List #1996
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1538-11-23
Regest polski:
Dantyszek zawiadamia Giesego, że przeczytawszy powtórnie mandat królewski przesłany przez [Stanisława] Kostkę, zorientował się, iż [ostatni] list, który otrzymał od króla [Zygmunta I] (przesłany do wiadomości Giesego), nakazujący pieniądze z podatku dostarczyć i rozliczyć w czasie wiosennego sejmu, jest datowany o kilka dni później niż mandat. Treść skierowanego do Dantyszka listu królewskiego jest zatem zapewne tożsama z treścią listów do Giesego i innych panów [pruskich], prosi jednak Giesego o potwierdzenie. Załącza kopię odpowiedzi, której udzielił Kostce.
Dantyszek jest ogromnie zaniepokojony sytuacją w królestwie, stanem zdrowia króla oraz postępowaniem królowej [Bony Sforzy]. Nie martwi go jednak jej niełaska, dopóki czuje się niewinny w obliczu Boga.
Dantyszek prosi Giesego o opinię na temat dołączonego epigramatu, który przesłał był w odpowiedzi na wiersz Poliandra, kolejny w ich poetyckiej dyspucie, zapoczątkowanej epitafiami dla Johanna Reynecka. Być może postąpił zbyt pochopnie, nie mógł jednak powstrzymać się od reakcji.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Tidemanno Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo et honorando
Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et amice carissime et honorande.
Salutem et soliti amoris commendationem.
Cum heri ad Dominationem Vestram Reverendissimam absolvissem litteras, iterum mandatum hoc generale, quod dominus Costka ad me misit, relegi repperique litteras regias iis iunctas recentiores esse mandato aliquot diebus, et – ni fallor – in se continere, quod contributa pecunia ad conventum vernum deferri inibique calculus de illa fieri debeat. Inveniet enim Dominatio Vestra Reverendissima in illis ad me regiis, quod ad dominos palatinos et fortassis ad Dominationem Vestram Reverendissimam sic scriptum sit, quemadmodum ego maiestati regiae scripseram. Quomodo haec habeant, reddat me – quaeso – Dominatio Vestra Reverendissima certiorem. Respondi domino Costka, ut in scheda leget.
De re nostra publica, si ad eum modum ad omnia nobis erit connivendum, nihil boni sperare possum. In Regno quae iterum turbae fiant et qua salute serenissima maiestas regia nititur, in litteris ad me et ex scheda Polonice scripta, quam cancellarius Dominationi Vestrae Reverendissimae interpretabitur, abunde cognoscet. Vereor, ne illa etc. grande aliquod malum in se et nos excitabit. Plaga Dei est. Videntes non videntes facit. Ego certe parum admodum afficior de iis, quae scripsit et quae per Fabianum mihi significavit. Domino Deo me commisi, cui utinam placere possim, displicere aliis liberum relinquo etc.
Addidi quosdam versus, quorum historia sic habet. Ediderat Monteregius ille Poliander epitaphium olim doctoris Reynecii, cui et meum subscripsi sine meo nomine. Ob illud, ut videri voluit, amice mecum missis litteris et versibus expostulavit in iis nuptiis, ex quibus non potui mihi temperare, quin in scheda subscriptis versiculis responderem, quod priusquam fecissem, consilium erat petendum. Cum autem factum sit, nihilominus a Dominatione Vestra Reverendissima exspecto iudicium. Scio quidem satius abstinendum fuisse, non tamen potui vel piscem, vel stipitem imitari.
Dominationem Vestram Reverendissimam iterum iterumque sospitem esse et felicem annis plurimis precor cupioque summopere.
Ex Heilsberg, XXIII Novembris MDXXXVIII.
Reverendissimae Dominationis Vestrae deditissimus frater Ioannes episcopus Varmiensis scripsit