Letter #4168
Stephanus TOBIE to Ioannes DANTISCUSLöbau (Lubawa), 1539-06-20
English register:
Stephanus Tobie extends thanks for the letter received. He gratefully accepts the gift in the form of the longed-for Ideota.
He sends news on the death of Meissen Duke George [of Saxony] and his son Frederick who died soon after his marriage to [Elisabeth] von Mansfeld. Their heir is Henry, George’s brother. This change of power worries the monks.
He notes that Dantiscus will soon receive a reply from the Provincial (minister) of the Franciscans regarding his proposal for conventuum duorum restituenda reformatione [restoring the reformed rule at two convents?]. On St Bartholomew’s Day [24 August] at the latest, he expects the arrival of the father commissioner who will expound that reply. Tobie expects that he will be dealing with this matter personally.
| received [1539]-06-22 Manuscript sources:
Auxiliary sources:
| ||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
AAWO, AB, D.68, f. 281vReverendissimo in Christo Patri superinscribed⌈PatriPatri superinscribed⌉ ac Domino, domino Ioanni, Apostolicae Sedis gratia praesuli ecclesiae Warmiensis quam merito, patrono suo gratiosissimo plurimumque observando
AAWO, AB, D.68, f. 281rIesum et omne, quod animam perenniter felicitat.
Reverendissime, carissime Pater et Domine.
Datas ex Vestra Observandissima Paternitate superioribus diebus litteras secundarias cum vidi libenter, tum iucundissime accepi. Quibus nisi responderem, ingratitudinis equidem redderer vitio apprime obnoxius. Probat nempe Amplissima Dominatio Vestra eis meum candorem in gratiarum actione tanta, quem si multum esse intelligit Paternitas Vestra Reverendissima, fateatur apud me eius maiorem esse affectum, ut semper magis ac magis vestri ergo factum velim, quam possim.
Ideotam insuper in maius studium augendi candoris optima fide litteris donatum gratanter suscepi. Cuius rei gratia habeo Reverendissimae Paternitatis Vestrae favori gratias quam omnium maximas. Aptum siquidem munus, quo alitur mutuum amici pectoris officium, nam ipsum multo voto petitum, Paternitas Vestra - munuficentissimam perinde ac g written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉gg written over ...⌉ratissimam rem - obtulit, quatenus intelligam esse illo ipso Ideota repositum, quicquid mihi tam anxie cupienti gratius offerre Dominatio Vestra Reverendissima valuerit. Erit igitur penes me in perpetuum dilectionis monumentum et amoris inter nos mutui vinculum indissolubile; semper (quod preca(ver)im) Deum pro Paternitate Vestra pro viribus obnixe humiliterque oraturus.
Reor praeterea haud latere Amplitudinem Vestram Reverendissimam illustrissimum ac vere catholicum Missniae principem ducem Georgium ad 15 Kalendas Maias naturae concessisse. Cuius unicus filius, dux Fredericus, vix finitis cum augustissima sponsa sua, filia comitis Ernesti a Mansfelt, nuptiis ante 6 hebdomadas tumulatus fuerat. Iam tota domus principis tanti desiit, cedens in hereditatem illustrissimo principi, duci Henrico, suo fratri germano. Modo haerent plerique omnes religiosuli inter saxum et sacrum, ignorantes, quid rerum tanta interversio cunctarum gratiae illis meditetur.
Iam nu(nc) potest reverendus pater minister noster sancto respondere Reverendissimae Paternitatis Vestrae proposito, quod coram exoptavit per venerabilem patrem custodem, nempe de conventuum duorum restituenda reformatione. In dies reverendissimi patris commissarii praestolor adventum, vel ad extremum circa Divi Bartholomaei festum, qui reverendi patris ministri mentem luce clarius enodabit, cum quo et ego forsan (Deo favente) super hoc negotio tractandi gratia sum coram futurus.
Salutare Christus cum Reverendissima Dominatione Vestra, cunctis opere ferens commodis, iugiter sit ac laboret. Cui Paternitatem Vestram Reverendissimam una mecum reddo commendatissimum.
Ex conventu nostro Lubaviensi, 20 Iunii anno a Natali Christiano 1539.
Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae ex animo sacellanus et clientulus, frater Stephanus Tobie guardianus, min(im)or(um) mi(nim)us
Postscript:
Verbosior sum, quam par erat, oro veniam bonique consulere, urgebat enim caritas.