Magnifice et Reverendissime Domine, fautor mi optime.

Habui litteras Dominationis Vestrae Reverendissimae sub data Augustae X Iulii, quae mihi fuere unicum solacium huius tam diuturni exilii mei. Ago gratias Domino Deo, quod saltem adhuc vivo et cum fratre meo, donec ipse misertus suggesserit principibus meis vel saltem fratribus et amicis, ut me [r]edimerent ab hoc miserabili exilio, quandoquidem haec Parca non curat deinceps nec ab ea habui responsum ad meas iam quaternas. Scio, quod Dominatio Vestra Reverendissima non negligeret mihi mittere, si quid ibi haberet. Interea nescio, quid ibi agitur. Iam non curarem aliud, quam ut mihi mitteret salarium meum deservitum, saltem ad diem intimationis revocationis, quae fuit pro festo Pentecosten. Scio, quod dudum respondit omnibus litteris Magnificentiae Vestrae illic, cum quibus erant et meae defectus salarii declaratoriae. Et quod non potui me movere e Venetiis sine sua provisione, tandem illi scripsi iam bis vel ter et hactenus nil respondit. Si saltem respondisset, diu non remansissem debitor in ducatos CC-tos pro expensis et providissem tempestive rebus meis non adeo deploratis sicut iam desperatis. Patientia in Domino Deo.

Quod obtuleram me adhuc venturum ad Vestram Reverendissimam Dominationem, monebar litteris reginae, quarum copias vobis miseram. Nam ipsa cupiebat afferri expedita et relinquere expedienda, nunc autem certificata. Si hoc idem vel aliud statuit, saltem amici mei de curia eius mihi significabunt et ad eos recte irem, hanc autem ipsam utinam deinceps numquam viderem.

Non potui citius mittere Dluski, qui ulceribus plenus era[t] et adhuc non usque quaque convaluit. Quia tamen magnum desiderium habuit visendi Dominationem Vestram Reverendissimam, expedivi eum [non] sicut debui et ipse meruit, sed sicut potui. Solvi eidem ... XIIII Hungaros ducatos, quos Dominatio Vestra accepit ad rationem debi[ti] mei, et non habui illi aliquid dare pro servitio p[rout] ipse scit, nam et hos usque mutuo cepi. Adhuc debitor remansi Dominationis Vestrae Reverendissimae in ducatos 11 secundum computum suum, sed scit Deus meus, quod non habeo eos nunc. Mittam, quamp[rimum] habebo. Et domino meo marchioni Brandemburgensi X d[ucatos], quos mihi Tridenti praestitit gratissime, et domino Petro dispensato[ri] 4. Et ita debitor remansi, ibi vobis in ducatos 25 auri reddam cum summa gratiarum actione. Unum id nunc rogo et obsecro, velit Dominatio Vestra Reverendissima eam humanitatem et benignitatem ostendere huic bono adulescenti Dluski satis probo et patienti, praestare illi dignetur meo nomine ducatos X, si et quando illi opus foret. Et ego remittam illos Magnificentiae Vestrae h... cum istis aliis et iam in toto debebo 35 auri. In quo debit[o] Dominatio Vestra Reverendissima praeter hanc parvam moram nullam aliam experietur incommoditatem. Et si quid plus ibi deberem, cuipiam significare mihi dignetur et litteras suas scribere hic, si qui[d] novi habeat e Polonia vel de curia caesaris. Durabo hic per hunc mensem Augustum vel plus, quia debitor sum et redimi non possum, nisi pietate fratrum et amicor[um]. Quibus iam bis scripsi, ut venditis omnibus et fructibus beneficiorum meorum pro biennio me hinc redimerent, quod vix perficient per totum mensem Septembrem.

Smigma promissum misissem, sed is ferre non potuit, quia parvum equum habet, et vix hunc ipsum cum rebus portabit.

Salutat Reverendissimam Dominationem Vestram frater meus et utrumque germanum. Congratulamur fortunis vestris, sed compatimur Bernardo, si adhuc aegrotaret. Precamur eidem ac illis, det Dominus Deus omnia meliora vobis. Conservet illam et illos diu sanos et semper felicissimos.