Liczba odwiedzin: 89
» Źródła
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1720

Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESE
Löbau (Lubawa), 1537-09-23


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, address in secretary's hand, BCz, 244, s. 235-238
2kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, BCz, 244, s. 247-248
3kopia język: łacina, XVIII w., BK, 232, s. 210-212
4kopia język: łacina, XVIII w., B. Ossol., 151/II, k. 156r-v
5kopia, XVIII w., BCz, 55 (TN), Nr 43, s. 341-344
6regest z ekscerptami język: łacina, polski, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1537, k. 47r-v
7regest język: łacina, polski, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), k. 585

Publikacje:
1CEID 1/1 Nr 34, p. 228-231 (in extenso; angielski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 244, p. 238

Reverendissimo Domino Tidemanno Gise, electo Culmensi et custodi ac canonico Varmiensi, Fratri et Amico carissimo et observandissimo

BCz, 244, p. 235

Reverendissime mi Domine, Frater et Amice carissime et written over acacetet written over ac observandissime. Salutem cum omnis felicitatis incremento fraternique amoris mei commendatione.

Binis Dominationis Vestrae Reverendissimae litteris, quas heri accepi, respondebo, communi cum Dominatione Vestra Reverendissima laeticia et hospitalitate occupatus, in compendio. Primum omnium Deo Omnipotenti laus, honor, gloria atque omnis graciarum actio, qui secundum suam clementem voluntatem ac misericordiam negotia nostra perduxit salva in portum. Nostrum igitur iam erit curare, ut in tuto locari possint. Qua in re nullam patiar a me desiderari diligentiam, gratiamque, quantum possum, pro cura ac solicitudine pro me habita non solum agam, sed totis viribus referam Dominationi Vestrae Reverendissimae. Quam impense oro, sive huc feria quarta, quo nihil facere mihi potest gratius, venerit, sive in aliud tempus adventum suum differat, efficiat ut quantum fieri potest citius, ut omnium litterarum regiarum exempla, quae pro me et Dominatione Vestra Reverendissima ad urbem scribi debent, habeam, quo illa sine mora reverendissimo domino nominato Cracoviensi consigne(m). Mitto iis addita priora, in quibus ex arbitrio, quae mutanda duxerit, mutabit. Curaturus sum, ut litterae confectae et redemptae ad me ex Cracovia referantur, ut tum demum inter nos statuamus, quem et quibus modis ad urbem simus missuri. Scribam et reverendissimo nominato Cracoviensi, quo maiestas regia litteris suis denuo Dominationem Vestram Reverendissimam successorem et episcopum post me futurum capitulo meo et subditis designet. Nihilo tamen secius Dominatio Vestra Reverendissima exemplum litterarum regiarum, quas apud se habet, ad me mittat authenticum, ut vocant – eo Dominationem Vestram Reverendissimam capitulo et subditis meis insinuabo, sicque huius rei felix faciam exordium. Dominatio Vestra Reverendissima sit animo infracto minimeque haesitanti. Res certa est, et dominus Deus, qui status huius nostri utriusque auspex est, reliqua prosperabit omnia. Gratias, quas possum maximas, et pro suscepto pro me labore, et quod hospitem adeo insigniter bene tractaverit, habeo. Is quam profusus sit in Dominationis Vestrae Reverendissimae laudes, et quam multas et veras litteris suis ad serenissimam maiestatem regiam impinxerit, scribi nequit, restituitque per Dominationem Vestram Reverendissimam triumviratum, qui morte domini olim Sambocii interierat, confirmans Dominationem Vestram Reverendissimam Nibsicium non inutilem in omne factum habituram amicum atque inservitorem.

Quod Dominatio Vestra Reverendissima scribit de consensu capituli mei et de actu desuper celebrando, supervacaneum censeo. Mittat dumtaxat exemplum, ut scripsi, authenticum regiarum litterarum. Quod reliquum est – ego curabo etc.

Non potui mihi temperare, quin hominis idiotae et stupidi, cuius me revera miseret, tantum abest ut indigner, fatuas et impudentes litteras <Reverendissimae Dominationi Vestrae mitterem>. Quibus se nescio quem principem scribit fuisse BCz, 244, p. 236 serenissimae maiestatis regiae de promissis (numquam profecto factis) laudatissimam sugillans existimationem. Quod, si in notitiam maiestatis regiae deveniret, graviter – existimo – vapularet tribus more Hunnorum fustibus. Rescripsi homini, ut a nota turpitudinis in regem se contineret, vel nescit longas regibus esse manus. Mandatum postulationis, vel saltem copiam videre velim et quibus modis res in capitulo sit ms 2 3 4 acta,
ms 1 [acta] paper damaged
actams 2 3 4 acta,
ms 1 [acta] paper damaged
. Sed iam a scriptione avocor ad ecclesiam. Si quid aliud ms 2 3 4 mihi,
ms 1 m[ihi] paper damaged
mihims 2 3 4 mihi,
ms 1 m[ihi] paper damaged
inciderit rebus nostris commodum aut necessarium, ms 2 3 4 scribam,
ms 1 scrib[am] paper damaged
scribamms 2 3 4 scribam,
ms 1 scrib[am] paper damaged
per proprium nuntium Dominationi Vestrae Reverendissimae. Quam diutissime optime valere et esse felicissimam cupio, utque fratres nostros omnes, quibus per oportunitatem gratias sum habiturus, meo nomine salvere iubeat, oro.

Lubaviae, XXIII Septembris MDXXXVII.

Dominationis Vestrae Reverendissimae frater integerrimus Ioannes episcopus Culmensis etc. scripsit