» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

Wiersz #60

Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum. 3
napisany 1547-02-26 — 1547-04-30 pierwodruk 1558

Podstawy źródłowe - stare druki:
1SABINUS 1563 s. 331-332 (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Ad eundem) s. 155-156 (in extenso)

Publikacje:
1DANTISCUS 1938 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 18. 3, s. 192-194 (polski przekład, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum 3) Nr 46. 3, s. 214-216 (in extenso)
3Antologia 1985 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 3, s. 232--233 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 3, s. 96-99 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA)
5STARNAWSKI 2001 s. 36 (ekscerpt)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Perlegi cupide tuum libellum,
Leporis, salis, eruditionis
Plenum, quem toties videre avebam.
Ex hoc ingenii libens acumen
5
Amplexus, numeros iocosque dulces
Transcurri; neque Pegasum volantem,
Quem clarum tibi stemma iussit esse
Caesar, praeterii, nec hoc, amicis
Quidquid Pierides tuae dicarunt.
10
Dignas hinc tibi gratias referre
Deberem siquidem, sed est supellex,
Scis, quam curta mihi, sub hac palaestra
Iam pridem qui Heliconidas reliqui.
Ingratus tamen esse nolo totus:
15
Si Lucretia nostra[1] non placebit,
Quam mitto, veniam dabis; placere
Quod possit tibi forte, deinde mittam.
At patrocinio tuo tuisque
Doctis hendecasyllabis, Sabine,
20
Indignus fuit ille sordidatus,
Pro quo tot precibus simul profusis
Exposcis veniam, licet sit usto
Dignus stigmate, contumax Iopas,
Qui tangens fidibus chelyn malignis
25
Infames voluit meos fideles
Cives reddere, dixerat fidem quos
Infregisse; docere quod nequibat.
Poenas ferre graves calumniator
Coram iudicio, quod ergo fugit,
30
Leges quas statuere, debuisset.
Quod porro quereris, gemis dolesque
Mortem coniugis optimique Bembi,
Tecum condolui, piis utrisque,
Orans, Manibus ut quies beata
35
Detur cum superis; et hanc utrisque
Nobis, quando vocabimur, petamus!
Nulli cedere nam solet propinquans
Cunctis terminus a Deo locatus.

[1] Lucretia nostra - possibly a reference to cf. De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ioannes Dantiscus Alphonso Valdesio [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 181;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ad Lectorem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 182;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana De Lucretia barbara [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 183;
De duabus Lucretiis In Lucretiam Romanam sese interficientem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 162;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana [Responsio a Ioanne Dantisco ad epigramma Stephani Comitis data] [1531-01 — 1531-03], CIDTC IDP 184
Dantiscus’ poem about Lucretiacf. De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ioannes Dantiscus Alphonso Valdesio [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 181;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ad Lectorem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 182;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana De Lucretia barbara [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 183;
De duabus Lucretiis In Lucretiam Romanam sese interficientem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 162;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana [Responsio a Ioanne Dantisco ad epigramma Stephani Comitis data] [1531-01 — 1531-03], CIDTC IDP 184
.