» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #4755

Tiedemann GIESE do Ioannes DANTISCUS
Frauenburg (Frombork), 1538-04-07


Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 2, k. 92

Publikacje:
1PROWE 1881 s. 11 (ekscerpt)
2SIKORSKI 1968 Nr 414, s. 104 (polski regest)
3Kopernik na Warmii Nr 438, s. 494 (polski regest)
4RC Nr 389, s. 169 (angielski regest)
5NCG 6/1 Nr 113, s. 223-224 (in extenso; niemiecki przekład)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

AAWO, AB, D. 2, f. 92r

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime plurimumque observande. Post mei studiosissimam commendationem.

Etsi scripsi per Nicolaus Copernicus (Mikołaj Kopernik) (*1473 – †1543), humanist, physician and astronomer, doctor of canon law; nephew of Łukasz Watzenrode, Bishop of Ermland; 1497-1543 Canon of Ermland (Warmia); 1511-1513, 1520, 1524-1525, 1529 Chancellor of the Ermland Chapter; 1523 General Administrator of the bishopric after the death of Fabian von Lusian (Luzjański) (KOPICZKO 2, p. 161; SBKW, p. 123-124)doctorem NicolaumNicolaus Copernicus (Mikołaj Kopernik) (*1473 – †1543), humanist, physician and astronomer, doctor of canon law; nephew of Łukasz Watzenrode, Bishop of Ermland; 1497-1543 Canon of Ermland (Warmia); 1511-1513, 1520, 1524-1525, 1529 Chancellor of the Ermland Chapter; 1523 General Administrator of the bishopric after the death of Fabian von Lusian (Luzjański) (KOPICZKO 2, p. 161; SBKW, p. 123-124), quaecumque in praesentia res ferebat, induxique animum tantisper temperandum temperare ab omni scriptione, donec scirem Reverendissimam Dominationem Vestram ita revaluisse, ut citra molestiam adiri litteris posset, tamen cum hic eius servitor istuc regrediens ad me divertisset, non potui committere, quin datis ei litteris ad Reverendissimam Dominationem Vestram saltem hoc significarem me discruciari exspectatione redditae salutis et pristinae sanitatis Reverendissimae Dominationis Vestrae. Quam rogo, si (quod maxime exopto) melius coepit habere, me litteris suis id indicantibus invisere ac consolari dignetur atque hanc laetitiam omnibus nobis communem facere, ob quam et gratiae Domino Deo erunt persolvendae, cui Reverendissimam Dominationem Vestram eiusque incolumitatem votis omnibus soleo commendare atque commendo.