» Ioannes Dantiscus' Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #3867

[Ioannes DANTISCUS] to [Stanisław HOZJUSZ (HOSIUS)]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539, end of July

English register:

Dantiscus is pleased with Hozjusz’s favourable opinion of his poem (versiculi). He extends thanks for the help with publishing it and for the valuable corrections.

He has agreed by letter with Georg Hegel that the latter should buy 200 copies of the poem from the printer [Hieronymus Vietor]. Dantiscus will also send the printer some linen for a robe. The man did introduce some errors, but only more learned readers will notice them.

Dantiscus extends thanks for the news and asks to continue receiving updates.




Manuscript sources:
1office copy in Latin, in secretary's hand, AAWO, AB, D. 7, f. 101r-v

Prints:
1CEID 1/2 No. 77, p. 269-271 (in extenso; English register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Ve[nerabilis] [Domine] ....

Salutem et felicitatem.

Q[uod] Dominationi Vestrae visum sic est, quod versiculi mei vel prodesse fortassis aut delectar[e] frugemve pio lectori aliquam adferre possint, ob idque eos excudi curaverit, quorum novissime maiorem ad me partem misit, non solum boni consulo, verum etiam magnas gratias habeo, eo potissimum, quod in illis restituendis tanto studio elaboraverit, devia reduxerit, obscuriora illustrarit eosque ferme suos effecerit. Quantum mihi in illis recognoscendis otii aut diligentiae fuerit, ex ipsis passim labeculis liquet, quas non usquequaque densa rudimentorum ignorantia, quin potius mihi quasi innata inconsiderantia mensque ad grandiora magisque necessaria protracta aspersit. Solet interdum et viris magnis idem accidere, cum graviora recte dispiciant ac disponant, ut in rebus levioribus ob quandam animi securitatem vel verius incuriam, aliquando pueriliter labantur. Quemadmodum hi, qui serio intenti astra contemplantur plerumque ea, quae pedibus observantur, non vident.

Item et bonis equis non raro evenit, qui per scabrosas et fere invias inter saxa vias constanter incedunt, per planas indiligenter gradientes subinde concidunt. Haec non ideo, quod me excusem, verum ut meam accusem oscitantem inscitiam, scribo, quae mihi notior est, quam ut mihi tribuerem vel ambitiose tribui velim quippiam. Non parum itaque Dominationi Vestrae debeo, quae adeo prius extemporariis illis incultisque meis neniis adfuit etc.

De calcografo egi litteris cum domino Georgio Hegel, qui ab eo ducenta exemplaria eo pretio, quod in more habetur, redimet, unde et labori, et impensis, ut reor, satisfiet. Accedet illi [praeterea] ad Dominationis Vestrae commendationem pro veste pannus, quem paulo [post sum missurus]. Sunt quidam ab eo errores comissi, quos ... doctiores intellig[ent] ...le cum ... dignam se apud reverendum dominum vicecancellarium existimatio ... impurioris nimirum linguae morumque impudentiorum, quam ut illi off... quo prius non sine nota cognitus est, praeesse debeat, quant[um] ... ut graculus ille Aesopicus se ornet, idque quod non est, se simulare accurate sciatis.

Pro novis, quae mihi Dominatio Vestra impartiri solet, gratiam habeo. Quod ut sedulo faciat plurimum oro, in eo enim mihi non vulgariter gratificatur Dominatio Vestra.

Quae felicissime valeat.

Ex Heilsperg, ... Iulii MDXXXIX.