Vos, quae Parrhasio sub axe, Musae
Hic pro Castalii liquore fontis
Piscosi vada Bregelae tenetis,
Comptos cingite frondibus capillos,
Ne sol, aethereo propinqua Cancro
Qui iam signa tenet flagrante curru,
Vobis ora gravi perurat aestu.
Nam Phoebi rapido sub igne vobis
Est longo procul urbs petenda cursu,
Quae ripas iacet ad fluentis Allae,
Allae, cuius agunt choros ad amnem.

Ludentes per amoena rura Nymphae
Cum pictis et Oreades Napaeis.
Urbem colle sub herbido iacentem
Fessae quando subibitis Camenae,
Illic limina praesulisque celsam
Mox conscendite Varmiensis arcem:
Quo nemo melius potest diserta
Lingua sceptrigeros movere reges,
Quo nec Pierios ad Arcton alter
Cantat voce sonantiore versus.
Vos Antistes in atrium receptas
Cum deducet et alloquetur, illi
Blandis talia nuntiate verbis.
Dum formosus adest, et arua pingit
Maius purpureo colore florum,
Dum silvaeque comis virent, et aer
Laetis alituum sonat querelis:
Ad te constituit SABINVS una
Cum consorte sui venire lecti,
Ut curis animum semel relaxet,
Conspectuque tuo fruatur hospes.
Quare festus ubi dies agetur,
Quo mentes hominum regens piorum
Caeli spiritus est ab arce missus,
Si quos expetis hospites, habebis.
Curru forte vias agens eodem
Isinderus erit comes SABINI,
Praestans Socraticae magister artis:
Quem natalibus educavit oris

Horrens pinifero iugo Silesus.
Haec cum verba meo relata iussu,
Ad vestrum celeres redite vatem.
Tum si conveniens mihique gratum
Responsum referetis o Camenae,
Ingressurus iter parabo currum.
Quod si Volsca mihi Camilla vati
Esset foedere nupta coniugali,
Quae non femineae colo, sed apta
Frenis cornipedum fuit regendis:
Vectus cum socia tori venirem
Nostri tergore Pegasi volantis,
Torvae victor aureus Medusae:
Nunc ceu Gordius ille rusticanus,
Qui plaustro Phrygias obibat urbes
, Illuc axe viam rotaque carpam.