Wiersz #16
Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendationapisany before 1512-02-12 pierwodruk 1512-02-12
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1 | |
2 | |
3 |
Podstawy źródłowe - stare druki:
1 | DANTISCUS 1512 (Ad Sigismundum Epithalamii commendatio) (in extenso) |
2 | DANTISCUS 1764 (Epithalamium in nuptiis Sigismundi I regis Poloniae et illustrissimae principis Barbarae e comitibus Sepusiensis) s. 3-16 (in extenso) |
Publikacje:
1 | DANTISCUS 1938 (Dedykacja Epithalamium) Nr 1, s. 2 (polski przekład, Jan Michał HARHALA) |
2 | Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendatio) Nr 12. 1, s. 42 (in extenso) |
3 | Najstarsza (Epithalamium) s. 95-109 (polski przekład, Jan Michał HARHALA) |
4 | Antologia 1985 (Poeta poleca Zygmuntowi pieśń weselną na ślub Zygmunta z Barbarą) s. 221 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ) |
5 | DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum commendatio / Przesłanie do Zygmunta) s. 46 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA) |
6 | Polnische (Empfehlung an Siigsmund) s. 39 (niemiecki przekład, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER) |
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Nullus Alexandri effigiem nisi Cous Apelles
Audebat priscis pingere temporibus.
Nil leve, nil crudum maiestas regia poscit,
Nil, quam quod iusto pondere pondus habet.
Hinc vereor, regum specimen, Sigismunde, decusque,
Incultum tibi quid ne mea Musa ferat.
Esset opus, fateor, Flacco magnoque Marone,
Calliopes nato Maeonioque sene,
Hoc iam coniugii praesertim tempore sacri
Ut faustos canerent tempus in omne toros.
Non tamen audaces potui retinere Camenas,
In laudem dicunt quae bona verba tuam.
Suscipias clemens, rex inclute! Suscipit, inquam,
Immensus parvas Ennosigaeus aquas.
Dent alii gemmas, aurum, dent serica multa;
Tu gemmas, aurum, serica multa tenes.
Ast ego do carmen; sacri dant carmina vates,
Quae famam claris saepe dedere viris.
Sume tui scribae subito conflata calore
Munera, quo superi pectore tura solent!
Audebat priscis pingere temporibus.
Nil leve, nil crudum maiestas regia poscit,
Nil, quam quod iusto pondere pondus habet.
Hinc vereor, regum specimen, Sigismunde, decusque,
Incultum tibi quid ne mea Musa ferat.
Esset opus, fateor, Flacco magnoque Marone,
Calliopes nato Maeonioque sene,
Hoc iam coniugii praesertim tempore sacri
Ut faustos canerent tempus in omne toros.
Non tamen audaces potui retinere Camenas,
In laudem dicunt quae bona verba tuam.
Suscipias clemens, rex inclute! Suscipit, inquam,
Immensus parvas Ennosigaeus aquas.
Dent alii gemmas, aurum, dent serica multa;
Tu gemmas, aurum, serica multa tenes.
Ast ego do carmen; sacri dant carmina vates,
Quae famam claris saepe dedere viris.
Sume tui scribae subito conflata calore
Munera, quo superi pectore tura solent!