Reverendissimo in Christo Patri et Domino, Domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino fratri et maiori plurimum observando

Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et maior plurimum observande.

Officiorum meorum sedulitatem et perpetuam commendationem.

Acris profecto obiurgatio dominae in immerentem, quae me vehementer perturbaret, nisi scirem Reverendissimam Dominationem Vestram iam occalluisse ad huiusmodi fulgetra, quae plus ex aviditate expostulandi apud fidentem, quam ab animo exulcerato profecta videntur. Magis me conturbat istarum procellarum auctor, cuius perpetuum apparet esse studium, ut domini consiliarii male audiant apud principes et ut nihil sinat esse integrum, quod illi decreverunt. Quod ad rem ipsam attinet, ego non video modum, quo redintegrari queat, quod iam suo loco motum est, maxime sub hac contentione, quam pro tuenda fide regia susceptam videri volunt, qui sunt auctores. Proinde in diversum nitendo vereor, ne nos ipsos, praesertim autem Reverendissimam Dominationem Vestram, maiori obiciamus criminationi et odio omnemque ludamus operam, cum tanti res non sit, pro qua hoc obeamus discrimen. Unum hoc omitti, meo iudicio, non debet, ut videlicet omnes domini consiliarii causam Reverendissimae Dominationis Vestrae tueantur ipsamque Dominationem Vestram levent hoc criminationis probro, maxime domini palatini una mecum. De qua re aliquid nunc domino palatino Marieburgensi scribam, verum nihil certi constitui prius potest, quam sciamus, quid ad dominos palatinos de collectione accisae maiestas regia nunc scripserit, quod ego dominis Culmensi et Marieburgensi palatinis nunc resciscam, nam ad me regia maiestas aliud nihil scripsit, quam ut colligendi denarii Sancti Petri curam haberem. Deinde Vestrae quoque Reverendissimae Dominationis consilio utemur, quem in modum res sit instituenda, quod mihi privatim antea aedi, non erit ab re. Haec cum scriberem, ecce adest puer domini Costka cum litteris et generali illo mandato regiae maiestatis. In respondendo conformabo me Reverendissimae Dominationi Vestrae ac festinabo, ut domini palatini accipiant litteras regias, quas mihi misit Reverendissima Dominatio Vestra. Quam rogo, ne frangatur hac tempestate, qualis fere incidere solet in eos, quorum est in republica prima auctoritas, quae stabit volente Deo et algebit delatorum fides . Remitto litteras omnes ad Reverendissimam Dominationem Vestram datas cum novitatibus, pro quibus ago gratias. Addidi ad me quoque datas a dominis Hosio et Nibschicio, cuius mentem forte aulica stropha tecta declarare mihi non gravetur Reverendissima Dominatio Vestra, quae illum non secus atque seipsam novit. Hosio quid respondendum sit, ignoro, cognitum non habens, quid nunc agat dominus Alexander, quem non credo passurum, ut nepos suus cedat iuri, etiam si liti et causae cesserit.

Legi Renecii epitaphia altercantia, quibus id quidem effectum est, ut antigonista(!) ille in magna laude ducet se ausum cum episcopo manum conserere. Ceterum quid lucri fecerit Reverendissima Dominatio Vestra non video, etiam si eius nihil est, meo quidem sensu, quod reprehendi possit. Equidem, si ante fuissem in consilium adhibitus, suasissem potius eludi lacessentem.

Commendo me Reverendissimae Dominationi Vestrae, quam in mei amore Dominus servet diu integram et felicem.

Lubaviae, die Sanctae Catarinae 25 Novembris 1538.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis obsequentissimus episcopus Culmensis