1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548
ABSHAGEN Hans · ACCURSIO Mariangelo · ACQUAVIVA Andrea Matteo · Adolf of Burgundy · Adrianus, a parish priest in Wormditt · Adrianus, abbot of Cistercian monastery in Oliwa · AFFATATI Giovanni Giacomo · AGNICULUS Caspar · AICHLER Jan · AICHLER Stanisław · Albrecht I von Hohenzollern-Ansbach · Albrecht of Brandenburg · Albrecht VII of Mecklenburg · ALGOET Lieven · ALIFIO Lodovico · all and each · ALLEN Lukas von · Allenstein vicars of · ALLEXWANGEN Jacob Sr · ALLEXWANGEN Martin · ALOBERA Luis · AMERBACH Veit · Andreas, a parish priest in Seeburg · ANGELO Hugo · Anna, widow of Jona ECK · Anselmus, a parish priest in Mehlsack · ANTHONIUS Ioannes Iacobus · ARCHINTO Filippo · ARMBOLST Jochenn · AURIMONTANUS Hieronymus
WYSZUKIWANIE
Pełny tekst
Znaleziono: 2
zachowanych: 2 + zaginionych: 0
1 | IDL 707 | Lieven ALGOET do Ioannes DANTISCUS, Luxembourg, 1531-11-05 | ||||||||||
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri ac Domino, domino
In aula Salutem Plurimam. Cum ex amicorum litteris intellexerim, Reverendissime Domine, serenissimam reginam Mariam partim de statu suo magna ex parte iam disposuisse, partim in dies disponere, et officiarios suos etiamnum deligere, decreverimque non sequi caesarem in Hispanias, sed fortunulam aliquam in patria apud magnatem, principemve aliquem venari: cumque non videam mihi magis propitium nemus, in quo haec petita praeda in casses meos, favente Delia, incidere possit; neminem vero ex magnatibus conspiciam, apud quem haec potius captanda sit, quam apud serenissimam reginam; tum etiam perspectum habeam Reverendissimam Dominationem Tuam apud eandem plurimum posse; ob has aliasque causas apud herum meum precibus insteti, ut me Reverendissima Dominatio Tua ex animo commendare vellet: id quod se facturum libentissime suscepit. Cuius commendationem, licet certo sciam plurimum ponderis apud Eiusdem Reverendissimam Dominationem Tuam habituram, tamen his ipse me totum eidem commendare tradereque volui, ut illius intercessione meisque precibus mota, id Reverendissima Dominatio Tua praestet, quod de eadem nobis semper sumus polliciti: hoc est, erga suos se benignam, benevolam, et in promovendo facilem exhibeat. Quare eandem ipse quoque per Musas Gratiasque oro atque obtestor, me dignetur serenissimae reginae, non secus ac aliquem ex suis commendare. Qui etsi ex numero familiarium suorum non sum, totis tamen viribus connitar officiis obsequiisque ita Reverendissimae Dominationi Tuae demereri, ut me sentiat fateaturque vere et ex animo fuisse suum, et beneficium operamque non collocasse in hominem penitus ingratum. Itaque me reginali maiestati commendet, et tantum sua commendatione efficiat, ut impetret, quod petierit: hoc est, vel minimum officiolum pro me in ipsius aula: sive id sit servitoris camerae ipsius, sive ianitoris cubiculi, sive huisserii, ut ita loquar, sive scribae alicubi, sive aliud quodvis, modo id sit in servitio ipsius reginae serenissimae. Nam pontificis titulum nihil moror, ut scilicet sim servus servorum. Quo munere fungendo talem me polliceor praestiturum operam, meque adeo fore industrium diligentemque, ut Reverendissimam Dominationem Tuam numquam poeniteat in me collati beneficii. Id eidem fuerit longe facillimum. Neque dubito, quin sit impetratura quicquid petierit, modo me ex animo et ut unum aliquem ex sua familia sibique carissimum commendet. Id quod se facturam confido mihique prorsus persuadeo. Quod si reginae status per caesaream maiestatem ordinetur instituaturque, facilius fortasse erit illud Reverendissima Dominatio Tua, ut quae et apud illam et magnates alios nihil non possit, sit modo memor mei. Per aliorum magnatum commendationes non pauci intrudentur etiam minime idonei ad obeunda huiuscemodi munia. Unus BCz, 243, p. 190 saltem commendatus a Reverendissima Dominatione Tua intrudatur, vel ad quamcumque provinciam suscipiendam maxime futurus idoneus. Equidem, pro mea virili, connitar Spartam hidden by binding⌈[tam]tam hidden by binding⌉, quam nactus fuero, egregie adornare. Sed utinam huius rei affulgeat spes aliqua hidden by binding⌈[qua]qua hidden by binding⌉, priusquam praeveniant alii. Qui si iam praevenerint etiam, nihil tamen dubito, quin aliquis hidden by binding⌈[uis]uis hidden by binding⌉ locus futurus sit reliquus, Reverendissima Dominatione Tua pro amico intercedente, praesertim tam parva hidden by binding⌈[va]va hidden by binding⌉ officia petente. In commendationibus et illud fortasse operae pretium fuerit addi hidden by binding⌈[di]di hidden by binding⌉disse me ad septem propemodum annos Erasmi familiarem fuisse (quod nomen hidden by binding⌈[men]men hidden by binding⌉ quam bene audiat apud serenissimam reginam, multis argumentis compertum habeo) meque cotidie litteras illius commendatitias de eadem re ad serenissimam reginam exspectare; sed non esse opus alterius commendationibus: animi mei dotes, si hidden by binding⌈[i]i hidden by binding⌉ quae sunt modo, me abunde commendaturas. Saltem digniorem esse me, qui huiusmodi hidden by binding⌈[uiusmodi]uiusmodi hidden by binding⌉ fungar munere, plerisque aliis, qui in huiusmodi officia detruduntur minus fortasse hidden by binding⌈[se]se hidden by binding⌉ idonei. Verum haec omnia Reverendissimae Dominationi Tuae committo. Quam Christus Optimus Maximus nobis diu servet incolumem ac florentem.
Ex
Eiusdem Reverendissimae Dominationis Tuae addictissimus clientulus | ||||||||||||
2 | IDL 2826 | Lieven ALGOET do Ioannes DANTISCUS, Worms, 1545-05-06 | ||||||||||
odebrano Schmolainen (Smolajny), 1545-10-13 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri ac Domino, domino Reverendissime in Christo Pater ac Domine, domine Colendissime. Praemissa paratissima obsequiorum meorum oblatione.
Mirabitur, sat scio, Reverendissima Dominatio Vestra, unde gentium hae litterae mittantur, et ab eo, quem iamdudum fortasse ad superos commigrasse arbitrata est, vel cuius saltem apud eandem nulla memoria reliqua sit. Hic
De rerum autem mearum statu, quid aliud scribam, quam quod totus miseriae aulicae deditus sim? Inservivi ad aliquot annos serenissimae dominae reginae Mariae gubernatrici etc. Postmodum, hac relicta, contuli me in Hispanias ibique decedente imperatrice, obtinui officium feraldi sive fecialis. Eo hactenus functus sum et in presentiarum fungor. Et quia id officium usque adeo liberum est, vivo apud dominum
Si Reverendissima Vestra Dominatio memoriam aliquam sui apud me relinquere dignabitur vel huic meae miseriae ex sua munificentia et liberalitate ob obsequium alias praestitum succurrere, ad magnificum dominum Quam felicissime valere opto eidemque me humillime commendo.
Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae humillimus inservitor |