Letter #2160
Stephanus TOBIE to Ioannes DANTISCUSLöbau (Lubawa), 1539-06-03
English register: He has received news of the death of Dantiscus’ mother. He expresses his condolences. Dantiscus’ orders have been passed on to be fulfilled. He had already told his fellow friars to pray for her soul. Master Płotowski dealt generously with the money matters and supplied candles. Tobie also promises to add an intention for the soul of Dantiscus’ mother to the Masses he celebrates. He is glad that Dantiscus cherishes his order [the Franciscans]. He is keeping Ideota for now, waiting for the second copy. He really likes the book, but does not want to deprive Dantiscus of it for too long.
| received [1539]-06-13 Manuscript sources:
Auxiliary sources:
Prints:
| ||||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissimo in Christo Patri ac Domino, domino Ioanni providentia divina ecclesiae Warmiensis praesuli dignissimo, patrono suo semper observandissimo cum humili obsequio suique commendatione
Suopte nos roseo salvet sanguine Christus.
Tametsi, Reverendissime in Christo Pater, auditu erat molestum pientissimam Dominationis Vestrae genetricem naturae Deoque concessisse, id unum tamen solaminis esse loco debet, quia iustorum animae in manu Dei sunt et beati mortui, qui in Domino moriuntur. Adeo denique mutabiles et caducae res existunt humanae atque ad hoc nascimur, ut quandoque moriamur. Deus det illi requiem semper exoptatam lucemque perpetuam cum beatis.
Quae autem Reverendissima Paternitas Vestra a nobis expostulat factitanda, iam ex<e>cutioni demandatum est. Cuius etiam animam, priusquam certiores de morte ipsius redderemur (quam rumor communis sparserat), orationibus fratrum affatim commendaram.
Obtulit dominus Plotofsky rem pecuniariam largiter nobis exhibitam cum certis cereis. Ego autem pro matris anima Reverendissimae Dominationis Vestrae anniversarium agam, hoc est singulis missis a me utcumque celebratis, in memoria sum habiturus, quia Dominationi Vestrae me bis debeo pro exuberanti erga me amoris Reverendissimae Dominationis Vestrae abundantia.
Magnum siquidem est, quod venerabile monasticae religionis nostrae nomen haud vulgariter amplecti nec eorum quippiam praetermittere spondet Amplitudo Vestra, quae nostra interesse vel commodi fore possint. Verum quid denique non? Cum indefessa Reverendissimae Dominationis Vestrae erga nos praecipuo studia omnemque cordis benevolentiam ex aliorum imprimis et maxime didicerimus relatu quam litteris, facessat assentatio, qua absurdius apud me nihil.
Deus Optimus Maximus Amplitudinem Vestram tueri dignetur salvum et incolumem corpore ac spiritu.
Ideota adhuc apud me versatur, spe alterius consequendi. Diu autem ego magis illo carere volo, quam Dominationem Vestram solacio et commodo istius fraudare, unde pro tempore (quamvis mihi admodum carus) postliminio iure usurus est.
His quam bene valeat Reverendissima Dominatio Vestra Tithoniamque vivat senectam.
Lubovii, tertio Iunii anno incarnati Verbi supra sesquimillesimum tricesimo nono.
Reverendissimae Dominationis eiusdem ex animo clientulus, frater Stephanus Tobie guardianus indignus