Serenissima Regia Maiestas et Domine, Domine clementissime. Humillimam perpetuae meae fidei et servitutis commendationem.

Scriptum habemus Proverbiorum XXI: “Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud”. Quod sic esse in me liquido sum expertus, qui, dum nihil sim benemeritus de Serenissima Maiestate Vestra, dominus Deus ex sola sua misericordia cor Serenissimae Maiestatis Vestrae ad me inclinavit. Cuius benigna gratia iam tandem successit, quod XX-a huius mensis a venerabili capitulo Varmiensi in eius ecclesiae episcopum concordibus votis sum postulatus. Ad quem actum magnum attulit generosus dominus Nicolaus Nibschicz Serenissimae Maiestatis Vestrae orator adminiculum, ut in eo Serenissimae Maiestatis Vestrae voluntati ac dispositioni satisfieret. Pro qua immensa in me Serenissimae Maiestatis Vestrae clementia quibus verbis aut modis gratias habere, nedum agere, debeam, plane atque omnino nescio, superat enim haec ingens in me beneficentia omne id, quod scio, quod possum, quod sum. Hoc tamen unum, quod solum in mea facultate est, praesto et animo quam humillimo ac gratissimo, quantum se mea tenuitas extendit, gratias Serenissimae Maiestati Vestrae habeo immortales, Deum Omnipotentem sedulo oraturus, ut me eum esse faciat, qui et vocationi suae divinae voluntatis, et gratiae mihi a Serenissima Maiestate Vestra impensae respondere vel saltem aliqua ex parte possit. Porro, cum iam ab ista mea ecclesia ad Varmiensem transferendus sim postulatus, et successorem mihi iampridem et per novissimas suas litteras Serenissima Maiestas Vestra prudentissime ac clementer designavit reverendissimum per Serenissimam Maiestatem Vestram electum Culmensem dominum Tidemannum Gise, et ille novas a Serenissima Maiestate Vestra praesentationis, et ego commendatitias ad summum pontificem habere cogimur litteras. Quas ut a Serenissima Maiestate Vestra obtinere possimus, quantum humilius et impensius possimus, supplicamus. De me, qui a tot annis Serenissimae Maiestati Vestrae totique Regno non sum incognitus, non est, quod scribam aut pollicear, hoc autem libere atque vere de hoc reverendissimo novo electo constanter scribere audeo, quod post me huic meae ecclesiae magis convenientem ex nostratibus et digniorem episcopum deligere Serenissima Maiestas Vestra et praeficere non potuerit. Vir, inquam, est non proceritate aut theatrali persona spectabilis, sed cuius forma et species et statura ad omnem dignitatem est apposita, summa integritate et innocentia morum vitaeque probitate ac puritate praeditus. De pietate, litteris et eruditione eius cum paucis communi non est quod hic recenseam, cum, ut arbitror, toti Serenissimae Maiestatis Vestrae aulae satis haec sint perspicua, magistratusque virum – ut in Graecorum est adagio – ostendet, gratumque et carum Serenissimae Maiestati Vestrae faciet. Cui me una cum illo ut domino meo clementissimo supplicissime commendo, dominum Deum ex cordis viribus totis oro, ut nobis eandem Serenissimam Maiestatem Vestram tempore longissimo prosperrime valentem atque felicissimam conservet.

Ex Lubavia, XXV Septembris anno 1537