BCz, 244, p. 309

Ioannes de Curiis Dantiscus, episcopus Culmensis etc. et ad ecclesiam Varmiensem postulatus etc. Domino Iacobo Graciano salutem.

Quod litteris tuis, quas, si recte meminimus, trinis exemplis accepimus on the margin⌈quas, si recte meminimus, trinis exemplis accepimusquas, si recte meminimus, trinis exemplis accepimus on the margin⌉, hucusque non rescripserimus, in causa fuit expectatio responsi ad nostras written over meas⌈measnostrasnostras written over meas⌉, quas ad quosdam amicos nostros et ad ipsam Isabellam, matrem sponsae tuae, dederamus, quandoquidem iis mentem nostram de illa et filia declaravimus – quod neque te porro, ut arbitramur, latere potuit – persuadentes nobis litteras manu nostra scriptas et a domino Ehingero matri superinscribed⌈matrimatri superinscribed⌉ redditas te legisse. Ad eas ne iota quidem illa rescribi nobis curavit, neque in praesens cum iis, quas cum tuis misit superinscribed in place of crossed-out accepimus⌈accepimusmisitmisit superinscribed in place of crossed-out accepimus⌉, respondit, non secus atque si numquam recepisset, connivens nimirum supina aure ad ea, quae nos, ut serio sciremus, tum ex nostra, tum etiam ex re illius esse putavimus, quasi vero multam Circeam bibisset mandragoram. Atqui longe fuisset illi utilius superinscribed in place of crossed-out expressius⌈expressiusutiliusutilius superinscribed in place of crossed-out expressius⌉ commodiusque, si poto elleboro nostris admonitionibus paruisset, verum imprudens mulier id ut nobis ut alienum venum ire et praesenti pecunia voluit, quod prius nostrum esse confirmabat. Quis autem adeo stupidus et bardus est(?), ut id, quod suum est, sciens emat? Eoque nobis, qui alias in malum minime suspicaces esse solemus, quiddam gravioris opinionis, et fortassis non incertae nec, non sine pungente scrupulo iniecit. Quam quidem opinionem per tuas litteras initumque coniugium, quod tibi et novae nuptae felix faustumque esse optamus, adimi nobis non gravate sustinemus, utpote pro tuis virtutibus eruditioneque non vulgari atque pro veteri nostra in te propensione tibi volentes optime, hancque amicam in te nostram cogitationem et voluntatem consum{m}ato modis legitimis matrimonio non obscure agnosces, reque ipsa experieris. Tu modo, quod facis interim, cura, ut tibi honestis moribus pro paterno tuoque decore coniunx in ea qua est aetate educetur ac instituatur. Ceterum, quod hinc petis stipendium pro negotiis nostris in aula vestra obeundis, non tibi deesset opera adminiculumque nostrum, verum hoc tempore nobilis quidam ex nostratibus Fabianus, qui nobis, cum oratorio fungeremur munere in Hispaniis, aliquot annis inservivit, Isabellae non incognitus et tibi fortasse notus, hanc gerit provinciam. Illi scribemus, ut tecum super iis cum ... illegible⌈...... illegible⌉ faciet conferat tecumque dispiciat, quod ex tuo negociorumque superinscribed⌈queque superinscribed⌉ tractandorum usu esse possit. Aureus De annua pensione non est q(uo)d quod Isabellae debemus, cum oblatam toties superinscribed⌈totiestoties superinscribed⌉ condicionem non susceperit. Si nostris obsecuta fuisset me(?) non iniquis monitis ex pacto secundum pactum, quod inire cum illa voluimus, admisisset, iam quod quereretur et de quo sera ducitur paenitudine, non haberet. Nihilo secius tamen, licet spes non sit, ut licentioris centioris institutum institutum vitae on the margin in place of crossed-out vitae genus⌈vitae genusms 2 3 4 licentioris,
ms 1 [...]centioris paper damaged⌈licentiorisms 2 3 4 licentioris,
ms 1 [...]centioris paper damaged⌉ ms 2 3 4 institutum,
ms 1 institu[t]um paper damaged⌈institutumms 2 3 4 institutum,
ms 1 institu[t]um paper damaged⌉ vitae licentioris centioris institutum institutum vitae on the margin in place of crossed-out vitae genus⌉ turpi consuetudine, cuius maxima est written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉estest written over ...⌉ vis, conflatum superinscribed in place of crossed-out conquisitum⌈conquisitumconflatumconflatum superinscribed in place of crossed-out conquisitum⌉ relinquere possit, poteris tamen superinscribed⌈tamentamen superinscribed⌉ illi nostro nomine superinscribed⌈nostro nominenostro nomine superinscribed⌉ viginti numerare aureos, quos tibi per oportunitatem reddi faciemus, quibus si intra pelliculam redierit rediens hones BCz, 244, p. 310 tati iniciari ceperit, quottannis subsidii aliquid a nobis ms 2 3 4 tuto,
ms 1 tut[o] paper damaged⌈tutoms 2 3 4 tuto,
ms 1 tut[o] paper damaged⌉ expectabit. At veremur quod superinscribed⌈quodquod superinscribed⌉, quemadmodum vulpes quod superinscribed⌈quodquod superinscribed⌉ pilos quidem accedente aetate on the margin⌈accedente aetateaccedente aetate on the margin⌉ sit mutatura, sarta tecta atque integra manente natura. Non est aliud, quod conquisite in praesentia ad te ms 2 3 4 scribamus,
ms 1 scrib[amus] paper damaged⌈scribamusms 2 3 4 scribamus,
ms 1 scrib[amus] paper damaged⌉ occupati auro ad urbem mittendo, quo confirmationem ms 2 3 4 postulationis,
ms 1 post[u]lationis paper damaged⌈postulationisms 2 3 4 postulationis,
ms 1 post[u]lationis paper damaged⌉ seu superinscribed in place of crossed-out ac⌈acseuseu superinscribed in place of crossed-out ac⌉ translationis hinc nostrae ad ecclesiam Varmiensem, quae est on the margin⌈quae estquae est on the margin⌉ pinguioris in triplo fortunae, quam haec nostra est, emere cogimur. Bene vale, et amicis, qui written over ae⌈aeii written over ae⌉ te suis litteris nobis ms 2 3 4 commendarunt,
ms 1 comm[en]darunt paper damaged⌈commendaruntms 2 3 4 commendarunt,
ms 1 comm[en]darunt paper damaged⌉ plurima nostro nomine salute impartire.

Ex castro nostro Lubaviensi, XVI Novembris anno Domini ms. Anodomini(!) ⌈anno Dominianno Domini ms. Anodomini(!) ⌉ MDXXXVII.

[5 ] Probably the gift in question is a medallion with Dantiscus’ likeness, sent to Juana (cf.Johan Weze’s letter to Dantiscus, Vienna, December 17, 1539: Auream effigiem Reverendissimae Dominationis Vestrae dedi Ioannae, ut quodammodo semper eum praesentem haberet, quem absentem tantopere amat et veneratur. Quo munere nihil potuit illi esse gratius et ob id Reverendissimae Dominationi Vestrae immortales agit gratias (orig. UUB, H.155, f. 25-27; print Españoles, I.41; cf. also Testamento, p. 129-130).