» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #7267

[Ioannes DANTISCUS] & [Tiedemann GIESE] do [Sigismund I Jagiellon]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-08-05

Regest polski:

Dantyszek i Giese stają po stronie obywateli Gdańska w ich konflikcie z Hieronimem Żelisławskim, który z powodu prywatnych nienawiści zakłóca spokój publiczny i utrudnia swobodny handel. Biskupi proszą króla o interwencję. Pragną, aby Żelisławski rozwiązywał swoje konflikty na drodze sądowej, a gdyby się od tego uchylał, aby ścigano go jak przestępcę.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, AAWO, AB, D. 7, k. 94r-v

Publikacje:
1CEID 1/2 Nr 89, s. 297-298 (in extenso; angielski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Serenissime Potentissimeque Rex et Domine, domine n[obis clementissime].

...nem et perpetuae servitutis nostrae in gratiam Maiestatis Vestrae ... [commen]dationem.

Docuerunt nos anteactorum temporum eventus, quam sint his ... exitialia privatarum hostilitatum laxamenta, quae principio non opp... adeo nuper invaluerunt, ut Maiestas Vestra coacta sit bello publico illa expiare. Restituta pace, cum sub protectione Maiestatis Vestrae omnibus hic eius subditis usque modo licuerit libere secureque pro negotiis suis versari, non sine magno reipublicae nostrae detrimento accidit, ut nobilis Hieronymus de Selislaw subditis Maiestatis Vestrae civibus Gedanensibus hostilitatem indiceret ac privatim illis intentata pernicie publicam etiam tranquillitatem turbaret eriperetque nobis eam commerciorum securitatem, quae publico bono evenit hactenus et qua carere multi Maiestatis Vestrae subditi aegre possunt.

Quod si fecit ille (uti intelleximus) non adito prius Vestrae Maiestatis et legitimorum iudiciorum tribunali, non possumus non detestari hominis erratum ac vicinorum nostrorum non dolere pressuram. Quam enim videamus in publicae pacis et libertatis harum terrarum redundare iacturam, unde <cum> Vestra quoque Maiestas non parvam querelarum molestiam sit acceptura illique cives apud Maiestatem Vestram (quod accepimus) se offerant iuris cognitioni ac pro iudicato se satisdaturos promittant, supplices rogamus Serenissimam Maiestatem Vestram, dignetur non solum pro civitatis illius commoditatibus, cuius magistratum habemus consiliorum Maiestatis Vestrae consortem, sed etiam pro publica harum terrarum quiete et salute, litem illam a tumultu et licentia ad legitima iudiciorum subsellia revocare ac cohibere huiusmodi praedationum exercendarum procacitatem. Quae cum multos in societatem criminis pertrahere soleat, facilius sub initiis com{m}pescitur, quam iam flagrans exstinguitur.

...d maxime pertinere videtur, si ille ab insolentia ista in ordi[nem] iudiciorum se redigi non patietur, ut Maiestas Vestra tum apud suos subditos, tum apud vicinos principes ac potestates severioribus edictis et postul[a]tionibus receptationum praesidiorumque usum illi intercludere ac in eum tamquam fugacem iuris et iustitiae grassationisque cupidum, quae iusta sunt, decernere dignetur.

Quod ut Maiestatem Vestram pro amicis et gentilibus nostris precemur fideliterque consulamus, non tam privata illorum amicitia, quam perturbatae iustitiae iniuria publicaeque tranquillitatis desiderium nos adducit. Speramus, Maiestas Vestra dignabitur ita rebus illis sua clementia prudentissimisque consiliis modum statuere, ne plus vale[ant] seditiosorum conatus, quam publicae securitatis ac aequitatis rationes. In quo efficiendo ipsa Maiestas Vestra magnam sibi apud omnes parabit laudem, apud nos vero subditos cumulatiorem fidelitatis devotionisque proventum promerebitur.

Commendamus nos humiliter gratiae et protectioni eiusdem Maiestatis Vestrae. Quam cupimus in longaeva sospitate r[e]rumque omnium prosperitate nobis incolumem servari.

Datae Heilsperg, die quinta Augusti anno Domini M-o DXXXIX.