List #1747
Kaspar HANNAU do Ioannes DANTISCUSCracow (Kraków), 1537-10-14
odebrano [1537]-10-20 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino
Salutem et sui quam humillimam commendationem.
Neque, hercle, exa<ra>re, eloqui, aut animo concipere potest quisquam, Praesul Reverendissime, qua laetitia perfruebar, quibus gaudiis exsultabam, quanta voluptate bacchabar, cum Amplitudinis Tuae litteras legissem. Etenim cf. ERASMUS 1823 p. 46 acceptis humanissimis litteris tuis, immensa quaedam laetitia me totum obsedit ⌊incredibilis laetitia me delibutum reddidit et totum obseditcf. ERASMUS 1823 p. 46 acceptis humanissimis litteris tuis, immensa quaedam laetitia me totum obsedit ⌋. Has exspectabam, has affectabam, has flagitabam mirifice et quampridem mihi adferri appetebam. Accepi, inquam, accepi, non quod cf. Adagia No. 1886 ⌊pueri in fabacf. Adagia No. 1886 ⌋ se repperisse clamitant, sed meras voluptates, sed meras laetitias. O factum bene, rem voluptuariam, Praesul Amplissime, nuntias, pulchre nuntias, prae gaudio vix me capio. Neque sane nuntius optatior neque iucundior adferri potuit, quam qui nunc est de nova dignitate Amplitudini Tuae allatus. Quare temperare mihi non potui, neque pudor dehortari, neque barbaries deterrere, neque humilitas mea revocare quivit, quominus gratulatorias litteras ad Amplitudinem Tuam huic vicissim nuntio darem.
At ne illa mea temeritas et factum inconsultum – exitio cedat, tum ob id, quod mihi tam infimae classis homunculo illas scribere minime competebat, tum quod ineleganter nulla oeconomiae ratione habita non repetitis subinde epithetis et verbosiores, quam par erat, scriptae sunt, magno patrono apud Amplitudinem Tuam egere praesentisco. Verumtamen, dum ipse esse cogor, Tuam Humanitatem, Praesul Ornatissime, appello suppliciterque et maiorem in modum rogo, ut etiam illas quantulascumque litteras aequissimo animo parique modestia, qua priores omnes, accipiat, utque hoc illic sufficiens patrocinium sit ex intimis penetralibus sincerae mentis profectas esse. Ego etiamque meliores aut tempus hoc adhuc doctiores exhibere non potui{t}, sed ad humanissimas Amplitudinis Tuae litteras redeo, quas ab initio legens magna admiratione ductus sum, qui fieri potuit, ut huic gregario homunculo in tantum Amplitudo Tua faveret et tam clementer, sinceriter, tamque liberaliter et frequenter, nec modo admoneret, exhortaretur, sed cumulatioribus etiam beneficiis me sibi devinctum (si ita loqui mihi licitum est) reddere promittit, cum id merui numquam. Donec reduxissem in animum Amplitudinem Tuam magno semper favore prosecutam esse eos, qui mandatis Amplitudinis Tuae sategere et benificiorum eiusdem memores exstitere.
Atqui de quibus me modo Amplitudo Tua commonefecit, tametsi hactenus intermissum est nihil, haud mediocre tamen calcar, etiamsi currenti, Amplitudo Tua addidit. Intellexi plane ex his animum Amplitudinis Tuae et qualem me vult esse fierique non ignoro. Hoc siquidem Amplitudini Tuae in maximum honorem mihique in non minorem utilitatem abibit, obtempero perlibenter, ac – per
Habeo itaque polliceri in praesens, modo etiamnum
Porro, quod super tot magnifica beneficia in me mmeritum collata et maiora et plura pollicetur, nequicquam sane (ut dixi) novi fecit, sed sua virtute dignum. Facit namque illa ex quadam mirificissima munificentia sua, qua maxime nitet atque eminet, ut etiam beneficium accepisse videatur, cum praestiterit. Quare illud ipsum in Amplitudine Tua Deus agnoscens a male distribuentibus sua abstulit et Amplitudini Tuae detulit, quae tamquam oeconomus optimus et Dei dispensator dispensare illa et procura cum aliorum commodis in
Quae quia in minimo fidelis fuit, iure optimo eandem Amplitudinem Tuam maioribus praefecit Servator ille noster
Polydamum in aliquot mensibus non memini me vidisse. Coniector illum melius sibi consuluisse atque in
Ipse dominus Iesus Tuam Amplitudinem servat incolumem.
Datae
Reverendissimae Amplitudinis Tuae infimus clientulus
[1 ] Missing part of address were written on lost piece of paper the seal was impressed through