Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino colendissimo

Reverendissime Domine, domine colendissime.

Officiosissimam servitutis meae commendationem.

Magister Iacobus quemadmodum sit absolvendus — nondum enim est absolutus — ex reverendissimi domini litteris cognoscet. Vehementer offensa est maiestas regia, quamquam reginalis maiestas, ut narrat magister Iacobus, excepit eum non inhumaniter. Consilium Reverendissimae Dominationis Vestrae probatur reverendissimo domino. Idem et ipse censet, sed de constantia metuit, ne idem accidat, quod in Piitrckoviensibus comitiis, ubi dici potuit: “Parturiunt montes”. Nam texi videtur tela Penelopes.

Novarum hic rerum nihil est, nisi quod hodie Deo duce nos cum serenissimo rege Cracoviam seniore, regina vero Elisabetha Vilnam proficiscitur cum suo. Quae sit animi nunc distractio, facile Reverendissima Dominatio Vestra coniecturam facere potest, sumus enim in procinctu. Quamobrem dabit veniam brevitati. Mauricium aut Psittacum in horas expectamus. Per eum scribentur omnia fusius.

Deum precor, ut Reverendissimam Dominationem Vestram diu servet incolumem et felicem. Cuius me gratiae commendo.

Ex Brziieszczie, tertio Idus Octobris, 1544.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae servitor deditissimus Stanislaus Hosius cantor et canonicus Varmiensis