List #1842
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1538-03-24
Regest polski:
Dantyszek opisuje Giesemu swój ból po śmierci biskupa krakowskiego [Jana Chojeńskiego], uważa tę śmierć za wielką stratę dla Kościoła i państwa; snuje refleksje o tym, że odchodzą najlepsi, a zostają tylko nieużyteczni, krytykuje dostojników kościelnych w Rzymie – o ich zepsuciu świadczy między innymi zwłoka przy załatwieniu formalności związanych z konfirmacjami jego i Giesego.
Dantyszek deklaruje, że pójdzie za radą Giesego i dokona w terminie konsekracji Krzyżma, choć nie otrzymał jeszcze dokumentów; napisze obszerniej, kiedy opanuje wstrząsające nim uczucia; będzie się modlił za świętą w jego opinii duszę zmarłego.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
BCz, 245, p. 24Reverendissimo Domino Tidemanno Gise, electo id est confirmato superinscribed, in the hand of other⌈id est confirmatoid est confirmato superinscribed, in the hand of other⌉ Culmensi et custodi Warmiensi, fratri et amico carissimo ac honorando
BCz, 245, p. 21Reverendissime Domine, frater et amice carissime ac honoran(de) or honoran(dissime)⌈honoran(de)honoran(de) or honoran(dissime)⌉.
Salutem et fraterni amoris commendationem.
Quid de obitu reverendissimi domini episcopi Cracoviensis totus maerore confectus vel scribo, vel facio, nescio, ita me, cum tales nobis viri et ecclesiae, et reipublicae nostrae necessarii auferuntur, taedet me vivere, qui eorum comparatione nullius sum usui. Ex eo nihil aliud quam apertam et graviorem in nos iusti Dei iustam indignationem in dies suboriri video, neque immerito, a capite enim omnia haec in nos mala derivantur. Quod quale sit et cuiusmodi sint illi, qui illud dirigunt, non potest non liquere sanis omnibus. Quod et nos cum nostris in Urbe negotiis perspicue experimur, maxime autem Dominatio Vestra Reverendissima, pro qua non ambigo omnia sic ex aula nostra scripta esse, quemadmodum fuerat praescriptum, suppressa autem a cardinali, ut noster procurator suspicatur, certo mihi persuadeo. Quod, si viveret, cuius me mors summo dolore afficit, clare testaretur. Qui quidem me dolor, a quo ad sacrum, Deo bene favente, peragendum non invitus written over m⌈mss written over m⌉ cras inducor written over it⌈itoror written over it⌉, ne plura scribam, impedit.
Ceterum, cum iam de nostris confirmationibus simus securi, licet diplomata non adsint, in<n>itar Dominationis Vestrae Reverendissimae consilio acturus statuto tempore apud ecclesiam chrismatis consec written over t⌈tcc written over t⌉rationem.
Pauloque post de omnibus latius – plura scribere rorantes oculi, nedum dolor et gemitus, vetant. Deus Omnipotens animae illi, meo sane iudicio sanctae, aeternam apud se det mansionem, am(en), et Dominationi Vestrae Reverendissimae, quae multam mihi precatur felicitatem, parem et auctiorem, aetatemque diutissime incolumem.
Ex Heilsberg, XXIIII Martii MDXXXVIII.
Reverendissimae Dominationis Vestrae integerrimus frater Ioannes episcopus Culmensis et pos(tulatus) Varmiensis etc. scripsit