Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino benefactori gratiosissimo

Moj Miłościwy Księże Biskupie.

Przyjechałem sam do Dambrovna z niejakiemi ziemiany ziemie płockiej, ktorem byl czas złożon jako na dziś przet komisarze jeo książęcej miłości o puściznę abo spadek po nieboszczyku Szamynskyem. Ony niebożęta już po trzykroć jeżdżą sam z wielką swą utratą. Odwłaczają jem, na koniec teraz je odesłano do ziemskiego prawa, bo zasię trudno mają wziąć swą sprawiedliwość temi przewłokami. A tak posyłam ku książęciu jeo miłości, żądając za to, ponieważ miedzy temi bliskiemi niemasz żadnej rozności, jedno spolnie proszą i prze Bok, aby rychło mogli mieć swą sprawiedliwość. A tak ja Waszej Miłości, mego miłościwego pana, pokornie za temi to ubogiemi proszę, aby raczył Wasza Miłość łaską swą a wielkiem miłosierdz <i> em na ty to wejrzeć a raczył laskawie a miłościwe się za niemi przymowić do książęcia yeo miłości listem swem, aby mogli być w swej prośbie, a słusznej, wysłuchani, aby książę yego miłość raczył chocia przet się samego tę rzecz wziąć a uczynić jem koniec. Acz jem tam daleko jeździć, tedy oni radzi tam pojadą, bo sam ci panowie nie bez przyczyny jem ty przewłoki czynią, chcąc je przynucić k temu, aby jedno od niech tego dostali prawie za nic.

Z tem ja swe zwykłe służby Waszej Miłości w łaskę pilnie zaleczam.

Z Dambrovna, w poniedziałek ante Mariae Magdalenae 1539.

Waszej Miłości servitor palatinus Plocensis scripsit