» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #3384

Martin ALLEXWANGEN do Ioannes DANTISCUS
Cracow, 1548-06-29
            odebrano Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1548-07-10

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, BCz, 1599, s. 1111-1114

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia Episcopo Warmiensi, domino benefactori et patrono suo clementissimo

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine benefactor et patrone clementissime.

Praemissa officiosissima servitute in gratiam Reverendissimae Paternitatis Vestrae.

Salutem plurimam et fortunatissimas accessiones.

Reverendissime Domine.

Quae sint merita et beneficia tam erga me, quam meos omnes in conferenda eiusdem Reverendissimae Paternitatis Vestrae opera, consilio et labore semper apud nos veteris stabit gratia facti, dum memores erimus nostri et quoad spiritus nostros reget artus. Cum vero per fortunae nostrae exiguitatem, quae quanta sit, plus satis Reverendissimae Paternitati Vestrae constat, referre non datur occasio, vitam nobis acerbam putamus. Ut etiamsi sanguinem pro Reverendissima Paternitate Vestra effunderemus, tamen neutiquam ullam beneficiorum partem assecuti videremur, tanta sunt Reverendissimae Paternitatis Vestrae erga nos merita. Quodsi ita aliquando res sese obtulerit de familia Reverendissimae Paternitatis Vestrae benemereri, non deerimus opera nostra, ut saltem aliquem de nobis demus gustum Paternitati Vestrae Reverendissimae, ne ullum beneficii genus sentiat interiisse. Quam iustus enim et aequus fuerit et habitus semper est iudex in dirimendis controversiis, non in praesenti hoc, quam in praeterito etiam facto plus satis constat, deque hoc aliorum sit iudicium, cum absque dubio Reverendissima Paternitas Vestra non exiguum mercedis praemium a Deo Optimo Maximo sit acceptura.

Quae porro Reverendissima Paternitas Vestra scribit et me adhortatur (quandoquidem animus hominis novarum rerum semper est cupidus), ut si quae apud nos essent novitates, eas cum Reverendissima Paternitate Vestra communicarem, faciam pro officio meo, ut ante factum a me quoque est, non quod certo sciam eas sic accidisse, sed quod frequentibus vulgi rumoribus sic circumferantur.

Ex Maiori Polonia adfertur simultates et coniurationes exardere incipere, ne ad comitia Piothrcoviensia nobilitatem velle ven[i]re frequentibus nutis approbasse, scriptis nunc litteris, quibus sigilla sua appenderunt, castellano quoque Posnaniensi, ut ad eadem sese ne conferret, p[ro]hibuisse. Sed sunt illae rumores adhuc sine aucto[re]. Si quid certi constiterit, faciam Reverendissimam Paternitatem Vestram certiorem.

Inter reginalem maiestatem et serenissimum eius filium opti[me] convenit. Familiariter colloquuntur. Simul aliquan[do] cibum capiunt. Adventus regius non absque magn[o] applausu omnium ordinum hic exceptus, tormentis etiam bellicis in honorem novi regis eiaculatis, ut id more veteri fieri solet.

Ex German[ia] nihil adfertur. Omnia sunt iam tranquillitate [op]tima constituta. Rex Romanorum Viennae in Austr[ia] nunc est. Vocatus est a Viennensibus per litteras [pa]triam plenam esse conspirationibus. Caesarea[m] maiestatem aiunt septem fidei articulos Luthera[nae] sectae assumpsisse et in hoc laborare cum pa[pa], utrum liceat sacerdotibus uxores ducere an [non]? Exsequias in honorem divi Sigismundi, prin[ci]pis sanctissimi, sapientissimi et sempiternae memoriae dignissimi, et regis nostri deside[ra]tissimi cum magno splendidissimoque appa[ra]tu et pompa fecisse dicitur. Quem tantopere a[mas]se dicitur, quemadmodum ex eo esset progenitus.

Legatus Valachi non ita pridem hinc disce..., in foedus Regni se dedere constituit, sed [ni]hil effecit, quia cum in fide et officio sint, Turcar[um] sui iuris non est, quin imperata maioris facere cogitur. Qui simul, ut signum illi datum fuerit, nolit velit, violandum, est ei necessario foedus, quod non ita pridem cum regia maiestate seniore et Regno ipso inivit.

Legati designati sunt: ad caesarem secretarius regius dominus Ostrorock, ad regem autem Romanorum dominus doctor Martinus Cromerus, iuris utriusque doctor, qui eorum maiestates ad exsequias vocant atque de pace constituenda in Prussia agent.

Illustres et magnifici domini palatinus et castellanus Cracovienses in gratiam rursus redacti sunt, qui odia quaedam novercalia mutuo alebant, sed iam refrixerunt.

Exsequiae peragentur ad diem divae Annae sacrum. Multorum principum et legatorum congregationem futuram opinor, qui praesentia sua exsequias easdem cohonestabunt.

Plura non habeo, nisi ut quam humillime etiam atque etiam in gratiam Reverendissimae Paternitatis Vestrae me commendem. Quam ut Deus Optimus Maximus in multos annos felicem esse ac vivere permittat, ex animo precor.

Datae Cracoviae, 29 Iunii anno Domini M-o D-o XLVIII-o.

Eiusdem Reverendissimae Paternitatis Vestrae humillimus addictissimusque cliens Martinus ab Allexwangen