Wiersz #50
Epitaphium Petri Tomicii 1napisany 1535-10-19 — 1536-02-18 pierwodruk 1625
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1 |
Podstawy źródłowe - stare druki:
1 | STAROWOLSKI 1625 s. 24 (in extenso) |
2 | STAROWOLSKI 1655 (Epitaphium reverendissimi domini Petrii Tomicii episcopi Cracoviensis Regni Poloniae vicecancellarii per Ioannem Dantiscum episcopum Varmiensem) s. 215-216 (in the 2nd edition) (in extenso) |
3 | STAROWOLSKI 1734 s. 18-19 (in extenso) |
4 | DANTISCUS 1764 (Epitaphium Petri Tomicii episcopi Cracoviensis) s. 147 (in extenso) |
Publikacje:
1 | DANTISCUS 1938 (Nagrobek Piotrowi Tomickiemu biskupowi krakowskiemu) Nr 17, s. 183-184 (polski przekład, Jan Michał HARHALA) |
2 | Dantisci Carmina (Epitaphia Petri Tomicii 1) Nr 41. 1, s. 167 (in extenso) |
3 | STAROWOLSKI 1970 s. 63 (polski przekład, Jerzy STARNAWSKI) |
4 | STAROWOLSKI 1970 s. 63 (polski przekład, Jerzy STARNAWSKI) |
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Hic iacet antistes templi clarissimus huius,
Gentis Tomiciae, Petrus, in orbe decus.
E vivis fractus lenta aegritudine cessit,
Illi quam regni sedula cura dedit,
Consilio, triplici magnus et eloquio.
Iudicio quoque sublimi, prudentia et aequi
Cultura constat non habuisse parem.
Hunc aula et lugens Res publica sentit ademptum,
Omnibus hic post se virtutum exempla reliquit,
Per quas cum Christo vivit in arce poli.
Gentis Tomiciae, Petrus, in orbe decus.
E vivis fractus lenta aegritudine cessit,
Illi quam regni sedula cura dedit,
5
Ardua tractabat qua saepe negotia, magnusConsilio, triplici magnus et eloquio.
Iudicio quoque sublimi, prudentia et aequi
Cultura constat non habuisse parem.
Hunc aula et lugens Res publica sentit ademptum,
10
Cuius praesidio commoda multa tulit.Omnibus hic post se virtutum exempla reliquit,
Per quas cum Christo vivit in arce poli.