Honeste Domine, amice carissime. Salutem.

Accepimus hic litteras vestras, quas pro veteri inter nos amicitia in commendationem eruditi domini Iacobi Graciani ad nos dedistis, quibus non immerito laudes et virtutes eius nobis prius non incognitas declarastis. Harum ratione cum nobis antea non vulgariter erat carus, factus est nobis ob matrimonium, licet sine assensu et voluntate nostra contractum, longe carior. Maluissemus tamen, quod mater eam suam filiam, ut bonis et non inutilibus condicionibus postulavimus aliquoties, ad nos misisset. In eo et filiae, et sibipsi annuam et non contemnendam nacta {p}pensionem forsitan felicius profuisset.Cum autem praeterita facilius culpari quam emendari soleant, relinquemus quod factum est in suo vigore et, quamvis nihil nobis commodi aut voluptatis adferret id, quod nostrum esse dicitur, cum a nobis neque habeatur, neque videatur, nihilo secius tamen benevolentiam nostram, postquam sic sors tulerit, utrisque suo tempore impendemus. Qua in re ipsi domino Graciano fusius scripsimus. Bene et feliciter valete.

Ex castro nostro Lubaviensi in Prussia, XVI Novembris MDXXXVII.