» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1486

[Ioannes DANTISCUS] do [Mauritius FERBER]
Löbau (Lubawa), 1536-06-15


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1brulion język: łacina, autograf, BCz, 244, s. 121 (c.p.)
2kopia język: łacina, XVIII w., BK, 232, s. 189
3kopia język: łacina, XVIII w., B. Ossol., 151/II, k. 143r
4kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 54 (TN), Nr 102, s. 339-340

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 246

Publikacje:
1AT 18 Nr 221, s. 256-257 (in extenso; polski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissime etc.

Misit huc ad me spectabilis dominus Iostus Ludovicus Decius quosdam Pasquilli versus et quibus modis caesarea maiestas Romam intraverit orationemque in laudem caesaris de victoria Africana regni Tunisii, ut ea omnia Dominationi Vestrae Reverendissimae legenda transmitterem. Quod si illa Dominatio Vestra Reverendissima prius non habuerit, non reor ingrata futura.

De novis nihil apud me ad praesens est aliud, quam quod dominus castellanus Gdanensis pridie ad me scripsit octoginta naves armatas et militibus plenas a Belgis et Hollandis contra electum Daniae regem pro tuitione Hafniae esse in itinere. Quod utinam commentum sit, non incommodaret rebus nostris. Ceterum exspecto, quando me Dominatio Vestra Reverendissima ad se vocare dignabitur, praeter illa, quae Dominatio Vestra Reverendissima ex sua erga patriam et me benevolentia concepit, multa essent alia cum Dominatione Vestra Reverendissima conferenda. Cuius paterno amori me summopere commendo Deo supplicando, ut eandem nobis Dominationem Vestram Reverendissimam quam diutissime superstitem beneque valentem et felicem conservet.

Lubaviae, XV Iuniii MDXXXVI.