BCz, 244, p. 291

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine mihi colendissime. Salutem obsequiorumque meorum commendationem plurimam.

Accepi iis diebus a Dominatione Vestra Reverendissima binas, quarum priores datae sunt Cracoviae XI Octobris. Quibus mihi scribit dedisse se, secundum exemplum a me missum, litteras ad pontificem et ad cardinalem Regni protectorem, duplicatasque, ut vocant, earundem, quas accepi, ad me misisse. Precatur mihi felicitatem translationi meae congratulando, pro qua in me benevolentissima propensione, quas debeo, non possum, sed, quantum vires meae valent, Dominationi Vestrae Reverendissimae iterum atque iterum gratias habeo, remittoque in next line⌈queque in next line⌉ easdem duplicatas cum hoc fratre meo Georgio Hegel, ut ille eas certus de auro, quod dominus electus et ego Thoroniae deposuimus[1], unacum cambii litteris Romam mittat, quo tandem semel istius comoediae finem habere possimus. Ceterum, Reverendissime mi Domine, quod questus sum aliquoties, quibus modis in mea prima expeditione Romae tractatus sum, refricare cogor iterum. Extorta fuit a me iniquissimis modis antiqua, ut vocant, taxa, qua episcopatus hic Culmensis septingentis ducatis est oneratus tempore concilii Constanciensis, cum in Prussia florerent omnia, episcopatus vero Varmiensis duntaxat ad quadringentos ducatos fuit astrictus. Hinc certa est coniectura in proventibus episcopatum Culmensem tum longe fuisse ditiorem Varmiensi. Quod post bella praeterita quantum mutatum sit, ipsa res testatur – in pecuniis paratis, quae ex reditibus dantur, ecclesia Culmensis, quod sancte affirmare ausim, non habet tantum, ut taxae veteri septingentorum ducatorum respondeat – a me tamen et taxa illa integra, ac paene tantundem pro bullarum expeditione contra tum Florentinos, in quos pontifex saeviebat, fuit rapta, nedum extorta. Quod ne successori meo fiat, a Dominatione Vestra Reverendissima quantum possum oro impensius, ut a maiestate regia eius tenoris litteras, ut scheda habet inclusa, et ad pontificem, atque ad cardinalem protectorem obtineat, quas frater hic meus medio ... illegible⌈...... illegible⌉ Georgii Hegel Romam mittet. Quae sive profecerint, sive infecerint, nihilominus tamen dominus electus et ego quoad eius fieri poterit, gratissimi semper Dominationi Vestrae Reverendissimae sumus futuri. In posterioribus litteris Dominatio Vestra Reverendissima meminit de canonicatu meo, in quo se ita acturam pollicetur, quod satis desiderio meo fieri debeat. Si itaque resignationem meam, quam misi, Dominatio Vestra Reverendissima retinuit, ne prodeat in effectum, velit hoc fratri meo indicare, cui commisi habita voluntate Dominationis Vestrae Reverendissimae, quid illum facere oporteat. De nostra hic contributione iam tempus exposcit, ut mandata regia mitterentur, sine quibus nescio si quid incipi possit. Et ne battologiis meis, ut soleo, in praesentia sim molestior, finem facio ms. battalogiis(!) ⌈Et ne battologiis meis, ut soleo, in praesentia sim molestior, finem facioEt ne battologiis meis, ut soleo, in praesentia sim molestior, finem facio ms. battalogiis(!) ⌉, et me benevolentiae Dominationis Vestrae Reverendissimae summopere commendo. Quam dominus Deus sospitet ac prosperet in omnibus.

Lubaviae, XVI Novembris anno 1537.

[1 ] The money Dantiscus is writing about was deposited with the Fuggers’ local factor, Iacobus Ludovicus Decius (cf. letters CEID 1.1, No. 58, p. 288-291, CEID 1.1, No. 76, p. 332-333, CEID 1.1, No. 81, p. 341-345).