List #2490
[Ioannes DANTISCUS] do Georg WITZEL (VICELIUS)Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-09-24
Regest polski:
Dantyszka uradował list Viceliusa, stanowi bowiem świadectwo, że ten wciąż żyje wbrew pogłoskom, rozpowszechnianym z satysfakcją przez luteranów z sąsiedztwa [tj. z Prus Książęcych].
Podobna sytuacja miała miejsce przed półtora rokiem, kiedy to krążyły plotki, jakoby Vicelius, przyłapany na cudzołóstwie, rzucił się z okna. Pogłoskom tym zaprzeczył Nicolaus Worlab, który odpisując na pytania Dantyszka w tej sprawie, zawiadomił go także, że Vicelius przeniósł się z Berlina do Würzburga.
Wobec tak sprzecznych doniesień Dantyszek nie śmiałby posłać tego listu z obawy, by przesyłka nie zaginęła, gdyby nie zaoferował się dostarczyć go wraz z 20 talarami wybierający się własnie do Moguncji kanonik warmiński Dietrich von Rheden. Dantyszek prosi zatem Viceliusa o przyjęcie swojego daru jako skromnego znaku miłości od niepoznanego [osobiście] przyjaciela i obiecuje w przyszłości większe podarki. Wraz z przyjaciółmi niecierpliwie czeka na ukazanie się zapowiedzianego wcześniej dzieła adresata De Sanctis. Prosi o przesłanie pięciu egzemplarzy za pośrednictwem przyjaciół Rhedena w Moguncji, a także o inne nowe utwory, które Vicelius sygnalizował w swoim liście, zwłaszcza zaś o opublikowaną przez niego ostatnio odpowiedź na rozpowszechniane w Prusach kalumnie. Gwarantuje pokrycie wszelkich kosztów.
Po stronie Viceliusa leży karmienie wzbudzonej w Dantyszku miłości do siebie częstymi listami. Dantyszek zaleca słać je na ręce Rhedena lub jego przyjaciół w Moguncji.
Krążą plotki, jakoby Vicelius utrzymywał kobietę i potomstwo. Dantyszek pragnie wiedzieć, czy to prawda. Przeprasza, że obowiązki nie pozwalają mu na dłuższy list.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
| ||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
BCz, 245, p. 285Salutem tibi prolixe precor a Domino Deo atque omnia felicia paper damaged⌈[elicia]elicia paper damaged⌉.
Reverendissime Frater Viceli.
Qui me tuis litteris Fu<l>dae XVIII Aprilis datis paper damaged⌈[datis]datis paper damaged⌉, quas heri accepi, maiorem in modum exhilarasti, eo potissimum, quod in paper damaged⌈[m, quod in]m, quod in paper damaged⌉ vivis te adhuc agere significabant, huc enim rumor perlatus fuit te e paper damaged⌈[e]e paper damaged⌉ medio per Lutheranos sublatum(!) instead of sublatum per Lutheranos⌈per Lutheranos sublatum(!)per Lutheranos sublatum(!) instead of sublatum per Lutheranos⌉, qui non sine publica laetitia ab infectis paper damaged⌈[is]is paper damaged⌉ meis vicinis passim spargebatur. Neque dissimil(is) erat ante sesqui annum, quo ferebaris in adulterio deprehensus e fenestra esse praecipitatus. Qua in re ut certior fierem, ad amicum tuum Nicolaum Wolrab litteras dedi. Ab eo gestiens didici commentitiam fui written over e⌈eii written over e⌉sse calumniam et quod e Berlino Witeburgum(!) te contulisses. Cum itaque iis rumoribus distractus nescirem, ubi ageres viveresne, a scriptione ad te et missione, quam destinaveram, ne, ut nunc sunt tempora, periret, quod mitteretur, hactenus mihi temperavi. Et licet tuas habeam, quas adelon ms. adelen(!) ⌈adelonadelon ms. adelen(!) ⌉ quispiam ad me misit, in sextam usque mensem retentas, non tamen ausi cuivis credere in hac motoria, qua versaris fabula, qua toties sedes mutas, ut has ad te darem.
Commodum se obtulit eximius et venerabilis dominus Theodoricus de Rheden, ecclesiae meae canonicus, qui et Moguntiae habet sacerdotia et amicos plurimos. Ab eo obtinui, ut has cum viginti Vallensibus Ioachimicis ad te ex Moguntia, quocumque in loco reperiri possis, perferri curaret, quod certe futurum mihi persuadeo. Suscipies igitur ab ignoto amico tenue novi amoris signum, qui postquam adoleverit uberius aliquando proferet. Opus tuum De Sanctis, cuius titulum excusum prius etiam ad me miseras, multi mecum, ut tandem in lucem prodea{n}t, expectant. Quod si interim absolutum est, quinque a te mihi exemplaria ad amicos domini Theoderici Moguntiam mitti velim, praeterea et quicquid earum lucubra{bra}tionum, quarum meministi, maxime autem in codicillos contra te evulgatos, quorum hic copia circumfertur, novissime paper damaged⌈[e]e paper damaged⌉ edider(is). Quodcumque pro illis pretium postulabitur, cuicumque illud pendendum paper damaged⌈[dendum]dendum paper damaged⌉ seu quocumque mittendum praescribetur cum gratitudine reddetur neque biblio paper damaged⌈[biblio]biblio paper damaged⌉polam morabitur.
Ceterum tuum erit, quo amorem int te meum coeptum paper damaged⌈[um]um paper damaged⌉ [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ alimentis indies facias ampliorem, crebras ad me dare litteras [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ domino Theodorico, amicis eius Moguntiam inscribere, unde certu[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ citius ad me pervenient. Tibique de me persuade, quod de tui a[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ eloquar an sileam.
Hic de te fertur, quod mulierem et liberos paper damaged⌈[ros]ros paper damaged⌉ [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ foveas. Utcumque res habet, a te scire aveo. Piguit, ve[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ occupationes non admittunt, ut alteram calamus paginam [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉. Tu iis brevibus, quae longam in te spirant benevolentiam, sa[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉tem esse puta.
Et feliciter atque diutissime vale.
Ex Heilsberg paper damaged⌈[rg]rg paper damaged⌉, [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ Septembris MDXLI.