Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino meo clementissimo

Post humillimam fidelitatis et servitiorum meorum in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae commendationem.

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine clementissime.

Pro ea summa ac incomperabili(!) Reverendissimae Paternitatis Vestrae benignitate ac clementia mihi iam pridem notissima, qua non gravate excusationem meam admittendo delictum remittere dignata est, quas possum maiores, numquam intermorituras ago humillime gratiarum actiones. Et nisi hactenus benignitas Paternitatis Vestrae Reverendissimae mihi cognita esset spemque nonnullam dedisset, prae nimio cordis (ex concepta contra me Paternitatis Vestrae Reverendissimae indignatione) dolore mihi ipsi revera excidissem, vel certe graviori aliquo morbo, quo me clementissimis litteris suis nonnihil levare dignata est, fuissem obnoxius.

Turbaverunt me tamen viceversa plurimum illae eaedem litterae Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quibus scribit me manifesta fecisse, quae soli mihi scripsit. Non infitior, Reverendissime Domine, me mandatis Reverendissimae Paternitatis Vestrae, ut consuevi, obtemperando, operam impendisse, ut opinionem ex animo reverendissimi domini mei de Paternitate Vestra Reverendissima ratione subscriptionis conceptam, eximerem. Dixique tum iuxta informationem Paternitatis Vestrae Reverendissimae ea reverendissimo domino meo, quae ad rem illam, ut fidelis servitor Paternitatum Vestrarum Revendissimarum, spectare videbantur, quaerens, an ad litteras Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quibus ea in re mihi scribere dignata est, cum essem tum circa suae reverendissimae paternitatis infirmitatem occupatus, rescribere (quod me facere, cum ipse de omnibus copiose illi rescripsisset, prohibuit) deberem.

Qua de re Paternitatem Vestram Reverendissimam, dominum meum colendissimum, humillime peto, ut pro sua erga omnes clementia ac summa benignitate et hanc meam excusationem admittere totumque delictum dimittendo, pristina sua gratia et benevolentia me prosequi, cum omnia sincero ac simplicissimo animo feci, dignetur.

Commendo me humillimaque servitia mea in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae.

Quam Dominus Deus, quod ego orare numquam omittam, quam diutissime sanam et incolumem conservet.

Datum Lubaviae, die XI Iunii anno Domini M-o DXXXIX.

Eiusdem Paternitatis Vestrae Reverendissimae humilis servitor Baltasar a Lublin