List #3631
Jan LEWICKI do Ioannes DANTISCUSCzerwińsk, 1539-03-25
Regest polski:
Jan Lewicki dziękuje za list i hojność Dantyszka. Obiecuje modlić się za niego wraz ze współbraćmi. Zaprasza Dantyszka, aby ilekroć podróżuje do Krakowa lub Piotrkowa, zatrzymywał się na nocleg w jego klasztorze w Czerwińsku. Wspomina czasy [wspólnych podróży dyplomatycznych], kiedy Dantyszek był jego mentorem i opiekunem. Pragnie się za to odwdzięczyć.
Przesłane przez Dantyszka piwo zachowa na Wielkanoc, kiedy to zjedzie się do niego ponad sześćdziesięciu kanoników regularnych ze wszystkich prepozytur. Spośród nich wybierze dwóch zaufanych, wyróżniających się dobrymi obyczajami, znających przynajmniej trochę język niemiecki i mających praktykę jako proboszczowie, aby posłać ich po Wielkanocy do Dantyszka. Do kleru świeckiego nie ma takiego zaufania. Pyta, dokąd Dantyszek zamierza ich posłać. Zapewnia, że tym, których pośle, wystarczy niewiele, nie będą aroganccy i nie będą zabiegać o wynagrodzenie, byleby tyko mieli co jeść i w co się ubrać.
Przesyła dwie beczki lokalnego piwa Dantyszkowi i jedną panu administratorowi [Achatius Trenck?]. Jeśli Dantyszkowi posmakuje, będzie mu je zawsze posyłał, jeśli nie, niech je wypije brat Dantyszka Bernard [von Höfen] razem z panem administratorem. Administratorowi posyła także konia inochodnika (gradarius), najlepszego, jakiego ma, i dziękuje mu za przesłanego ogiera rozpłodowego; jeszcze go nie wypróbował, ponieważ potrzebny był większy.
W zamian za otrzymaną obfitość ryb i śledzi posyła mocno wysuszone prawdziwki; sam ich nie używa, ponieważ są podejrzanego gatunku; nie wie, czy Dantyszek je jada. Chciałby zapłacić za znakomite ryby, ile tylko pan administrator zażąda. Pisze do niego w tej sprawie. Pyta, czego by jeszcze Dantyszek od niego potrzebował.
Usprawiedliwia opóźniony powrót posłańca Dantyszka zmęczeniem koni pociągowych. Czekali też na piwo piątkowskie oraz grzyby.
| odebrano [1539]-03-28 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
BCz, 1595, p. 1004Reverendissimo in Christo Patri, Domino, domino Ioanni Dantisco, Dei gratia episcopo Varmiensi dignissimo [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ fautori meo beneficentissimo et paper damaged⌈[et]et paper damaged⌉ honorandissimo
BCz, 1595, p. 999Reverendissime in Christo Pater, Domine, domine mi fautor beneficentissime.
Post mei commendationem, illi utramque salutem et caelestem benedictionem.
Die sancto, quo Laetare Ierusalem etc. cecinimus, comparuit hic nuntius iste plenus bonis rebus et praesertim litteris humanissimis Paternitatis Vestrae Reverendissimae. Quae communem laetitiam meam e divino sacrificio conceptam tanto magis auxerunt, quanto plus ardebat animus amoris perpetui conscius. Quibus litteris et officiis tam benevolentissimis non satis respondet calamus, sed tamen, ne videatur omnino supinus, contendit agere gratias immortales, si modo pares, vel si saltem tales, quae possint comparari suae munificentiae, modo hic, veluti cuipiam abortivo, inantea, nunc et semper exhibitae.
Sed ne illam pluribus morer, quam nunc oporteat, testis mihi erit mea perpetua conscientia, quantum illi debeam quantumque illi cupiam ex summa affectione, propitiari autem non cessabo iugibus meis obsecrationibus apud Deum et Sanctos eius unacum meis fratribus. Idem vicissim ab illa expeto written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉toto written over ...⌉ - unum hoc erit, quod me bene manebit - ut, quoties Paternitas Vestra Reverendissima Cracoviam aut Pyotrcoviam concedet, hic apud me suum nocturnum signet iamque pro oppido Wyssegrod Czervensko monasterium suum habeat, tam omnibus hic nobis rem gratam faciet, quod maiorem nequeat. Scit me illi debere multis nominibus hospitem praestare, quandoquidem ipse fuit meus multis et angustis viis et annis alumnu alitor, et ego suus alumnus. Certe non ingratum experietur discipulum.
Ago item gratias de cere superinscribed⌈ee superinscribed⌉visia tam substantiosa, quam asservabo usque ad ferias Paschae, pro qua die hebdomadae ms. habdomadae(!) ⌈hebdomadaehebdomadae ms. habdomadae(!) ⌉ tunc sequentis habiturus sum hic omnes fratres meos regulares, quos iam advocavi de omnibus praeposituris regularibus, quorum sunt LX-ta vel plures. E quibus assignare vellem duos probos viros, moribus, vita et exemplo praestan(tes), qui et Alemanicum partim sapiant, et parrochi iam fuerant, quos Paternitati Vestrae Reverendissimae quamprimum post Pascha transmittam. Quibus fidere possum et de aliis saecularibus presbyteris non audeo quidquam tute polliceri. Non solent ibi abire, nisi hic notati, vel male morigerati.
BCz, 1595, p. 1000Vellem tamen nunc intelligere, quorsum illos vellet mandare, illi se scient gregi bene oboedienti accommodare, de provisione non erunt solliciti, scio, quod Paternitas Vestra Reverendissima prospiciet illis de victu et amictu, illi etiam non sunt superstitiosi neque caeremoniosi, paucis erunt contenti.
Mitto Paternitati Vestrae Reverendissimae cerevisiae nostrae hic feriatae duas tunnas et tertiam domino administratori. Quae utinam placeret, semper illam mitterem, quod si minus, bibat illam saltem frater suus amantissimus, dominus Bernardus hidden by binding⌈[us]us hidden by binding⌉ meus amicissimus cum domino collegii ecclesiae illius sui administratore. Cui mitto gradarium meum exiguum, quem habui, unicum, modo ut placeat hidden by binding⌈[t]t hidden by binding⌉. Sin minus, cogitabo illi de altero maiori, sed dubito, an meliori. Hunc ego scio perfectum, licet pusillum, sed validum et tranquillum, et ita cicuratum, ut sequatur suum patronum. Cui quidem domino administratori hidden by binding⌈[i]i hidden by binding⌉ ago plurimas gratias de equo admissario, quem nondum probavi, paulo hidden by binding⌈[o]o hidden by binding⌉ maiore opus erat. Sed fortasse in quo defecit, in altero natura suppetivit hidden by binding⌈[etivit]etivit hidden by binding⌉.
De piscibus item ele tam elegantissimis simul et allecis frequento gratias. Quae omnia vix umquam potero referri, non tantum illis, sed Paternitati Vestrae Reverendissimae, meo beneficentissimo veluti et auctori, et praeceptori.
Mitto et modicum de cepis, cum quibus non libenter manduco, quia ventosae dicuntur. Malo cum piris adustis, quae respondent optime brodiis nigris.
Mitto et paucos, sed macerrimos boletos, quos vocant leteos vol(!) letos. Sunt suspectae digestionis. Ego illis non utor. Nesciebam etiam, an Paternitas Vestra Reverendissima illis libenter vesceretur. Procurabo illos diligentissime. Bene hic ergo mercamur: pro optimis piscibus mittimus miseros fungos. Et tamen ego mitterem praetium, quodcumque postulabit dominus administrator pro piscibus. Cui desuper scribo. Qui or Que⌈QuiQui or Que⌉ Si quid aliud foret, quod Vestrae Amplitudini mea praestare possit pusillanimitas, iubeat et imperet ms. imparet(!) ⌈imperetimperet ms. imparet(!) ⌉ Paternitas Vestra Reverendissima.
Cui me iterum atque iterum ex ms. es(!) ⌈exex ms. es(!) ⌉ animo commendo. Precor, conservet illam Dominus Deus, foveat et protegat sanum et felicissimum, quamdiu ipsa volet.
E Czervenski, XXV Martii 1539.
Vestrae P(aternitati) or P(aternitatis)⌈P(aternitati)P(aternitati) or P(aternitatis)⌉ Reverendissimae affectissimus Ioannes Levicius
Postscript:
BCz, 1595, p. 1003Non imputet Dominatio Vestra Reverendissima huic suo nuntio, quod sic tarde redierit. Fuerant isti equi raedarii nimium fatigati viae malignitate, quos hic reficere oportebat. Interim exspectavimus hanc cervisiam Pyathkoviensem, quam traducit commodiori tempore, via quoque multo meliori quam paulo ante. Iterum rogo non indigne ferat eam moram, fungis hic interim quaesitis causatam, oportuit transsilvanos accedere villanos.