Visits: 111
» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #5681

Baltazar of Lublin to Ioannes DANTISCUS
Löbau (Lubawa), 1539-06-11
            received [1539]-06-13

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, AAWO, AB, D. 68, f. 273

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8249 (TK 11), f. 92

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

AAWO, AB, D.68, f. 273r

Post humillimam fidelitatis et servitiorum meorum in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae commendationem.

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine clementissime.

Pro ea summa ac incomperabili(!) Reverendissimae Paternitatis Vestrae benignitate ac clementia mihi iam pridem notissima, qua non gravate excusationem meam admittendo delictum remittere dignata est, quas possum maiores, numquam intermorituras ago humillime gratiarum actiones. Et nisi hactenus benignitas Paternitatis Vestrae Reverendissimae mihi cognita esset spemque nonnullam dedisset, prae nimio cordis (ex concepta contra me Paternitatis Vestrae Reverendissimae indignatione) dolore mihi ipsi revera excidissem, vel certe graviori aliquo morbo, quo me clementissimis cf. Ioannes DANTISCUS to Baltazar of Lublin shortly before 1539-06-11, CIDTC IDL 7225, letter lostlitteriscf. Ioannes DANTISCUS to Baltazar of Lublin shortly before 1539-06-11, CIDTC IDL 7225, letter lost suis nonnihil levare dignata est, fuissem obnoxius.

Turbaverunt me tamen viceversa plurimum illae eaedem cf. Ioannes DANTISCUS to Baltazar of Lublin shortly before 1539-06-11, CIDTC IDL 7225, letter lostlitteraecf. Ioannes DANTISCUS to Baltazar of Lublin shortly before 1539-06-11, CIDTC IDL 7225, letter lost Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quibus scribit me manifesta fecisse, quae soli mihi scripsit. Non infitior, Reverendissime Domine, me mandatis Reverendissimae Paternitatis Vestrae, ut consuevi, obtemperando, operam impendisse, ut opinionem ex animo Tiedemann Giese (Tidemannus Gisius) (*1480 – †1550), in 1519 ennobled by King Sigismund I; 1504-1538 Canon of Ermland (Warmia); 1516-1527, 1533-1537 Judicial Vicar and Vicar General of Ermland; 1523-1538 Custos of Ermland; 1537-1549 Bishop of Kulm (Chełmno); 1549-1550 Bishop of Ermland (BORAWSKA 1984, passim)reverendissimi domini meiTiedemann Giese (Tidemannus Gisius) (*1480 – †1550), in 1519 ennobled by King Sigismund I; 1504-1538 Canon of Ermland (Warmia); 1516-1527, 1533-1537 Judicial Vicar and Vicar General of Ermland; 1523-1538 Custos of Ermland; 1537-1549 Bishop of Kulm (Chełmno); 1549-1550 Bishop of Ermland (BORAWSKA 1984, passim) de Paternitate Vestra Reverendissima ratione subscriptionis conceptam, eximerem. Dixique tum iuxta informationem Paternitatis Vestrae Reverendissimae ea Tiedemann Giese (Tidemannus Gisius) (*1480 – †1550), in 1519 ennobled by King Sigismund I; 1504-1538 Canon of Ermland (Warmia); 1516-1527, 1533-1537 Judicial Vicar and Vicar General of Ermland; 1523-1538 Custos of Ermland; 1537-1549 Bishop of Kulm (Chełmno); 1549-1550 Bishop of Ermland (BORAWSKA 1984, passim)reverendissimo domino meoTiedemann Giese (Tidemannus Gisius) (*1480 – †1550), in 1519 ennobled by King Sigismund I; 1504-1538 Canon of Ermland (Warmia); 1516-1527, 1533-1537 Judicial Vicar and Vicar General of Ermland; 1523-1538 Custos of Ermland; 1537-1549 Bishop of Kulm (Chełmno); 1549-1550 Bishop of Ermland (BORAWSKA 1984, passim), quae ad rem illam, ut fidelis servitor Paternitatum Vestrarum Revendissimarum, spectare videbantur, quaerens, an ad litteras Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quibus ea in re mihi scribere dignata est, cum essem tum circa suae reverendissimae paternitatis infirmitatem occupatus, rescribere (quod me facere, cum ipse de omnibus copiose illi rescripsisset, prohibuit) deberem.

Qua de re Paternitatem Vestram Reverendissimam, dominum meum colendissimum, humillime peto, ut pro sua erga omnes clementia ac summa benignitate et hanc meam excusationem admittere totumque delictum dimittendo, pristina sua gratia et benevolentia me prosequi, cum omnia sincero ac simplicissimo animo feci, dignetur.

Commendo me humillimaque servitia mea in gratiam Paternitatis Vestrae Reverendissimae.

Quam Dominus Deus, quod ego orare numquam omittam, quam diutissime sanam et incolumem conservet.