungariae regis, quae iam hic passim habetur certissima, tractatus aliqui fieri debeant redditis obsidibus, ut tandem communibus Christianorum armis vires infidelium reprimantur, quod faxit Christus, quia non est alius, qui pugnet pro nobis.

Alia hoc tempore non occurrunt. Commendo me humillime Illustri Magnificentiae Vestrae et rogo summopere pro sua in me gratia ac pro longis et duris servitiis meis apud serenissimam Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestatem regiamSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria accessionibus meis faveat meque ms. neque(!) mequemeque ms. neque(!) aliquando suis litteris in hoc tam longinquo exilio gratiose consoletur.

3IDL  340 Ioannes DANTISCUS do [Krzysztof SZYDŁOWIECKI], Valladolid, 1527-05-06


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, BCz, 242, s. 211
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 1366, s. 28
3kopia język: łacina, XVIII w., B. Ossol., 151/II, k. 44v-45r
4kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 40 (TN), Nr 58, s. 239-240

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 437

Publikacje:
1AT 9 (2nd ed.) Nr 152, s. 163 (in extenso)
2PAZ Y MELIA 1924, 1925 s. 594-595 (hiszpański przekład)
3Españoles part II, Nr 34, s. 198 (ekscerpt język: hiszpański przekład)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 242, p. 211

Illustris et Magnifice Domine, domine gratiosissime. Humillimam commendationem.

Decreveram Illustritati Vestrae longam contexere historiam de iis, quae hic in novis habentur, sed cum praeter spem tempus me deficit, quod ad Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregiamSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria et Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragonreginalem maiestatemBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon cf. Ioannes DANTISCUS to Sigismund I Jagiellon Valladolid, 1527-05-06, CIDTC IDL 338;
Ioannes DANTISCUS to Bona Sforza Valladolid, 1527-05-06, CIDTC IDL 341
scribendocf. Ioannes DANTISCUS to Sigismund I Jagiellon Valladolid, 1527-05-06, CIDTC IDL 338;
Ioannes DANTISCUS to Bona Sforza Valladolid, 1527-05-06, CIDTC IDL 341
absumpsi, dabit Illustritas Vestra pro sua in me gratia benignam veniam.

Allata est huc cf. Erasmus Roterodamus, Lingua per Des(iderium) Erasmum Roterodamum. Opus novum et hisce temporibus aptissimum, Augsburg, Froben, 1525 , possibly Dantiscus has on mind the Cracow edition of Lingua, printed by Hieronymus Wietor in 1526Linguacf. Erasmus Roterodamus, Lingua per Des(iderium) Erasmum Roterodamum. Opus novum et hisce temporibus aptissimum, Augsburg, Froben, 1525 , possibly Dantiscus has on mind the Cracow edition of Lingua, printed by Hieronymus Wietor in 1526 Erasmus of Rotterdam (Gerrit Gerritszoon, Geert Geerts, Desiderius Erasmus Roterodamus) (*1466/1469 – †1536), Dutch humanist and theologian, distinguished philologist, the most famous and influential humanist of the Northern Renaissance; his works had a profound impact upon Christian theology during the first half of the sixteenth centuryCicero (Marcus Tullius Cicero) (*106 BC – †43 BC), Roman orator, writer and philosopherCiceronisCicero (Marcus Tullius Cicero) (*106 BC – †43 BC), Roman orator, writer and philosopher nostri Erasmi Rot(erodami)Erasmus of Rotterdam (Gerrit Gerritszoon, Geert Geerts, Desiderius Erasmus Roterodamus) (*1466/1469 – †1536), Dutch humanist and theologian, distinguished philologist, the most famous and influential humanist of the Northern Renaissance; his works had a profound impact upon Christian theology during the first half of the sixteenth century, quae cum non immerito Illustritati Vestrae est inscripta, eo mihi fuit gratior. Venerunt ad me quidam The Spaniards HispaniThe Spaniards viri docti, qui cum praeliminarem epistolam ad Illustritatem Vestram perlegissent, multa de illa et innumeris animi dotibus, quibus praedita est ac plurimos mortales excellit, quaerebant. Quos ita edocui, ut Illustritatem Vestram absentem suspicerent illamque paper damaged[ue]ue paper damaged se perpetuo veneraturos pollicerentur. Accessitque hic non parum Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriaserenissimae maiestatis regiaeSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria aestimationi, quam apud has nationes habet amplissimam, praeclaro hoc Illustritatis Vestrae nomine, de quo aliquando, cum tempus erit, latius.

Francis III of Valois (*1518 – †1536), Duke of Brittany, Dauphin of France; son of King Francis I of France

Henry II of Valois (Henry of France) (*1519 – †1559), 1519-1536 Duke of Orléans, 1536-1547 Duke of Brittany, 1547-1559 King of France; son of Francis I of Valois and Claude Duchess of Brittany
ObsidesFrancis III of Valois (*1518 – †1536), Duke of Brittany, Dauphin of France; son of King Francis I of France

Henry II of Valois (Henry of France) (*1519 – †1559), 1519-1536 Duke of Orléans, 1536-1547 Duke of Brittany, 1547-1559 King of France; son of Francis I of Valois and Claude Duchess of Brittany
hic Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoyregis ChristianissimiFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy per Íñigo Fernández de Velasco (*1462 – †1528), 1512-1528 conetable of Castilecomestabilem CastiliaeÍñigo Fernández de Velasco (*1462 – †1528), 1512-1528 conetable of Castile, qui illorum curam habet, bene et humaniter tractantur, sed adhuc de redemptione eorum nihil intelligitur. Creditur hic Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoyregem christianissimumFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy non perpetuo dormiturum, fortassis experrectus collecto nervo, quem per hos tres annos valentissimum reddidit, facturus est aliquid, quod omnium opinionem excedet. Hic adhuc ea, qua semper, egestate laboratur nihilque, quod universalem pacem spectat, praeter has 8 mensium indutias percipitur. Quid ex his nascetur, exitus probabit ms. properabit(!) probabitprobabit ms. properabit(!) .

Ad praesens non possum esse, quemadmodum velim, prolixior, alia scriptione, quod nunc dimittitur, repensurus. Commendo ms. Commenda(!) CommendoCommendo ms. Commenda(!) me et longa mea servitia Illustritati Vestrae humillime et rogo adiuvet, ut ex hoc exilio aliquando liberari possim.

4IDL  368 Ioannes DANTISCUS do [Krzysztof SZYDŁOWIECKI], Valladolid, 1527-08-17


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, BCz, 242, s. 107
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 1366, s. 17
3kopia język: łacina, XVIII w., B. Ossol., 151/II, k. 39v
4kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 40 (TN), Nr 109, s. 479-480

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 459

Publikacje:
1AT 9 (2nd ed.) Nr 255, s. 267 (in extenso)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 242, p. 107

Illustris et Magnifice Domine. Humillimam commendationem.

Accepi Valladolid (Vallisoletum, Oleti vallis), city in central Spain, Castile and León, on the Pisuerga riverhicValladolid (Vallisoletum, Oleti vallis), city in central Spain, Castile and León, on the Pisuerga river 1527-06-2323 Iunii praeteriti1527-06-23 binas cf. Krzysztof SZYDŁOWIECKI to Ioannes DANTISCUS Prague, 1527-03-29, CIDTC IDL 329litterascf. Krzysztof SZYDŁOWIECKI to Ioannes DANTISCUS Prague, 1527-03-29, CIDTC IDL 329 ab Illustritate Vestra, una cum litteris Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragonreginalis maiestatisBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon, Prague (Praha, Praga), city in central Bohemia, on the Vltava river, from the 9th century capital of Bohemia, archepiscopal seePragaePrague (Praha, Praga), city in central Bohemia, on the Vltava river, from the 9th century capital of Bohemia, archepiscopal see 1527-03-2929 Martii1527-03-29 datas, quas mihi hic dominus comes Leonardus de Nogarola (Leonardus de Nogarelli, Leonardus de Nugarolis) (†after 1540-08-18), humanist and diplomat in the service of the Habsburgs; chamberlain and councillor of Ferdinand I of Habsburg; 1511, 1526 (together with Sigismund von Herberstein) the Habsburgs' envoy to Hungary; 1527 (together with Herberstein and Giovanni Francesco da Potenza) envoy of Emperor Charles V to Moscow; in 1532 conducted negotiations on behalf of Ferdinand I concerning a lifelong peace with Suleiman I; 1535 ambassador of Ferdinand I at the court of Charles V (WIJACZKA 1998, p. 148, 187-192, 269; POCIECHA 2, p. 205-207, 532, footnote 247; POCIECHA 4, p. 75, 108, 127, 155-156, 159, 266)NugarollisLeonardus de Nogarola (Leonardus de Nogarelli, Leonardus de Nugarolis) (†after 1540-08-18), humanist and diplomat in the service of the Habsburgs; chamberlain and councillor of Ferdinand I of Habsburg; 1511, 1526 (together with Sigismund von Herberstein) the Habsburgs' envoy to Hungary; 1527 (together with Herberstein and Giovanni Francesco da Potenza) envoy of Emperor Charles V to Moscow; in 1532 conducted negotiations on behalf of Ferdinand I concerning a lifelong peace with Suleiman I; 1535 ambassador of Ferdinand I at the court of Charles V (WIJACZKA 1998, p. 148, 187-192, 269; POCIECHA 2, p. 205-207, 532, footnote 247; POCIECHA 4, p. 75, 108, 127, 155-156, 159, 266), praeco laudum Illustritatis Vestrae, reddidit, quibus, nisi tempus me deficeret, cuperem quam copiosissime respondere; sed cum tota hac nocte Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castilemaiestati regiaeCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile scripserim et iam pro iis tabellarius instat, humiliter rogo, ad praesens veniam mihi dare dignetur.

Quantum profecerit intercessio serenissimi Ferdinand I of Habsburg (*1503 – †1564), from 1521 Archduke of Austria, from 1526 King of Bohemia and Hungary, Croatia and Slavonia as Ferdinand I, 1531-1558 King of the Romans, 1558-1564 Holy Roman Emperor; son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile, a younger brother of Charles V of HabsburgBoemiae regisFerdinand I of Habsburg (*1503 – †1564), from 1521 Archduke of Austria, from 1526 King of Bohemia and Hungary, Croatia and Slavonia as Ferdinand I, 1531-1558 King of the Romans, 1558-1564 Holy Roman Emperor; son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile, a younger brother of Charles V of Habsburg, cum adhuc in negotio Barensi nullum finem habeamus, ex copiosis meis ad Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestatem regiamSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria litteris intelleget. Praeterierat mensis unus, postquam comes Leonardus de Nogarola (Leonardus de Nogarelli, Leonardus de Nugarolis) (†after 1540-08-18), humanist and diplomat in the service of the Habsburgs; chamberlain and councillor of Ferdinand I of Habsburg; 1511, 1526 (together with Sigismund von Herberstein) the Habsburgs' envoy to Hungary; 1527 (together with Herberstein and Giovanni Francesco da Potenza) envoy of Emperor Charles V to Moscow; in 1532 conducted negotiations on behalf of Ferdinand I concerning a lifelong peace with Suleiman I; 1535 ambassador of Ferdinand I at the court of Charles V (WIJACZKA 1998, p. 148, 187-192, 269; POCIECHA 2, p. 205-207, 532, footnote 247; POCIECHA 4, p. 75, 108, 127, 155-156, 159, 266)NogarollisLeonardus de Nogarola (Leonardus de Nogarelli, Leonardus de Nugarolis) (†after 1540-08-18), humanist and diplomat in the service of the Habsburgs; chamberlain and councillor of Ferdinand I of Habsburg; 1511, 1526 (together with Sigismund von Herberstein) the Habsburgs' envoy to Hungary; 1527 (together with Herberstein and Giovanni Francesco da Potenza) envoy of Emperor Charles V to Moscow; in 1532 conducted negotiations on behalf of Ferdinand I concerning a lifelong peace with Suleiman I; 1535 ambassador of Ferdinand I at the court of Charles V (WIJACZKA 1998, p. 148, 187-192, 269; POCIECHA 2, p. 205-207, 532, footnote 247; POCIECHA 4, p. 75, 108, 127, 155-156, 159, 266) huc applicuisset, antequam ... illegible...... illegible quippiam Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesariCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile de hoc negotio fuerat relatum. Sic tractantur hic negotia, ex quibus nullum speratur commodum. Commissum tamen est Council of Aragón consilio AragoniaeCouncil of Aragón , ut in re clara et manifesta, quemadmodum est iustitia Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragonreginalis maiestatisBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon, quaeratur dubium et nodus in scirpo ms. scorpo(!) scirposcirpo ms. scorpo(!) .

De pace, quae hic per Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyChristianissimiFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy et Henry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of YorkAngliae regisHenry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of York oratores tractatur, adhuc certi nihil habemus; plus mihi res ad gravius et crudius bellum inclinare videtur; cf. Vulg. Mc 6.52.2 erat enim cor illorum obcaecatum sic obcaecatum est cor nostrumcf. Vulg. Mc 6.52.2 erat enim cor illorum obcaecatum , cf. Vulg. Mc 4.21 ut videntes videant et non videant ut videntes non videamuscf. Vulg. Mc 4.21 ut videntes videant et non videant . Plaga Dei est.

Quae hic ulterius aguntur, refero me ad cf. Ioannes DANTISCUS to Sigismund I Jagiellon Valladolid, 1527-08-17, CIDTC IDL 366meascf. Ioannes DANTISCUS to Sigismund I Jagiellon Valladolid, 1527-08-17, CIDTC IDL 366, quas tam tumultuarias et diffusas Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriaserenissimae maiestati regiaeSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria scripsi. Commendo me humiliter Illustritati Vestrae ut domino meo gratiosissimo et rogo, misereatur hic exilii et captivitatis meae atque apud Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestatem regiamSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria me sua, qua semper consuevit paper damaged[me sua, qua semper consuevit]me sua, qua semper consuevit paper damaged gratia prosequatur.

5IDL 4906 Ioannes DANTISCUS do Krzysztof SZYDŁOWIECKI, Brussels, 1531-07-20


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVI w., GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, H, K. 759, Nr V.11.6, k. 9r-12v

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 9r

Illustris et Magnifice Domine, domine plurimum observande. Obsequiorum meorum commendationem.

Accepi has litteras Illustritatis Vestrae, quas mihi Czipser Cracoviensis reddidit, quae non parvo me gaudio affecerunt singularem Illustritatis Vestrae erga <me> benevolentiam declarantes, ea praesertim in re, quod adeo serio apud regiam et reginalem maiestatem institerit pro liberatione hinc mea. Quod Illustritatis Vestrae studium et opera, ut hinc tum demum ex hac captiuitate liberarer, mihi fuit gratissimum.

Ceterum, quod ea in re frustra laboraverit, adeo mihi molestum fuit, ut nihil mihi accidere potuit molestius. Sperabam enim intercessionem Illustritatis Vestrae, quae apud utramque maiestatem potest plurimum, me tandem ex hoc ergastulo ms. ergasculo(!) ergastuloergastulo ms. ergasculo(!) immerito liberatum iri. Id cum me fefellit, non sine magna amari<tu>dine patientiam habere cogor. Quam tamen non ferre possum ulterius, quam possum. Cum in eo servitio, in quo alii non pauca mereri solent resque et fortunas suas augere, ego omnia mea disperdere et cum magno rerum mearum detrimento absumere cogar. Siquidem in toto regno et ditione serenissimae maiestatis regiae neminem scio, quantumvis abundet, qui tanto cum suo damno, tot annis extra patriam et in duris rebus, quibus hucusque servivi, tempus, pecuniam et aetatem suam perdere velit. Immo nosco plerosque, qui regnum Poloniae in servitio maiestatis regiae numquam GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 9v sunt aggressi et multa meruerint, cf. Juv. 13. 141 albae filii gallinaecf. Juv. 13. 141 . Ego miser homuncio, qui supra triginta annos servio cf. Verg. A. 1. 3 litora, multum ille et terris iactatus et alto terris iactatus et altocf. Verg. A. 1. 3 litora, multum ille et terris iactatus et alto , hoc, quod non abs re meritus sum, assequi et possidere non possum neque ad id mihi datur accessus, ad quod et maiestatem regiam conscientia et me meum officium divinitus hortatur. Ubi umquam auditum, fictum aut pictum in Sarmatis quempiam in octavum usque annum ad eum modum egisse oratorem, quo ego hucusque (Deo gratia absit invidia dicto) honeste usus sum. Reditum tamen, cum mora sit, magno cum meo dispendio impetrare non possum. Vix alius hoc magno cum suo emolumento ferret, quod magno meo cum detrimento ferre cogor tot annis et tamen serio mihi mandatur, quod, nescio ob quem mentem, servum, cuius negotium hucusque ab octo annis on the marginab octo annisab octo annis on the margin, ne coeptum quidem est, tractari, hic manere debeam, quousque hoc negotium determinetur. Sumne adeo male meritus de Regno Poloniae, quod ob res exteras tam misere affligere me debeam? Quae si tractarentur, ut debent, dudum suum haberent finem. Sed quo gravius tribuler, puto data opera causam hanc in longum protrahi. Sic enim mihi non semel est scriptum, quod hinc redire non possim, nisi causa haec determinetur. Id si numquam fieret, ego igitur tam misere hic deberem absumi? Egi nihilominus tantum apud caesarem, quod si in illa serenissimae reginali maiestati defuerit iustitia, gratiam non defuturam, quam caesar et per litteras suas reginali maiestati est pollicitus, nihil tamen hucusque factum est. Et illi, qui Neapoli GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 10r rem hanc tractare debent, nescio quae alia tractant. Et ego interea hic detineor atque absumor. Hanc meam angustiam et tribulationem diffusius igitur Illustritati Vestrae descripsi, ut quo in honore hic sim, quem in litteris suis Illustritas Vestra mihi tribuit, cognoscat. Quam ratus sit iste honor, qui cum dispendio sustinetur, nemo est, qui nesciat. Hic mea omnia absumo, domi res meas negligo, neque mihi neque meis hic prodesse possum. Quid hinc voluptatis habeam, facilis est coniectura. Possit quis inferre: Cur te non contrahis et ad modulum provisionis tuae vivis? Centum ducatis, quis per mensem honeste se sustinere non possit? Huic respondeo: Si meum emolumentum gratius mihi fuisset honore et decoro regio, sustinuissem met{i}tertius, ducatis 50 reliquum mihi reposuissem et fuissem bestia sine auctoritate et aestimatione, non orator, sed ludibrium et qui non, nisi cum infima plebe, admissus fuissem ad caesarem, a quo, quae obtinui plurima, nihil obtinuissem monstratusque fuissem digitis satis ignominiosis. Ego tamen malui dispendium meum, quam honoris regii et rerum mihi commissarum. Accessit praeterea, quod in singulos menses me putabam revocari. Unde, ut in concepta existimacione perdurarem, nihil non impendi. Quam profecto ulterius sustinere non possum. Aliud est habere apud nos centum ducatos per mensem, aliud hic, ubi pro GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 10v nudo hospitio quolibet die supra unum ducatum expono, de reliquis taceo, ne sim prolixior et morosior. Sunt hic oratores, qui a dominis suis in singulos dies habent ducatos quindecim. Quibus, Deo gratia, nulla re sum inferior, tot principes viri me in prandiis conveniunt. At hic usu receptum est et plures plerumque quam illos, nihil<o>minus persevero, ut possum, neque a concepta regula, quousque abiero text damaged[iero]iero text damaged, dimovebor, licet magno meo cum damno futurum sit, tot iam debitis complicatus. Ulterius tamen molem hanc, ne me opprimat, ferre nequeo. Quemadmodum haec serenissimae regiae maiestati scripsi supplicans, ut me quam primum, alium huc mittendo, revocet. Qua de re tam diffuse hanc meam necessitatem Illustritati Vestrae descripsi. Quam maximopere rogo, dignetis has meas querelas in animum admittere et pro mea in illam confidentia boni consulere atque ad serenissimam regiam maiestatem intercedere, ut me cum primis revocare dignetur. Subsistere enim hic ad eum modum, ut scripsi, neque si vellem, possem, neque, si possem, quod in facultate mea ulterius on the marginulteriusulterius on the margin non est, expediret rebus meis, quarum etiam rationem habere cogor. Haec igitur adeo diffuse, quae ne written over ininnene written over incessitas et dolor expressit in notitiam Illustirtatis Vestrae deducenda existimavi, quo pro solida sua in me gratia et favore mihi apud serenissimam regiam et reginalem maiestatem adesset, ut iam tum demum intra octavum annum redire possem. Diutius hic immorari mihi nequaquam integrum est. Et necessitas, ut est in GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 11r proverbio non habent legem.

Habeo Illustritati Vestrae, quas possum, gratias pro novis, quae mihi descripsit et pro exemplo litterarum imperatoris Turci ad serenissimum regem nostrum. Quod ubi expedire videbatur in hac aula non paucis ostendi, ut cognoscerent, quanti Turcus serenissimum regem nostrum faciat neque fuit rebus nostris inconveniens usus sum enim eo exemplo apud illos, qui multa possunt, accrevitque eo serenissimo regi nostro non parum auctoritatis. Com<m>ovi etiam caesarem, quasi ex me et sine commissione ob litteras et mandata ad ill(ustrissimum) or ill(ustrem)ill(ustrissimum)ill(ustrissimum) or ill(ustrem) dominum ducem Prussiae et ad Gdanenses missa dicens, me consuevisse semper per omnem occasionem augere coniunctionem et benevolentiam inter eius maiestatem et maiestatem serenissimi domini nostri. Nunc vere se obtulisse causam, qua fortassis auctior reddi non posset et recensui de litteris et mandatis missis, quae non viderentur ad eam coniunctionem facere. Cum serenissimus dominus noster ageret omnia pro pace conficienda in rem suae maiestatis et fratris eius, serenissimi Romanorum regis, et interea per huiusmodi litteras et mandata ageretur, ut res serenissimi domini nostri turbarentur, quod quantum mutuae benevolentiae detraheret, non esset obscurum neque me posse credere, quod istiusmodi litterae cum scientia suae maiestatis exiuissent etc.

Respondit mihi in haec verba: Certe domino vestro in omnibus, quibus possem, vellem gratificari neque umquam in animum meum induxi, ut illi aliqua in re adversarer, GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 11v mihi etiam hisce de litteris nihil constat. Sed habet imperium suas consuetudines, quas auferre et impedire non possum. Hique, qui in regimine sunt, consuetudinibus illis innituntur. Missae sunt etiam litterae tales ad civitates huc meas hereditarias, quae mihi questae sunt, ego nihilominus illas suis moribus uti permitto neque velim, quod ea in re quicquam domino vestro derogaretur. Ea verba ut annotata sunt, benigno mihi vultu retulit iussitque, ut cum secretario imperii ea in re lacius colloquerer, quod cum fecissem, eadem fuit sententia. Dixit mihi secretarius, quod impressas litteras plurimas caesar subscripsisset, in quibus spatium nominum et locorum fuerat relictum, et quod pro more dudum obsertvato per regimen imperii fuerint transmissae etc. Sic res habet. Unde puto non tanti esse faciendum negotium etc. Possunt etiam ad eum modum istiusmodi litterae mitti Constantinopolim etc.

Ceterum, cum epistula ulterius progressa est, quam putavi, et tempus brevius mihi reliquum est, quam ut plura scribere possim, vela retraham. Quae hic in novis habentur et quid tandem illustris dominus Ludovicus, dux Bavariae, mihi responderit, Illustritas Vestra ex meis abunde ad serenissimam regiam maiestatem intelliget, ad quas me refero. Et sic me cum hac mea tumultuaria scriptione Illustritati Vestrae summopere commendo et rogo has meas incultas litteras et prolixiores, ne dicam vehemenciores, quas iustus dolor extorsit, in bonam partem suscipiat mihique apud serenissimam regiam GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 12r maiestatem subveniat, ut tandem Illustritatem Vestram complecti et videre possim, idque brevi. Fortassis domi plus usui futurus sum Illustritati Vestrae, quam foris.

Postscript:

Postquam litteras ad serenissimam regiam maiestatem obsignassem, relatum mihi est a domino Cornelis De Schepper (Cornelius Scepperus, Cornelis De Dobbele, Cornelius Duplicius) (*1503 – †1555), erudite, diplomat in the Habsburgs' service; close friend of Ioannes Dantiscus; initially in the service of Christian II of Oldenburg, King of Denmark; 1526 secretary and councillor to Emperor Charles V of Habsburg (CE, vol. 3, p. 218-220; DE VOCHT 1961, p. 15-24)Cornelio ScepperoCornelis De Schepper (Cornelius Scepperus, Cornelis De Dobbele, Cornelius Duplicius) (*1503 – †1555), erudite, diplomat in the Habsburgs' service; close friend of Ioannes Dantiscus; initially in the service of Christian II of Oldenburg, King of Denmark; 1526 secretary and councillor to Emperor Charles V of Habsburg (CE, vol. 3, p. 218-220; DE VOCHT 1961, p. 15-24), qui ad me venit recta ex palatio, Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesaremCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile ista nocte male valuisse omnesque fores clausas et neminem praeter medicos et intimos cubicularios ad se toto isto die admisisse. Dictumque Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesaremCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile peius diu non habuisse. Solet ad istum modum plerumque ex catharro laborare atque etiam in lecto decumbere etc.

Item quod omisi, ubi serenissimae maiestati regiae de Christian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of SaxonyDaniae regeChristian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of Saxony exterri scribo, Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile huic destituto principi noluit renovare et confirmare salvum conductum, quem habuit tempore hic olim dominae Margaret of Austria (*1480 – †1530), 1501-1504 Duchess of Savoy, 1507-1515 and 1519-1530 Governor of the Habsburg Netherlands; daughter of Emperor Maximilian I of Habsburg and Mary of BurgundyMargaretaeMargaret of Austria (*1480 – †1530), 1501-1504 Duchess of Savoy, 1507-1515 and 1519-1530 Governor of the Habsburg Netherlands; daughter of Emperor Maximilian I of Habsburg and Mary of Burgundy gubernatricis harum terrarum. Iussit Christian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of SaxonyeiChristian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of Saxony respondere, quod non egeat salvo conductu, si se confirmabit iuribus et consuetudinibus istius regionis. Sic bonus iste Christian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of SaxonyrexChristian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of Saxony miserior fuit numquam, omnia sine salvo GStA PK, HBA, H, K. 759, No. V.11.6, f. 12r conductu cum eo agi possunt, utcumque quopiam alio Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesariCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile subiecto. Si fortuna volet, fiet de principe servus. Sique volet, princeps de servo rursus habetur.

6IDL  806 Ioannes DANTISCUS do [Krzysztof SZYDŁOWIECKI], Regensburg, 1532-07-07


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, BCz, 247, s. 136
2regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 32, Nr 485

Publikacje:
1AT 14 Nr 325, s. 508 (in extenso; polski regest)
2DE VOCHT 1961 Nr DE, 247, s. 151 (angielski regest; ekscerpt)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 247, p. 136 Illustris Domine, domine observandissime. Obsequiorum meorum plurimam commendationem.

Non convenit, ut expostulem cum Illustrissima Dominatione Vestra, cui iam scripsi aliquoties, nam scio maerorem eius ob magnifici Mikołaj Szydłowiecki (*1480 – †1532), 1503-1507 grand standard-bearer of the Crown; 1507 Radom castellan and starosta; 1507-1510 Crown chamberlain; 1507-1515 - carver ; 1508 burgrave of the Cracow castle; 1510-1515 Cracow chamberlain; 1515 Sandomierz castellan; 1515 Crown grand treasurer (Urzędnicy 10, p. 207)fratris suiMikołaj Szydłowiecki (*1480 – †1532), 1503-1507 grand standard-bearer of the Crown; 1507 Radom castellan and starosta; 1507-1510 Crown chamberlain; 1507-1515 - carver ; 1508 burgrave of the Cracow castle; 1510-1515 Cracow chamberlain; 1515 Sandomierz castellan; 1515 Crown grand treasurer (Urzędnicy 10, p. 207) et filii mortem conceptum in causa fuisse, quominus istiusmodi scriptionibus intendere potuerit. Omittere tamen non potui, quin scriberem non de rebus, quae hic aguntur, illas Illustrissima Dominatio Vestra ex meis ad serenissimam Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriaregiam maiestatemSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria intelliget, sed quo animi Illustrissimae Dominationis Vestrae modo inustus dolor aliqua ex parte leniri posset. Mitto igitur Illustrissimae Dominationi Vestrae opusculum plane divinum, cf. Ioannes Campensis (Jan Van Campen), Psalmorum omnium iuxta Hebraicam veritatem paraphrastica interpretatio autore Ioanne Campensi, publico, cum nasceretur et absloveretur, Lovanii Hebraicarum literarum professore. R(everendissimo) D(omino) Ioanni Dantisco Episcopo Culmensi etc. dedicata, Norimberga, Ioannes PETREIUS, 1532-05-03 paraphrases in psalteriumcf. Ioannes Campensis (Jan Van Campen), Psalmorum omnium iuxta Hebraicam veritatem paraphrastica interpretatio autore Ioanne Campensi, publico, cum nasceretur et absloveretur, Lovanii Hebraicarum literarum professore. R(everendissimo) D(omino) Ioanni Dantisco Episcopo Culmensi etc. dedicata, Norimberga, Ioannes PETREIUS, 1532-05-03 , multis prius involucris obductum, nunc adeo clarum et apertum, ut nullis aliis egeat commentariis. In eo, si Illustrissima Dominatio Vestra saepe legere non gravabitur, maiorem concepti maeroris superinscribed in place of crossed-out dolorisdolorismaerorismaeroris superinscribed in place of crossed-out doloris partem evanescere et in Deum solum fiduciam sibi crescere atque amorem in illum in dies augeri sentiet. Quod quia non ingratum futurum Illustrissimae Dominationi omnino mihi persuasi, libellum hunc Dominationi Vestrae Illustrissimae mittendum censui, quem quaeso boni consulat et q(?) me, quo coepit, favore prosequatur. Christus Dominus noster Illustrissimam Dominationem Vestram quam diutissime sospitet et prosperet in omnibus mihique, ut illam brevi incolumem et felicissimam videre et coram multa cum illa colloqui possim, concedat.