Dantyszek otrzymał list od króla [Zygmunta I Jagiellona]. Listy skierowane do wojewodów pruskich przekazał natychmiast biskupowi chełmińskiemu [Tiedemmannowi Giese]. Obiecuje dołożyć starań, by woli króla stało się zadość.

Dantyszek zaprzecza wysuniętym wobec niego [w liście królowej Bony] oskarżeniom, jakoby sam zadecydował, że pieniądze z podatku powinny być przechowywane w ratuszu toruńskim. Przypomina królowi o dotyczącym tej sprawy liście Rady Pruskiej z 9 października 1537. Jako pierwszy senator bywa zmuszony do przekazywania królowi kolegialnych decyzji Rady. Zapewnia o swoim poszanowaniu dla autorytetu i godności królewskiej.