Visits: 1990
» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #495

Andrzej KRZYCKI (CRICIUS) to Ioannes DANTISCUS
Płock, 1530-05-28


Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BCz, 243, 113v-114

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8246 (TK 8), f. 152

Prints:
1AT 12 No. 146, p. 141-142 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

BK, 243, p. 113v

Andrzej Krzycki (Andreas Cricius) (*1482 – †1537), humanist, neo-Latin poet, diplomat, correspondent of Erasmus of Rotterdam; in 1525 he took part in the negotiations leading to the secularisation of the state of the Teutonic Order; from 1504 Canon of Poznań (from 1511 Scholastic, from 1519 Provost); from 1512 Canon of Cracow, Scholastic of Płock, and secretary to the first wife of Sigismund I Jagiellon, Barbara Zápolya; 1515-1523 royal secretary; 1518-1530 Provost of the Chapter of St. Florian in Cracow; 1522-1525 Bishop of Przemyśl; 1525-1527 Bishop of Poznań; 1527-1535 Bishop of Płock; 1535-1537 Archbishop of Gniezno, Primate of Poland (PSB 15, p.544-549)Andreas CriciusAndrzej Krzycki (Andreas Cricius) (*1482 – †1537), humanist, neo-Latin poet, diplomat, correspondent of Erasmus of Rotterdam; in 1525 he took part in the negotiations leading to the secularisation of the state of the Teutonic Order; from 1504 Canon of Poznań (from 1511 Scholastic, from 1519 Provost); from 1512 Canon of Cracow, Scholastic of Płock, and secretary to the first wife of Sigismund I Jagiellon, Barbara Zápolya; 1515-1523 royal secretary; 1518-1530 Provost of the Chapter of St. Florian in Cracow; 1522-1525 Bishop of Przemyśl; 1525-1527 Bishop of Poznań; 1527-1535 Bishop of Płock; 1535-1537 Archbishop of Gniezno, Primate of Poland (PSB 15, p.544-549) episcopus Plocensis Ioannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Johannes Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of ErmlandIoanni DantiscoIoannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Johannes Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of Ermland nominato episcopo Culmensi

Quod felix faustumque sit. Reverendissime domine, frater, amice et vicine carissime et honorande etc.

Primum omnium precor, ut Vestra Reverendissima Dominatio aliorsum vertat tam diut stain[ut]ut stainurnum silentium meum, praesertim cum binas eius litteras acceperim, nam nescio quo facto me semper absente litterae ad illam utriusque maiestatis expediebantur, aut si quid mihi ad caesaream celsitudinem scribendum committebatur, opinio fuit Vestram Reverendissimam Dominationem in reditu esse ad patriam. Quod tamen erat munus amici, curavi, ne quid praetermitteretur; commemorabam saepe tam coram quam per litteras Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragonmaiestati reginaliBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon promissum eius de Kulm diocese (Chełmno diocese)episcopatu CulmensiKulm diocese (Chełmno diocese), quo vacante maiestas sua officium Bonae[1] principis praestitit. Nam et me absente et nemine, quod sciam, suggerente, immo pro se quibusque vel pro suis, ut fit, petentibus et largientibus Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragonmaiestas suaBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon promissis suis satisfecit et vobis hunc episcopatum obtinuit, quem Reverendissimae Dominationi Vestrae ex corde gratulor tanto impensius, quo magis navicula nostra ecclesiastica in modernis turbulentissimis fluctibus constituta indigeat. Ne multos logos aulicos, ego me eum spondeo et addico Vestrae Reverendissimae Dominationi in hoc pontificali ordine et officio, qui olim eram in iuventutis nostrae amoribus, poëmatibus et consuetudine suavissima. Atque utinam id minus sit exspectandum, quam ex litteris erae nostrae olfacio; tamen et haec mora, cum sit ex dignitate et re publica, aequo animo ferenda est. Dabit Deus his BK, 243, p. 114r quoque finem.

Nunc de rebus nostris publicis quod scribam, prorsus nescio, eo enim infelicitatis redacti sumus, ut neque consulere neque recte ea, quae sunt, tuto scribere liceat. Adeo omnia in diversum rapiuntur, et quicquid fit adversus aliquem, nobis imputatur, non alia causa, nisi quod utramque partem, quae rem nunc Christianam in summum discrimen adduxit, de his omnibus quae acta sunt, praemonuimus. Nam de Hungaria iam prorsus actum est[2], de nobis vicinis nunc agitur. Somniatur adhuc a plerisque expeditio generalis adversus Thurcum, non considerantibus, quod de illam dudum tot summates, firmiori paratiorique re Christiana exsistente et Thurco dimidio minus virium habente, nequicquam parturiebant; quo magis nunc desperandum sit, universa re Christiana bellis, haeresibus, ambitionibus et odiis intestinis dissecta et conquassata, quae antequam tollantur, frustra vel auxilio divino vel nostris viribus est confidendum.

Rogo plurimum Vestram Reverendissimam Dominationem, ut quando est illi occasio ad nos scribendi, non praetermittat me etiam rebus, quae istic aguntur, impartiri, nam licet me nunc totum elapsum ex undis aulicis otio et libellis meis tradidi, tamen, quid mundus agat, scire adhuc iuvat.