Letter #102
[Ioannes DANTISCUS] to [Sigismund I Jagiellon]Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1546-02-10
Manuscript sources:
|
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Litterae ad Serenissimam Maiestatem Regiam in causa Pucensi
Serenissime etc.
Serenissimam Maiestatem Vestram clementer meminisse arbitror, quoties diligentissime et dominorum hic consiliariorum et meo seorsum nomine pro conterraneis meis, magistratu et incolis civitatis Serenissimae Maiestatis Vestrae Gedanensis suppliciter adductis non vanis rationibus supplicaverim, ut eos in districtu Pucensi mari adiacenti ob propinquam coniunctionem et usum, quo illo sine gravi detrimento carere non possunt, pro bene meritis et fidelibus servitiis, quae superioribus annis Regno et Serenissimae Maiestatis Vestrae maioribus multa auri et sanguinis profusione impenderunt, ne ex eo districtu redimerentur, per singularem suam regiam clementiam conservaret, quod quidem non parvo tempore successit. Cum visum tandem esset Serenissimae Maiestati Vestrae, ut pro suis augendis emolumentis eundem districtum ad se resumeret, constituit me tum cum aliis designatis consiliariis diserte praescripta facultate cognitorem, ut quanta illis deberetur summa inscripta, perlectis diplomatis et litteris, quas super eo districtu ordines civitatis illius haberent, ex thesauro Serenissimae Maiestatis Vestrae persolveretur, unde demum tota haec exemptionis causa ad Serenissimam Maiestatem Vestram devoluta apud eandem in sola gratia regia dependet. Defunctus itaque hoc officio a Serenissima Maiestate Vestra mihi eo tempore cum aliis iniuncto, in quo id quod Serenissima Maiestas Vestra noluit diligenter praestiti, licet non sine mala quorundam suspicione, quasi ego auctor fuerim, quo Serenissima Maiestas Vestra inducta hoc ipsum negotium ad eum modum transigi commiserit, deprecatoris iam ad Serenissimam Maiestatem Vestram personam, et ut ea me suspicione exonerem et ne patriae meae defuisse videar, non gravate suscepi atque indui.
Demisse proinde rogo Serenissima Maiestas Vestra post decursum iam anni, quo huius rei tractatio suspensa iterum venit retractanda, dignetur se clementer patriae meae eiusque incolis exhibere ac pro innata sua benignitate districtum hunc modo et condicione aliqua tolerabili et quantum fieri posset relevante ipsis meis gentilibus relinquere, sine quo eorum res publica, quam semper Serenissima Maiestas Vestra singulari clementia est prosecuta, se commode sustinere nequit, sine quo etiam commercia maritima, ex quibus Regno et dominiis Serenissimae Maiestatis Vestrae utilitatis plurimum accedit, cum profectu exerceri non possunt. Ex quibus, inquam, commerciis, quae in remotissimas se regiones extendunt, Serenissimae Maiestatis Vestrae et Regni apud exteras rationes, nomen atque existimatio redditur celeberrima. Cumque me usa est Serenissima Maiestas Vestra in hac Pucensi causa obsequentissimo commissario, ut me in praesens etiam supplicissimo deprecatore intercedente, patriae meae, (quod omnibus commune est) vi quadam naturali mihi carae, clementem se praestare velit, precibus quibus possum omnibus a Serenissima Maiestate Vestra summopere precor.
Cui me cum eadem patria mea supplicissime commendo a domino Deo intime orans, ut eandem Serenissimam Maiestatem Vestram nobis diutissime incolumem felicissimamque conservet.
Datae Heilsberg, X Februarii MDXLVI.