» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Poem #73

Hymnus 10. Ad Christum in dominica Palmarum de passione
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. E3r-[E4]v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) p. 13v-14v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. 214-216 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Palmarum de passione / An Christum. Am Sonntag Palmarum) No. 12, p. 124-129 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Palmarum de passione / Do Chrystusa. Na niedzielę Palmową, o męce) No. 12, p. 52-59 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 12. Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. 48. 12, p. 238-240 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. XIV.30, p. 325-326 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Haec, Christe, iam festivitas
Instat Palmarum, parvuli
In qua cum turba laudibus
Te susceperunt debitis,
Cum tanta post miracula,
In tot languentes edita,
Asello mitis insidens
Ad passionem pergeres.
Sternebant ramos arborum
Et ornamenta vestium,
“Hosanna!” cuncti vocibus
Tibi canebant obviis.
Cum laude sic receptus es
In urbe, cuius principes
Quaerebant, ut te perderent
Et te dolis occiderent.
Ad hoc propensi callidos
Omnes pertentabant modos,
Quibus caute posses capi
Et abs tumultu confici.
Quod Scariot cum nosceret,
Ut lucrum non amitteret
Unguenti fusi, prodidit
Te fur avarus et tulit
Triginta mox argenteos,
Promittens illis in manus
Daturum te, quod commode
Sub noctem sperabat fore.
Hanc ante cum fidelibus
Asseclis cenasti tuis,
His proditor deterrimus
Iunctus sedit cum fratribus.
Ad hanc mensam cum corporis
Et sanguinis sacraveras
Tui sacrum mysterium,
Pavisti mentes tristium.
A te quod sumens traditor
Pedes post lotos ducitur
Ad praesules a daemone
Templi, furentes crimine.
Quibuscum transegit scelus
Coeptum, pro teque protinus
Ut mitterent, persuaserat
Locumque demonstraverat.
O Christe mansuetissime,
Panis noster dulcissime,
Edendum te Iudae dabas,
Foedas eius sciens notas.
Te deprecamur, illius
A fraudulentis actibus
Servatos, puro pectore
Da semper nos te sumere!