List #4832
Ioannes DANTISCUS do Ermland (Warmia) ChapterHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-11-07
Regest polski:
Dantyszek prosi kapitułę o przesłanie mu inwentarza cennych przedmiotów, które znajdowały się na zamku w Lidzbarku, gdy obejmował biskupstwo warmińskie, pragnie bowiem wywiązać się z przysięgi, że ich nie uszczupli. Za wolne od tego zobowiązania uważa przedmioty, które przywiózł ze sobą, oraz pieniądze w gotówce, służące na bieżące potrzeby. Zaznacza, że jego poprzednik [Maurycy Ferber] zastał w kasie 8000 dukatów a pozostawił zaledwie 4000, z czego ponad 1000 w fałszywej bądź uszkodzonej monecie. Nie jest jego zamiarem pozostawienie pustego skarbca, informuje jednak o tej sytuacji przez wzgląd na swego przyszłego następcę.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Venerabilibus Dominis praelatis, canonicis et capitulo ecclesiae nostrae Varmiensis, fratribus sincere nobis dilectis
Ioannes dei gratia episcopus Varmiensis
Venerabiles Domini, fratres sincere dilecti.
Commonefaciendas duximus Fraternitates Vestras in hoc generali capitulo de eo, quod cum illis novissime apud ecclesiam ratione rerum a nobis hic inventarum contulimus, eas quidem, quas pretiosas vocant, quemadmodum in sedem recepti iuravimus, neque diminuere aut alienare statuimus. De nostris dumtaxat, quas huc adveximus et hic paravimus, sicut Fraternitatibus Vestris liberum est apud ecclesiam cum eiusmodi vestris rebus advectis seu acquisitis agere et disponere, quod volunt, et nobis liberum esse velimus. Id ipsum, ut Fraternitates Vestrae litteris suis decernere earumque rerum pretiosarum descriptum inventarium illis inserere velint, oramus.
Pecuniae, quae in dies in varios usus commutantur, inter res pretiosas, quae fixae manent, veluti nobis nuntii Fraternitatum Vestrarum, antequam in pacta iuravimus, declarabant, non aestimantur. Repperit hic praedecessor noster proximus, cui aeternam beatitatem precamur, octo milia marcarum. Reliquit nobis, ut Fraternitatibus Vestris incognitum non est, non amplius quatuor milia, et in ea summa supra mille prohibitae et monetae malae inerat. Haec non ideo scribimus, ut vacuum aerarium relinquamus, habebitur nihilo secius successoris nostri ratio, modo se non iniquo nostro desiderio Fraternitates Vestrae accommodent.
Quas feliciter valere optamus.
Ex Heilsberg, VII Novembris MDXLI.