» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1816

Iustus Lodvicus DECIUS (DECJUSZ, DIETZ) do Ioannes DANTISCUS
Cracow, 1537-12-05
            odebrano [1537]-12-20

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 6, k. 15

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 667-668
2regest język: angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 315

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino ... episcopo Culmensi ..., domino gratioso et patrono ob[servandissimo]

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine gratiose et patrone observandissime.

Salutem et commendationem humilem.

Nuper Reverendissimae Dominationis Vestrae frater huc veniens eiusdem litteras die Andreae Apostoli sacro mihi reddidit simulque Reverendissimae Dominationis Vestrae benevolentiam erga me declaravit. Dici non potest ... ad nos delatum nuntium Reverendissimam Dominationem Vestram huc ... paulo ante magnus mihi faciat sublatus ... plane videam pro antiquis arboribus subinde novos mihi crescere ramusculos nihil dubitans, quin Reverendissima Dominatio Vestra hoc idem erga me, servitorem veterem, sit factura, quod ex me proxima postulat epistula, non committam mea in me culpa desiderari aliquid abinde Reverendissimae Dominationis Vestrae quoque licitis in rebus patrocinium exspectans. Faxit Deus aevo longo illam felicem, sic tamen, ut diu ipse fortunis illius congratulari valeam.

Fratrem meum in suscipiendis pecuniis complacuisse gratum mihi est, nisi etenim hoc faceret, semper mihi ipsi non placeret. Quamquam ego non suscipio precunias meo huc periculo vehendas, quod etiam Reverendissimam Dominationem Vestram non credo desiderare, sed laborem ac fidem in administrando non ego, non frater negamus. Hac de re mox inter me et Georgium Hegel convenit, Reverendissimae Dominationis Vestrae fratre praesente.

Quod hinc novi scribam, nec multum, nec certum est. Clades a Thurcis Ferdinandi regis exercitu inflicta maior est, quam quod absque magno animi dolore scribi possit. Mali culpam in Caczianer ducem reiciunt, evasit tamen salvus ille, profundo rei publicae Christianae vulnere inflicto. In Hungaria res ex sententia Ferdinandianis cessisset, daturi sine dubio pacis ipsi conditiones, nisi hac accepta strage, facti fuissent qui Ioannem regem sequuntur audaciores, agitur tamen nunc de pace inter hos reges per caesaris oratorem episcopum Lundensem, Leonardum a Vels et palatinum Siradiae, qui nuper a Ferdinando cum facultate rediit, et Pereni Peter ac duos Ioann<i>s monachos. Utinam boni aliquid nobis pariant, ingenia praeclara quidem, sed in vitae ratione tam disparia.

Nudius tertius nuntiatum est filium imperatoris Thurcarum a Persis superatum bello ac captum. Caesarem, Romanum pontificem summum et Venetos percussisse foedus, quod utinam firmum, felix et rei publicae Christianae salutare sit.

Principes nostri recte valent.

Quod idem ... de Reverendissima Dominatione Vestra audire diu liceat, opto rogoque me servitorem veterem sua prosequi velit gratia.

Datae Cracoviae, 5 Decembris 1537.

Reverendissimae Dominationi Vestrae deditissimus Iostus scripsit