» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #6198

[Mauritius FERBER] do Ioannes DANTISCUS
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1534-09-18


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, AAWO, AB, A 1, Nr 916, k. 392r

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Episcopo Culmensi

Quod mihi consulatus Elbingensis per proprium nostrum nuntium, propterea illuc missum, scribat, Reverendissima Dominatio Vestra ex copia litterarum eius praesentibus indita cognoscet. Et quia pestilentia ibi viget, non est securum neque consultum ibidem in Elbingo conventum agere neque ego me eo conferam. Quare ex quo Dominatio Vestra Reverendissima mihi significavit in Newemargt salubrem et minime de pestilentiae contagio suspectam auram esse, illuc hunc conventum transponendum esse censeo ac transpono, venturus in Neuemargt pro die conventionis statuta, videlicet ultimo Septembris, qui est dies sancti Hieronimi. Unde si adhuc Dominatio Vestra Reverendissima in priori proposito persistit ac ibidem in Neuemargt aura sincera et integra adhuc perseverat, rogo, velit Dominatio Vestra Reverendissima huic puero meo, quem etiam propterea, ac ut fidem meam erga Reverendissimam Dominationem Vestram liberarem, mitto, committere, ut hospitium ibidem in Neuemargt pro me disponat.

Non gravabitur item Reverendissima Dominatio Vestra illum conventionis locum sine mora ceteris dominis consiliariis in terra Culmensi commorantibus significare. Quid etiam nuntius meus, ad serenissimam maiestatem regiam nuper ablegatus, tam pro responso regio, quam novitatibus reportaverit, ex litterarum exemplis etiam impositis intelliget Reverenissima Dominatio Vestra.

Quam felicissime valere et vivere cupio et opto.

Ex Heilsberg, XVIII Septembris 1534.