» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #1450

Ioannes MAGNUS to Ioannes DANTISCUS
Gdańsk (Danzig), 1536-05-10
            received [1536]-05-25

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, in secretary's hand, author's signature, AAWO, AK, Ab 5, No. 25, f. 60 + [1] missed in numbering
2register with excerpt in Latin, English, 20th-century, CBKUL, R.III, 31, No. 303

Prints:
1HIPLER 1891 No. 37, p. 527-529 (German register; in extenso)
2DE VOCHT 1961 No. DE, 324, p. 265-266 (English register)
3MAGNUS 1992 No. 26, p. 116-120 (in extenso; English register)
4AT 18 No. 167, p. 198-199 (Polish register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

AAWO, AK, b. 5, f. 1v unnumbered after 60

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Iohanni Dei gratia episcopo Culmensi, amico et fratri carissimo

AAWO, AK, b. 5, f. 60r

Reverendissime in Christo Pater et Domine, amice et frater carissime et honoran(dissime) or honoran(de)honoran(dissime)honoran(dissime) or honoran(de).

Litteras Dominationis Vestrae Reverendissimae ex castro Altenhaus XXIII Aprilis datas paulo ante hic gratissimas accepi, quibus etsi humanissime respondet de Gothicis historiis Alberti Cranczii, tamen illam excusationem, quam pro sua ingenua modestia adducit, ne quid annotationum eisdem historiis adiungat, non tam facile admitto. Ego enim dudum didici similia a similibus amicis importunitate impetrare, quae merito et probitate assequi nequivissem. Proinde patiatur, oro, Dominatio Vestra Reverendissima se meis improbis precibus superari, ut nonnihil circa eam Gothicae historiae partem emendet, in qua videtur Iodocus Decius post Mathiam Miechovitam a Crancio dissentire. Hic enim, meo iudicio, maiore veterum auctoritate subnixus, apertius tradit Gothorum originem consummatamque historiam de eis praestitisset, nisi plus in Danicis historiis quam Gothicis versatus fuisset.

Utcumque haec se habeant, rogo, non aegre ferat Dominatio Vestra Reverendissima se a me importunius moneri. Facit enim Vestra Humanissima Fraternitas, ut secum non secus ac mecum familiarissime agam, provocatus iucundissimis carminibus eius, quae in eisdem litteris suis mihi et Musis cecinit, immo mihi et reverendissimis coepiscopis meis, quibus ea non sine magna consolatione et congratulatione legi. Remitterem ego fortassis aliquod iucundum carmen. Sed flebilis, ut noster status est, ita flebile carmen. In nostro invenies carmine dulce nihil .

Cecini in praeterita hieme elegiam ob mortem optimi et numquam satis laudati viri Petri Thomicii pontificis Cracoviensis, coactus eius superinscribedeiuseius superinscribed maximis erga me beneficiis, quorum memoriam colere non desinam gratitudine et benevolentia sempiterna. Eos igitur minus elegantes elegos ad Dominationem Vestram Reverendissimam remitto non ob aliam causam, nisi ut videat me etiam balbutiendo memorem esse voluisse tam optimi benefactoris, simulque ut eadem Dominatio Vestra Reverendissima non dedignetur, post Cricium et Gothum archiepiscopos, in laudem defuncti amici doctissima sua carmina adicere mihique remittere, ut ex eis geminam consolationem accipiens geminos atque eosdem amicissimos pontifices, Thomicium et Dantiscum, mecum (dum spiritus hos regat artus) conservem.

Vix credibile est, quot lacrimis prosecutus sum funus optimi Thomicii, nec erit modus ullus earum, donec consurgat similis virtutis amicus. Dixit Tullius se diutius flevisse casum reipublicae quam aliqua mater mortem sui unigeniti, quod nimirum ego dicere possum de me ob mei Tomicii mortem, cuius maxima humanitas id mihi semper praestitit, quod Thomices collis iuga sufferentibus(?) praestare consueverunt, nempe ut levius omnia adversa sufferrem.

Reliquum est, ut me superinscribedmeme superinscribed commendem Vestrae Reverendissimae Dominationi, cui etiam reverendissimi domini coepiscopi et coexules mei salutem et aeternam felicitatem optant, AAWO, AK, b. 5, f. 60v imprimis episcopus Lincopensis, deinde Magnus episcopus Scarensis, qui in praeterita hidden by binding[ta]ta hidden by binding quadragesima ad me ereptus ex infinitis haereticorum persecutionibus et omnibus hidden by binding[nibus]nibus hidden by binding fortunis on the marginfortunisfortunis on the margin spoliatus pervenit. Huic in aedes et expensas meas collecto de omnibus necessariis (quamquam mihi ipsi aegre sufficio) providere compellor.

Felicissime hidden by binding[ime]ime hidden by binding valeat Dominatio Vestra Reverendissima et me solito suo fraterno amore prosequatur.

Ex Ge hidden by binding[Ge]Ge hidden by bindingdano, anno Domini MDXXXVI X Maii

Reverendissimae Dominationis Vestrae dedit(issimus) or dedit(us)dedit(issimus)dedit(issimus) or dedit(us) frater et amicus Ioannes archiepiscopus Upsalensis etc. subscripsit

Postscript:

Praeterea, Reverendissime Domine, magnum et memorabile beneficium fecerit mihi Dominatio Vestra Reverendissima, si dignata fuerit ad primam occasionem monere suum amicissimum C written over HHCC written over Hornelium hidden by binding[um]um hidden by binding Scepperum per iucundiorem Musarum genium et iucundissimam praeteritae amicitiae memoriam, ut si quandoque acciderit aliqua negotia Iohannis Gothi hidden by binding[othi]othi hidden by binding archiepiscopi Upsalensis ad curiam caesareae maiestatis aut illustrissimae reginae Mariae devolvi, tunc ea per se et suos amicos sic tractari faciat, ut intelligat Gothus Belgicum hominem Sarmatae preces non vulgariter hidden by binding[ter]ter hidden by binding aestimasse etc. Futurum est enim, ut magnitudo negotiorum Christianae hidden by binding[nae]nae hidden by binding religionis me et reverendissimos coepiscopos meos ad caesaream maiestatem compellat etc.

Et felicissime valeat eadem Dominatio Vestra Reverendissima.

Idem Iohannes, qui supra scripsit