Zanim Dantyszek otrzymał list Granveli wysłany 8 marca z Ratyzbony, napisał do niego 1 kwietnia, zalecając mu posła królewskiego Stanisława Maciejowskiego i sprawy, w których ów został wyprawiony.

Dziękuje adresatowi za miłość i życzliwość, pielęgnowanie pamięci o nim mimo upływu czasu i fizycznego oddalenia, oraz za obietnice pomocy w sprawach Dantyszka i osób, które się na niego powołają. W miarę swoich możliwości chętnie odwdzięczy się tym samym.

Spełniając prośbę Granveli, Dantyszek w najbliższych dniach wyśle z Gdańska przez Bałtyk do Cornelisa De Scheppera wielkie poroża lokalnych dzikich zwierząt. De Schepper przekaże je Granveli wraz z racicami łosi, które ponoć leczą epilepsję. Dantyszek objaśnia coś [tu tekst uszkodzony] o łosiach, charakteryzując je jako wielkie zwierzęta o głowach i futrze podobnych do oślich. Jeśli przesyłka spodoba się Granvelli, Dantyszek dołoży starań, by pozyskać większe [lub liczniejsze] egzemplarze [ampliora]. Chętnie spełni wszelkie życzenia Granveli, zarówno odnośnie do przesłania lokalnych produktów, jak i inne.

Dantyszek wspomina miły czas, który wspólnie z adresatem spędzili w Monzón, gdzie cesarz [Karol V] zwykł był zwoływać kortezy hiszpańskie, oraz w Italii, Belgii i Niemczech. Prosi o zalecenie swoich służb cesarzowi.