» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #417

Alfonso de VALDÉS do Ioannes DANTISCUS
Toledo, 1528-12-25

Regest polski: Valdes ma żal do Dantyszka, że wyjechał bez pożegnania. Pocieszył go trochę list, a zwłaszcza dołączony do niego epigram. Mimo smutku z powodu rozstania cieszy się, że Dantyszek doczekał się nareszcie upragnionego powrotu do ojczyzny. Valdes obiecuje, że zawsze będzie odczuwał łączność duchową z przyjacielem, i że zawsze chętnie usłuży jemu lub jego zwierzchnikom, jeśli trzeba będzie załatwić coś na dworze cesarskim. Uspokaja Dantyszka, zaniepokojonego, że cesarz dał mu tylko ustną odprawę. Dokument, poświadczający nadaną Dantyszkowi przy odjeździe godność, zostanie wystawiony, kiedy tylko powróci kanclerz [Mercurino Gattinara] i udostępni pieczęcie.


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVIII w., BK, 222, Nr 49, s. 192 (t.p.)
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 42 (TN), s. 437 - 438

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8246 (TK 8), k. 36

Publikacje:
1AT 10 Nr 472, s. 453 (in extenso)
2VALDÉS 1996 Cartas y documentos, Nr 50, s. 125 (in extenso)
3CEID 2/3 (Letter No. 27) s. 189-190 (in extenso; angielski regest; polski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Carissimo viro, Domino Ioanni Dantisco, serenissimi regis Poloniae oratori

Salutem plurimam.

Itane hospitibus insalutatis abiisti? Videris tamen tibi rem pulchre resarcisse, quod litterulas ad me scripseris ex itinere. Attamen, ni epigramma addidisses, nihil egisses. Eo tamen quid non impetrare vel a tenacissimo potuisti? Hac tua abitione nihil certe mihi poterat accidere molestius aut ingratius, nisi, quod gaudeam, alioquin te ad tuos post diuturnam peregrinationem redire. Gaudebo igitur te abiisse, quod te diligam? Immo quia te diligo, maxime te abire doleo. Vides, quam mihi constem. Utcumque tamen erit, te absentem numquam non habiturus sum praesentem, si non corpore, saltem animo. Quod solo verbo caesaris contentus discedis, non est, quid poenitere tibi possit, scio enim et omnino mihi persuadeo caesarem nihil umquam ea in re mutaturum. Hoc saltem tibi pollicearis: volo te semper Valdesium praesentem habiturum, sive pro te, sive pro principibus tuis, quidquam mihi iniunxeris. Testimonium dignitatis, qua te insignivit caesar, absente cancellario, quem penes sunt sigilla, expedire non potui. Quamprimum venerit, fiet et ad te ibit.

Vale.

Tuleti, 25 Xbris 1528.

Tuus, quidquid est, Valdesius