» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

Tekst #375

Maximilian I of Habsburg to Sigismund I Jagiellon

[1516/1517]
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVI w., BCz, 240, s. 178 (b.p.)
2ekscerpt, CBKUL, R.III, 32, Nr 449

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Maximilianus divina favente clementia electus Romanorum imperator ac Germaniae, Hungariae, Dalmaciae, Croaciae etc. rex, archidux Austriae, dux Burgundiae, Brabanciae etc. comes palatinus serenissimo principi, domino Sigismundo Poloniae regi etc. fratri et consanguineo nostro carissimo salutem et fraterni amoris continuum incrementum.

Serenissime princeps, frater et consanguinee carissime.

Remittimus impraesentiarum ad Serenitatem Vestram illius secretarium , nobilem nostrum et imperii sacri fidelem, dilectum Ioannem de Curiis Dantiscum, iuris utriusque doctorem ac poetam laureatum. Quem quoniam omni <f> aria fide imbutum variarum idiomatum ac aliarum complurimarum virtutum scientiae peritissimum ac in rerum peragendarum experientia exercitatissimum exemplis ipsis cognoveramus, illius propterea opera in quibusdam arduis rebus nostris hactenus usi sumus. Cui iam istuc revertenti iniunximus nonnulla ipsi Serenitati Vestrae nostro nomine significanda eandem fraterno nostro erga illam amoris affectu etiam atque etiam cohortantes velit ipsi indubitatam fidem praestare neque hanc suam moram, quoniam illum in mutua benevolentia, quam fraterne in Serenitatem Vestram intimis medullis concepimus, confisi hactenus apud nos detinuimus, molesto animo ferre malive consulere, verum eum nostri intuitu in causa, quam cum Gdanensibus agit, atque alibi [u]bi commodum, decus atque ornamentum suum postulabit, qui ob ingentes animi sui dotes commendatione [nost]ra non immerito equidem dignus est, taliter commendatum habere, ut has nostras sentiat sibi effectu ipso largiter omnino profuturas. Quae rem in eo singularibus praefati sui secretarii virtutibus respondentem nobisque quam acceptissimam efficiet condigna erga eandem vicissitudine, ubicumque sese fortuna occasio obtulerit nosque v...nti poterimus, recognoscendam.

Datae.