BNW, BOZ, 2053, TG 12, No. 1451, f. 211v

Serenissimae Regiae Maiestati Poloniae etc. domino text damaged⌈[domino]domino text damaged⌉ et domino meo clementissimo.

BNW, BOZ, 2053, TG 12, No. 1451, f. 210r

Serenissima Regia Maiestas et Domine, Domine Clementissime.

Humillimam perpetuae meae servitutis commendationem.

Fuit mecum hodie in prandio magnificus dominus Leonardus comes Nogarollis, qui hic agit serenissimi Romanorum regis negotia; is me certiorem reddidit versus noctem hinc se postam ad dominum suum missurum. Qua de re hanc nolui omittere occasionem, licet parum mihi supersit temporis, quin brevibus ea, quae post novissimas, quas quarta et quinta Martii praeteriti ex Bruxellis dedi, {has} exararem, hac potissimum causa habita, quod hodie ab illustrissimo domino Ludovico, Bavariae duce, responsum ad meas recepi, hocque praesentibus inclusi, et illi eadem ferme hora rescripsi, iterum me illi pro contracta inter nos familiaritate offerens, si quid per me fieri vellet, quo solidum rei fieret initium, de qua me ei obtuli, non exspectando, quousque iterum, ut in litteris suis scribit, conveniremus. Quicquid erit, quod mihi respondebit, Maiestas Vestra Serenissima sciet cumprimis. Cumque id, quod mihi Maiestas Vestra Serenissima mandavit ex me cum domino duce coram agere, fieri nequeat, bono hoc modo per litteras intemptatum non relinquam. In huiusmodi rebus si non est, qui certum faciat initium, nullus subsequitur effectus. Litterae sunt manu propria domini ducis scriptae causamque, cur non fuerit prosecutus negotium, non dicit exstitisse aliam, quam quod ex parte Maiestatis Vestrae Serenissimae nesciverit rei positionem, neque habuisset sufficientem ad tractandum occasionem; quemadmodum ex litteris latius patebit; quod tamen involucro quodam involvit, sed spero, in novissimo, quod exspecto, responso se clarius declarabit.

BNW, BOZ, 2053, TG 12, No. 1451, f. 210v Postquam caesar huc ex Bruxellis applicuit, celebravit sollemnes et magna cum pompa sororis suae reginae Daniae exsequias. Principem filium regis et sorores eius duas accepit ad se, regi item maiorem, quam prius post mortem dominae Margaretae, benevolentiam ostendit. Quod intellego Danos cum rege Frederico, quem surrogarunt, male habere et sibi non parum metuere, cum tamen nullos in eos apparatus hic videam fieri.

Allata fuit huc certa fama de Turcarum adventu, quae primum non parum caesarem perculit; accessit etiam nescio quid a pontifice ex Urbe, qui non videtur adeo propensus, ut prae se fert, ad concilium, quod etiam caesaris animum non mediocriter turbavit, qui modis omnibus nititur, quo colligi hoc concilium possit. Unde cum fama haec de Turcis mitior facta est, eam nihilominus adeo acrem pontifici describi mandavit, quo facilius ad concilium induci possit. Sed aerem, vereor, verberamus.

Coronata est iam tandem serenissima regina Leonora Parisiis cum ingenti pompa, unde a multis amicitia haec caesaris et regis putatur perpetua. Utinam etc.

Caesar hinc abiit pridie, relictis hic nobis omnibus cum tota curia, rediturus post octo dies a festo Paschae. Contulit se pro devotione sua ad quoddam monasterium Grunendal prope Bruxellas. Inde hic neptem suam, ut ferunt written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉feruntferunt written over ...⌉, filiam regis Daniae, duci iuveni Iuliacensi desponsaturus, habiturus, ut vocant, ad eam sollemnitatem magnum quoddam torneamentum.

Ex Brabantia habebit caesar ex contributione promissa in 6 annis trecentena milia ducatorum, ex Flandria hic, ut dicitur, in duplo tantum. Ferunt etiam eum iturum in Hollandiam, inde non parvam pecuniarum summam percepturum written over s⌈smm written over s⌉, quam per finantiam, ut vocant, omnem in parata pecunia habere potest. Fertur etiam, quod Brabantia et Flandria in novem annis praeteritis, praeter BNW, BOZ, 2053, TG 12, No. 1451, f. 211r proventus suos ordinarios, contribuerint septem milliones auri et medium; nihilominus tamen eum adhuc debere in his terris millionem unum et medium. Millio unus efficit decem centena millia ducatorum. Est igitur non admodum contentus de his, qui temporibus dominae Margaretae rexerunt, fitque clandestina de illis inquisitio; omnes enim divites facti sunt; quod si quos reos perceperit, non carebunt merita animadversione.

Nihil eum aliud moratur, quominus in Hispaniam traiciat, quam Turcarum adventus, qui si hoc anno cum adeo formidabili potentia, ut passim rumore sparsum est, non venerint, omnino traiciet, nescio quando ad has partes rediturus etc.

Alia in hac temporis angustia non restant, quam quod me humillime Serenissimae Maiestati Vestrae commendo, et rogo, reditus mei rationem clementem habeat. Omnia, quae habeo supra Maiestatis Vestrae Serenissimae provisionem, transeunt. Christus dominus noster Illam quam diutissime felicem et incolumem conservet. Amen.

Ex Ganduo, Flandriae oppido florentissimo, 4 Aprilis anno Domini 1531

Serenissimae Maiestatis Vestrae Regiae humillimus servus et capellanus Ioannes Dantiscus, confirmatus episcopus Culmensis.