List #1929
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1538-09-24
Regest polski:
Dantyszek zawiadamia Giesego, że poprzedniej nocy powrócił z Krakowa długo oczekiwany posłaniec [Mauritius]. Przywiózł on zatwierdzenie artykułów toruńskich, w tym wymogu indygenatu. Danytszek posyła Giesemu kopię tego – nierozpieczętowanego jeszcze – dokumentu.
Król zgodził się także, aby dochody z podatku przechowywać w ratuszu toruńskim. Dantyszek przekazuje na ręce Giesego list króla w tej sprawie do [Stanisława] Kostki oraz przeznaczone do rozpowszechnienia przez wojewodów kopie listu królewskiego, przekładającego następny sejm [Prus Królewskich] na wiosnę.
Zdaniem Dantyszka konfirmację artykułów, a zwłaszcza zawarcie w niej właściwej interpretacji terminu indigena, zawdzięczają Samuelowi Maciejowskiemu.
Dantyszek obiecuje dołożyć starań, by wszystko było gotowe na konsekrację Giesego, mimo nieobecności krawca (w postscriptum informuje jednak o jego przybyciu). Wezwał już na uroczystość kustosza [warmińskiego Feliksa Reicha], który powinien przybyć [do Dobrego Miasta w piątek [27 września].
Zapewnia, że nie było potrzeby, by Giese przepraszał za otwarcie listu [adresowanego do Dantyszka].
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny Ekscerpty dotyczące podróży Dantyszka
Reverendissimo Domino Tidaemanno Gise, confirmato Culmensi, fratri et amico carissimo ac honorando
Reverendissime mi Domine, frater et amice carissime et honorande.
Salutem et fraterni amoris commendationem.
Hesterna nocte rediit is nuntius meus ex Cracovia, qui ea omnia, quae desiderabamus, attulit, maxime autem in hoc verbo “indigena”, confirmatis articulis Thoroniae confectis, quorum ne sigillum regium laedatur, mitto exemplum.
Evicimus item, quod pecuniae contributi Thoroniae in praetorio servari debeant. Ob idque sunt litterae regiae ad dominum Costka, quas cum adiunctis litterarum exemplis Dominatio Vestra Reverendissima ad dominos palatinos, qui illas reddi curabunt, transmittet, ut sciatur praesertim in terra Culmensi conventum nostrum esse usque ad vernum tempus translatum.
Opera reverendi domini decani Cracoviensis Maczeyowski peregimus ea, in quibus iam dudum laboravimus, unde hoc verbum “indigena” iam certum ac firmum habemus, quod etiam manus regia stabilius quam prius et solidius reddidit. Debemus igitur non parum huius rei factori, qui ob temporis angustiam occupationesque sedulas Dominationi Vestrae Reverendissimae non rescripsit, quemadmodum ex eius liquet litteris, quas cum aliis paulo ante missis dabit ad me Dominatio Vestra Reverendissima cum hoc nuntio.
Sartorem nondum vidi, in causa esse reor, quod plus a me receperit, quam meruerit. Curabo tamen nihilosecius, ut omnia sint parata, quibus ad consecrationem Dominationis Vestrae Reverendissimae egemus. Ad quam, scribens venerabili capitulo, communem fratrem nostrum dominum custodem vocavi aderitque, ut arbitror, ipsa feria sexta futura. In qua Dominationem Vestram Reverendissimam libenter et non sine gaudio salvam et incolumem Deo bene favente videbo.
Ex Heilsberg, XXIIII Septembris MDXXXVIII.
Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmiensis etc. scripsit
Postscript:
Postquam has obsignare statuissem, venit sartor.
De reseratis litteris excusatione opus non erat, etiam si legisset. Amicorum communia sunt omnia. Reverendissimam Dominationem Vestram complectar et videbo oppido quam libentissime.