Magnifice et praestantissime Domine maior honorandissime. Salutem et comm[endat]ionem plurimam.

Reddidit mihi hic litteras Magnificentiae Vestrae venerabilis Ioannes Levitius humanitatis et amoris in me plenas, datas Radomiae 2 Martii, quibus, cum tempus mihi deficit ad praesens, abundius, Deo bene favente, brevi coram respondebo. Interea quaeso, ut scripsi ad longum in novissimis ex Caesaraugusta, faciat mihi, ubi potest, gratiam reginalis maiestatis auctiorem, ego in hoc meo exitu ex hac curia nihil omissurus sum, quod videbitur rebus maiestatis eius expedire. Haecque sibi de me certo persuadeat.

Indultum, de quo scribit Magnificentia Vestra, misi per dominum Cornelium, oratorem caesaris, aliud duplicatum habet Scipio de Summa, apud me est tertium, quod ipse Magnificentiae Vestrae sum daturus, ut in Deum meum spero, intra paucos dies. Si quid adhuc hic foret agendum pro Magnificentia Vestra, nihil est, quod facerem libentius. De infula et gratia in me reginalis maiestatis et propensione ad augendas fortunas meas Magnificentiae Vestrae habeo quas possum gratias neque dubito in benevolentia erga me, persuadeat sibi de me vicissim Magnificentia Vestra, si quid umquam erit, quod ex mea tenuitate praestare possem, me id oppido quam libentissime praestiturum. Infula et spiritualis ista me diu morantur, vereor, ne, cum ad vos applicuero sospes, pro infula pastorali puellarem accipiam. Sed haec omnia in manu Dei sunt.

Quod reliquum est, me ex corde et maximopere Magnificentiae Vestrae commendo atque dedo et rogo, ut consuevit, semper rebus meis faveat, quod omnino factura est Magnificentia Vestra, cum animum meum coram et affectum liquidius perspiciet.

Datae celerrime ex Madril, duodecima die mensis Octobris 1528

Magnificentiae Vestrae deditissimus Ioannes Dantiscus scripsit