Ante pauculos dies singularis amicus meus Paweł Snopek (*after 1480 – †1554), close collaborator of Ioannes Dantiscus; Econom of the Dominium Ermland (Warmia); in 1524 mentioned as Canon of Guttstadt (Dobre Miasto) for the first time; 1528-1554 Provost of Guttstadt; 1536-1538 Canon of Ermland (in December 1538 he was forced to resign in favour of Alexander von Suchten; in 1543 he regained this prebend but two years later had to step aside for Kaspar Hannau) (KOPICZKO 2, p. 308; SBKKDM, p. 103; SBKW, p. 227; PSB 39/3, p. 405-406)⌊Paulus SnopekPaweł Snopek (*after 1480 – †1554), close collaborator of Ioannes Dantiscus; Econom of the Dominium Ermland (Warmia); in 1524 mentioned as Canon of Guttstadt (Dobre Miasto) for the first time; 1528-1554 Provost of Guttstadt; 1536-1538 Canon of Ermland (in December 1538 he was forced to resign in favour of Alexander von Suchten; in 1543 he regained this prebend but two years later had to step aside for Kaspar Hannau) (KOPICZKO 2, p. 308; SBKKDM, p. 103; SBKW, p. 227; PSB 39/3, p. 405-406)⌋ oeconomus episcopalis in Heilsberg (Lidzbark Warmiński, Heilsberga), town in Ermland (Warmia), the main seat of the bishops of Ermland⌊HeilsbergHeilsberg (Lidzbark Warmiński, Heilsberga), town in Ermland (Warmia), the main seat of the bishops of Ermland⌋ nomine Reverendissimae Dominationis Vestrae mecum expostulavit, quod eius litteris nuper ad me datis non responderim, hactenus me fuisse felicem, mei semper similem, nunc autem Reverendissimae Dominationi Vestrae esse infelicem. Ego cui non succurrebat a longo iam tempore Dominationis Vestrae Reverendissimae litteras redditas nec augurari liceret, quanam ratione ei infelix essem, iocari hominem alioqui natura facetum arbitrabar, donec serio expostulationem gravaret et ad ea recensenda se inviolabili magni calicis sacramento obstrictum esse diceret. Proinde ne silentio culpam agnoscere viderer, officii mei esse putabam innocentiam meam apud Dominationem Vestram Reverendissimam purgare. Et primum quidem constantiae affirmare audeo me interim quod Reverendissima Dominatio Vestra se nobis suaeque patriae reddidit binas dumtaxat et eas quidem perbreves meisque dumtaxat respondentes accipere meruisse, ex quibus me ullam rescribendi occasionem venari potuerim, tantum abest, ut provocatus non responderim. Si quas praeterea Reverendissima Dominatio Vestra ad me dederit, redditas non est, certo sibi ut res est persuadeat. Agrestis plane et ingratus iure censerer, si tanto ac tam benefico in me pontifici humanissime invitatus saltem scribendi non responderem officio, qui vel obsequendi et inserviendo promptitudine cedo nemine. Quo autem modo homuncio ille felix Dominationi Vestrae Reverendissimae in tantum honoris et fortunarum fastigium, ut virtus eius merebatur evectae, infelix sit aut esse queat, adeo non intelligo, ut nec quid ea res sibi velit conicere possim. Quapropter Reverendissimam Dominationem Vestram oro obtestorque, ut quicquid hoc sit, quod ei de me displiceat aut suspicionem insinuet retecta nube caliginis clarius apertiusque indicare dignetur, ut aut culpam, si qua est, deprecer, aut eos qui fortassis pias alioqui et integras Reverendissimae Dominationis Vestrae aures vanis suggestionibus onerant, veritatis patrocinio retundam. Me interim gratiae et favori eiusdem superinscribed⌈eiusdemeiusdem superinscribed⌉ Reverendissimae Dominationis Vestrae, quam Jesus of Nazareth (Jesus Christ), in Christianity the Messiah foretold in the Old Testament⌊ChristusJesus of Nazareth (Jesus Christ), in Christianity the Messiah foretold in the Old Testament⌋ diu servet incolumem ac florentem, diligenter commendo.