Reverendissime in Christo Pater et Domine mi observandissime. Salutem et mei commendationem plurimam.

Accepi litteras Dominationis Vestrae Reverendissimae XVI huius datas aluta quadam involutas a subditis Dominationis Vestrae Reverendissimae. Quae eo mihi erant gratiores, quod me de his in hac exspectatione fratris mei, quae scire summopere de mente Dominationis Vestrae Reverendissimae desiderabam, reddiderunt certiorem. Placueruntque mihi non mediocriter ea, quae Dominatio Vestra Reverendissima ad aulam regiam reverendissimo domino Plocensi contra nostros adversarios descripsit, ad illa etiam, cum scribam, me accommodabo. In reliquis, quae prudenter apud se Dominatio Vestra Reverendissima reputavit, ne semper videamur conqueri, quamvis tot se nobis iustae causae offerant, mihi itidem satisfactum est, de his tamen quaedam reverendissimo domino Plocensi refricanda esse non censeo futurum inutile. Videor mihi immo nos omnes in ea incidisse tempora, qua nulla nobis armatura quam patientia uti licet. Producti sumus in altum, quemcumque Deus ventum aut tempestatem immiserit, non immerito castigatione digni, ut feramus, oportet misericordiam eius implorantes et ut pacem nostris concedat temporibus etc. Quae prius cum fratre meo scripsi in distributione episcopatuum, ita ad me erant perlata, certum autem nunc est, quemadmodum doctor Ioannes Benedicti Dominationi Vestrae Reverendissimae scripsit, quod domino Vilnensi episcopatus Posnaniensis datus est et communis amicus noster dominus Choinszki in Plocensi perseverat. De officiis cancellariae nihil adhuc, quod certum esset, compertum habeo etc. Non sum oblitus eorum, quae mihi de subdito suo praevaricatore Dominatio Vestra Reverendissima scripsit ex Heilsberg <X>III-a Ianuarii, illamque legem, quam mihi Dominatio Vestra Reverendissima annotavit et alia hoc negotium concernentia, diligenter expendi. Scio etiam quibus modis illi, qui se nobis amicos simulant, stulto et misero homini faveant, verum contra iustitiam eiusque defensorem Deum nihil poterunt. In me, cum res ad forum in proximo conventu venerit, quod pro tuenda aequitate optimaque existimatione Dominationis Vestrae Reverendissimae praestare valebo, nihil deerit neque quicquam a me desiderari patiar, hocque sibi de me Dominatio Vestra Reverendissima certo persuadeat. Interea vero, priusquam conventus noster celebrabitur, ad quem totum hoc negotium reiectum est, quid consulere debeam, non habeo; audiatur prius et videamus, quorsum duces eius illum impellunt, tum consilium nobis resque locusque dabunt.

Quae Dominatio Vestra Reverendissima de illustrissimo vicino nostro scribit, prius mihi innotuerunt. Ego hoc egi, quod a me amicus meus, dominus Cornelius Scepperus postulavit, ut is qui nihil tum illi tum nobis magis commodum et necessarium esse arbitror quam pacem. Quicquid ab eo frater meus retulerit, Dominationem Vestram Reverendissimam non latebit. Illustrissimus dux Fredericus non est Bavariae dux, licet titulum habeat, sed comes palatinus Rheni. Exspectatque post Ludovicum comitem palatinum Imperii electorem, iam senio et variis aegritudinibus confectum, eandem illam electoriam dignitatem. Isque Christierni captivi Danorum regis nuper duxit filiam, ratione cuius vivente adhuc patre, nescio quod ius ad regnum Daniae sibi vindicare nequiquam nititur etc.

Litteras, quas Dominatio Vestra Reverendissima scribit suis ad me esse iunctas, ut eas ad reverendissimum dominum archiepiscopum Gneznensem transmitte[rem], in aluta non repperi. Fortassis per oblivionem non sunt additae, dicunt enim subditi Dominationis Vestrae Reverendissimae, quod nisi unas ad me i...... pellem illam receperint, neque illas commode nisi per proprium nuntium mittere potuissem etc.

Quod in calce scribit Dominatio Vestra Reverendissima se nuntium suum in ecclesiae suae negotiis propediem ad serenissimam maiestatem regiam missuram, liberum mihi faciens, si cum illo quippiam ad curiam scribere velim, cum oblatione quod nuntius is non secus de meis in reddendo responsoque reposcendo esse debeat diligens, quam cum ipsismet Dominationis Vestrae Reverendissimae litteris, pro quo amicissimo et paterno officio Dominationi Vestrae Reverendissimae, quas possum, gratias habeo. A me adhuc nihil ad curiam nostram scribi potest, priusquam frater meus, quem in horas exspecto, redierit. Mittam itaque nactus earum rerum, de quibus mihi scribendum erit, certam scientiam, paulo post tabellarium meum, qui inter eundum Dominationem Vestram Reverendissimam accedet. Cum quo eandem, quam mihi fecit, Dominationi Vestrae Reverendissimae securitatem, et si forsan voluerit, scribendi commoditatem offero etc.

De novis paulo ante dominus Ioannes a Werden ad me scripsit. Ex Lubeco XXV Ianuarii novissime littera[s] Gdanum missas esse, quibus significatur textorem illum Wollenwefer adhuc apud Bremenses detineri; interfuisse confessioni eius vi extortae illustrissimum ducem Henricum Brunsvice[n]sem ex mandato maiestatis caesareae, qui nondum venit in apertum, servatur q[uam] secretissime. Fertur tamen, quod miser iste textor Lubecum Ha[m]burgum et alias quasdam civitates cum regno Daniae in parte[m] regis Angliae tradere statuisset, et ob id regem illum maximo[pere] instare, ut eum liberare posset, et quod Hamburgi nihil adh[uc] solidi sit actum, pacem tamen sperare plerosque, quodque Hafne[n]ses et Elbigenses cum comite de Oldenburg et duce Alberto M[ec]kelburgensi petant a Lubecensibus subsidia, quae illis negantu[r], misisseque oratores ad curiam Burgundiae, similiter et Lubecenses electusque Daniae rex dux Holsatiae. Quid ibi tractabitur et expeditur, paulo post sciemus etc.

Dominationem Vestram Reverendissimam, cuius paterno amori me plurimum commendo, quam diutissime feliciter et optime valere ex animo cupio.

Lubaviae, XVIII Februarii anno Domini MoDXXXVI.