List #2499
[Ioannes DANTISCUS] do [Andrzej GÓRKA]Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-09-30
Regest polski:
Dantyszek korzysta z okazji, że dwaj jego słudzy – muzycy, jadąc z wizytą do swych rodzin, przemierzają ziemie należące do Andrzeja Górki, aby przekazać mu pozdrowienia oraz gratulacje w związku ze szczęśliwym powrotem z Litwy. Wyraża nadzieję, że z sukcesem załatwił swoje sprawy na dworze królewskim.
Dantyszek pragnie dowiedzieć się, dlaczego Górka wraz z wojewodą brzeskim [Janem Kościeleckim] nie odwiedzili go w drodze powrotnej. Może nie byłby w stanie podjąć ich tak wspaniale, jak książę sąsiad [Albrecht Hohenzollern], zapewnia jednak, że z największą atencją zadbałby, aby uhonorować adresata.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Magnifice Domine, amice carissime et honorande.
Salutem et omni[s] felicitatis accessum.
Cum duo isti musici servitores mei permissu meo, ut parentes suos inviserent, per domini[u]m Magnificentiae Vestrae sint ituri, nolui committere, quin illam prosperamque eius valetudinem iis meis litter[is] inviserem, congratulando Magnificentiae Vestrae , quod ex Lituania, utinam rebus suis ex sententi[a] in aula regia confectis, sospes redierit.
Hucus[que] non sine amicissimo desiderio in adventus Magnificentiae Vestrae expecta[turus] fui, quam unacum affine suo, magnifico domino palat[ino] Brzestensi, iter per ditionem meam facturam existimabam, oppido quam libentissime illam apud me hic vidissem et pro mea tenuitate, q[uantum] potuissem, humanitatis officio tractassem. Quod qu[a] de re non successit, non velit gravari me Magnificentia V[estra] certiorem reddere. Quod si non tam laute tamq[ue] splendide, ut apud illustrem dominum ducem vicinum me[um] excepta fuisset, propensio tamen mihi non defuisset ad omnem exhibendum honorem ac benevolentiam Magnificentiae Vestrae.
Quam diutissime feliciter valere ex animo cupi[o].
Datae Heilsberg, ultima die Septembris MDXLI.